Saltar ao contido

Gastón Pereiro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaGastón Pereiro

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento11 de xuño de 1995 Editar o valor en Wikidata (29 anos)
Montevideo, Uruguai Editar o valor en Wikidata
Altura188 cm Editar o valor en Wikidata
Peso80 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1 de febreiro de 2014 Editar o valor en Wikidata -
Nacionalidade deportivaUruguai Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoCentrocampista Editar o valor en Wikidata
Número deportivo7 Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
2013–2015   Club Nacional 39(11)
2015–2020   PSV Eindhoven 118(44)
2020–2024   Cagliari Calcio 63(8)
2023–2023→ cesión:    Club Nacional 18(2)
2024–   Genoa CFC 0(0)
2024–2024→ cesión:    Ternana Calcio 20(6)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
2012–2015   Uruguai sub-20 21(8)
2017–2021   Uruguai 13(5)
Facebook: estoesnacional Twitter: GastonPereiro Instagram: gastonpereiroo FIFA: 386311 UEFA: 250086340 Editar o valor en Wikidata

Gastón Rodrigo Pereiro López, nado en Montevideo o 11 de xuño de 1995, é un futbolista uruguaio, de orixe galega. Xoga como centrocampista no Bari, da Serie B italiana.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu na capital uruguaia nunha familia con raíces galegas, pois seu avó paterno é da parroquia cercedense de Rodís.[2] Formouse na canteira de Nacional e debutou oficialmente co primeiro equipo o 28 de xaneiro de 2014 na cidade boliviana de Santa Cruz de la Sierra, na derrota por 1-0 contra o Oriente Petrolero, na Copa Libertadores. O adestrador Gerardo Pelusso deulle entrada no minuto 63 para substituír a Carlos de Pena.[3] Catro días despois, marcou o seu primeiro gol, na vitoria por 2-0 sobre Racing no Estadio Centenario.

O 2 de xullo de 2015 fíxose oficial a súa chegada ao PSV Eindhoven por 7 millóns de euros. O club neerlandés comprou o 80% do seu pase e foi presentado oficialmente o 15 de xullo. O seu debut oficial tivo lugar na Supercopa dos Países Baixos contra o FC Groningen, un partido no que o PSV gañou o trofeo tras unha vitoria por 3-0. Na Eredivisie debutou contra o ADO Den Haag, entrando aos 80 minutos de xogo. Xogou por primeira vez como titular ante o Ajax, partido no que o PSV venceu por 2-1 con dous goles de Pereiro. Marcou o seu primeiro triplete na Copa dos Países Baixos, no que o seu equipo derrotou por 6-0 ao SC Genemuiden.

Nas súas catro tempadas e media no equipo neerlandés, conquistou dúas ligas e dúas Supercopas, e disputou tres edicións da Liga de Campións, na que debutou o 30 de setembro de 2015, nun encontro fronte ao CSKA de Moscova no Arena Khimki.

En xaneiro de 2020 o PSV tiña case pechado o seu traspaso ao Cincinnati da MLS, pero ante a intención do xogador de continuar en Europa,[4] o seu representante, o célebre Paco Casal, conseguiu un acordo co Cagliari, club que pagou uns 12 millóns e euros polo traspaso e co que asinou un contrato ata xuño de 2024.[5]

No club italiano compartiu equipo cos tamén uruguaios Nahitan Nández e Christian Oliva. Debutou na Serie A nun partido contra o Genoa e o 1 de marzo de 2020 marcou o seu primeiro gol no club italiano, nunha derrota por 3-4 contra a Roma. Durante os seguintes tres anos disputou 69 partidos co club sardo, anotando 12 goles.

En xaneiro de 2023 anunciouse a súa cesión ao Nacional, regresando así ao club no que se formara, despois e oito anos no estranxeiro.[6] Co equipo da súa cidade disputou 24 encontros, nos que marcou tres goles, antes de regresar a Italia. Entre decembro de 2023 e xaneiro de 2024 participou co Cagliari en dous partidos da Copa Italia e a continuación volveu saír cedido, desta vez ao Ternana, da Serie B, co que disputou 20 encontros ata o final da campaña, marcando 6 goles.

