Saltar ao contido

Gillo Pontecorvo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGillo Pontecorvo

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(it) Gilberto Pontecorvo Editar o valor en Wikidata
19 de novembro de 1919 Editar o valor en Wikidata
Pisa, Italia Editar o valor en Wikidata
Morte12 de outubro de 2006 Editar o valor en Wikidata (86 anos)
Roma, Italia Editar o valor en Wikidata
Causa da morteinsuficiencia cardíaca Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCampo di Verano (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
Outros nomesGillo Pontecorvo Editar o valor en Wikidata
País de nacionalidadeItalia (1946–2006)
Reino de Italia (1919–1946) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Italia Editar o valor en Wikidata
Ocupacióndirector de cinema , compositor , realizador , guionista , actor , produtor de cinema Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1953 Editar o valor en Wikidata -
LinguaLingua italiana Editar o valor en Wikidata
Deportetenis Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
FillosMarco Pontecorvo Editar o valor en Wikidata
IrmánsGuido Pontecorvo e Bruno Pontecorvo (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Premios

IMDB: nm0690597 Allocine: 15172 Allmovie: p106821
BNE: XX4578543 Musicbrainz: 5785b851-b8c8-4a20-a21d-4619e0a96515 Find a Grave: 16158778 Editar o valor en Wikidata

Gillo Pontecorvo, nado en Pisa o 19 de novembro de 1919 e morto en Roma o 12 de outubro de 2006, foi un cineasta italiano.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Os seus filmes máis coñecidos son Queimada (1969) e La Battaglia di Algeri (1965). No primeiro actúa Marlon Brando, que interpreta o axente inglés Walker, un personaxe enviado ao Novo Mundo para pregar a revolución nas colonias da España e Portugal, ofrecendo aos nativos o apoio financeiro de Inglaterra. No segundo, cóntase o episodio da revolta de Alxeria contra a dominación francesa, isto xa nos finais dos anos 50 do século XX.

Foi candidato dúas veces nos Premios Óscar, en 1961, na categoría de mellor película estranxeira, por Kapò, na que abordaba os campos de concentración nazis, mediante a historia dun gardián alemán que axuda a unha muller xudía; e en 1966 por A batalla de Alxer na categoría de mellor director.

Foi o director do filme Operación Ogro, no que se relata o atentado contra o Presidente do Goberno de España Luis Carrero Blanco en 1973.

Filmografía como director

[editar | editar a fonte]
  • Firenze, il nostro domani (2003)
  • Un altro mondo è possibile (2001)
  • I corti italiani (1997) (segmento de “Nostalgia di protezione”)
  • Nostalgia di protezione (1997)
  • Danza della fata confetto (1996)
  • 12 registi per 12 citta (1989) (segmento de “Udine”)
  • L'addio a Enrico Berliguer (1984)
  • Ogro (1980)
  • Queimada (1969)
  • La Battaglia di Algeri (1965)
  • Paras (1963)
  • Kapò (1959)
  • Pane e zolfo (1959)
  • La grande strada azzurra(1957)
  • Cani dietro le sbarre (1955)
  • Giovanna (1955)
  • Festa a Castelluccio (1954)
  • Porta Portese (1954)
  • Missione Timiriazev (1953)