En agosto de 2024 desvencellouse do Cagliari e despois de tres meses sen equipo, asinou co Genoa, da Serie A, club que estaba tendo problemas coas lesións de varios xogadores.[7] Con todo, co club xenovés disputou só 29 minutos repartidos en dous encontros, ata que o primeiro día de febreiro de 2025 foi traspasado ao Bari, da Serie B. Debutou co equipo da Puglia ao día seguinte, nun partido contra o Frosinone, e unha semana despois marcou ante a Juve Stabia o seu primeiro gol.[8]

Selección nacional

[editar | editar a fonte]

Categorías inferiores

[editar | editar a fonte]

Foi preseleccionado coa selección uruguaia sub-20 o Mundial Sub-20 de 2013, cando tiña 17 anos, aínda que finalmente non entrou no cadro de xogadores final.[9] En 2014 gañou un Cuadrangular Internacional Sub-20 disputado en Asunción en preparación para o Campionato Suramericano Sub-20.

O 3 de xaneiro de 2015 foi seleccionado para defender ao Uruguai no Campionato Suramericano Sub-20,[10] no que o equipo rematou na terceira posición. Pereiro foi o segundo máximo goleador do torneo e o máximo goleador do Uruguai con cinco goles en oito partidos.[11]

O 14 de maio foi incluído na lista de 21 futbolistas uruguaios que participarían no Mundial sub-20 de Nova Zelandia.[12] Anotou o gol da vitoria no primeiro partido contra Serbia, que rematou 1-0.[13]

Selección absoluta

[editar | editar a fonte]

O 23 de agosto de 2017 foi convocado pola selección uruguaia absoluta para dous encontros de clasificación de cara ao Mundial de Rusia 2018, contra as seleccións da Arxentina e Paraguai. Debutou nun amigable contra Polonia en Varsovia o 10 de novembro de 2017.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Ficha en footballdatabase". footballdatabase.eu. Consultado o 5 de marzo de 2013. 
  2. ↑ Vilar Landeira, Ramón. "Tacos de aluminio". La Voz de Galicia. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  3. ↑ "Nacional sufrió un resbalón" (en castelán). 28 de xaneiro de 2014. Arquivado dende o orixinal o 20 de febreiro de 2014. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  4. ↑ ""Hay acuerdo entre PSV y Cincinnati, pero yo preferiría seguir en Europa"" (en castelán). 15 de xaneiro de 2020. Consultado o 21 de outubro de 2024. 
  5. ↑ "Gastón Pereiro deja el PSV Eindhoven y ficha por el Cagliari hasta 2024". La Vanguardia (en castelán). 31 de xaneiro de 2020. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  6. ↑ "Oficial: Nacional concretó el regreso de Gastón Pereiro" (en castelán). 14 de xaneiro de 2023. Consultado o 21 de outubro de 2024. 
  7. ↑ "Official: Gaston Pereiro signs for Genoa as free agent" (en inglés). 14 de outubro de 2024. Consultado o 21 de outubro de 2024. 
  8. ↑ "Juve Stabia-Bari 3-1: Gaston Pereiro non basta. Prestazione deludente e campani superiori" (en italiano). 9 de febreiro de 2025. Consultado o 25 de febreiro de 2025. 
  9. ↑ "Son el orgullo Nacional" (en castelán). 3 de febreiro de 2015. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  10. ↑ "Plantel sub-20 confirmado". Asociación Uruguaia de Fútbol (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2015. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  11. ↑ "Simeone estuvo imparable" (en castelán). 8 de febreiro de 2015. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  12. ↑ "Plantel para el Mundial Sub-20". Asociación Uruguaia de Fútbol (en castelán). 14 de maio de 2015. Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2015. Consultado o 23 de maio de 2021. 
  13. ↑ "Un debut enorme, como Guruceaga" (en castelán). 31 de maio de 2015. Consultado o 23 de maio de 2021. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gastón_Pereiro&oldid=6982437»