Goura sclaterii
Goura sclaterii Pomba coroada de Sclater, gura de Sclater | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Goura sclaterii pousada nunha árbore | |||||||||||||||||||||||||
Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||||
Case ameazada[1] | |||||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
Goura sclaterii Salvadori, 1876 | |||||||||||||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||||||||||||
|
Goura sclaterii, coñecida na bibliografía internacional como pomba coroada de Sclater, ou gura de Sclater, é unha especie de ave pertencente á subclase das neornites, infraclase dos neognatos, superorde das neoaves, granorde dos columbimorfos, orde das columbiformes, subfamilia dos gurinos, unha das catro integradas no xénero Goura.[2]
Endémica de Nova Guinea, anteriormente considerábase unha subespecie da pomba coroada de Scheepmaker (Goura scheepmakeri) pero na actualidade trátase como especie separada.[2]
Características
[editar | editar a fonte]Ten unha lonxitude de 66 a 73 cm, e un peso de entre os 2000 e os 2235 g.[3]
A súa plumaxe é de cor gris azulada, coa peituga dunha tonalidade granate profunda. Na cabeza exhibe unha elaborada crista de encaixe azul, e o iris do ollo é vermello. Ambos os sexos son de aperencia similar.[4]
Hábitat, distribución e ecoloxía
[editar | editar a fonte]A pomba critada de Slater habita bosques primarios secos e inundados, a miúdo aluvais, nas terras baixas do sur da illa de Nova Guinea, até os 500 m de altitude.[5][6]
Aliméntase no solo en pequenos grupos de 2 a 10 espécimes (historicamente até de 30 aves)[7] e pousa nas árbores (ao contrario que á súa parente Goura scheepmakeri, que é fundamentalmente terrestre). As aves en catividade comenzan a reproducírense a partir dos 15 meses de idade. Poñen un só ovo e coidan da cría durante algúns meses despois da eclosión.[8]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A especie foi descrita orixinalmente en 1876 polo zoólogo italiano Tommaso Salvadori co actual nome binomial Goura sclaterii.[9]
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]Para a do xénero, véxase Goura.
O epíteto específico, scheepmakeri, foi unha homenaxe que Salvadori lle fixo ao ornitólogo inglés Philip Sclater.[9]
Sinónimo
[editar | editar a fonte]A especie coñeceuse durante moito tempo como unha subespecie de Goura scheepmakeri:
- Goura scheepmakeri sclateri Salvadori, 1876.[10]
Variacións taxonomicas
[editar | editar a fonte]Goura sclaterii foi en principio considerada como conespecífica con Goura scheepmakeri.[11]
Porén, un estudo filoxenético molecular publicado en 2018 encontrou que a pomba coroada de Scheepmaker estaba máis estreitamente relacionada con Goura victoria.[12]
Neste estudo descubriuse que as catro especies do xénero formaban dous pares: Goura cristata é irmá de Goura sclaterii, mentres que Goura scheepmakeri é irmá de Goura victoria. No cladograma seguinte móstranse as relacións destas especies e outras relacionadas con elas:[12]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ameazas
[editar | editar a fonte]Os bosques das terras baixas, particularmente no terreos chans favorábeis pare esta especie, están ameazados pola corta e o desenvolvemento de plantacións de palmeira aceiteira. As estradas para o transporte de troncos e as construídas para as infraestruturas do petróleo e o gas natural permiten o acceso aos cazadores,[8] pero a densidade de poboación humana é moi baixa en gran parte de zona occidental da súa área de distribución.[1]
Goura sclaterii cázase para aproveitar a súa carne e, en menor medida, para as súas plumas.[6]. Cazouse até a súa extinción en gran parte da súa área de distribución no sueste, rexión amplamente poboada polo home.[5][13] Porén, a especie é bastante difícil de cazar sen unha escopeta (que esencialmente xa no está dispoñíbel en Nova Guinea) xa que escapa a unha distancia considerábel (uns 40 m) e pousa nas árbores, fóra do alcance dos cazadores con arcos, aínda que ás veces constrúense redes de caza na base de árbores froiteiras adecuadas.[1]
Status
[editar | editar a fonte]Segundo a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), tendo en conta que, aínda que se estima que a poboación da especie é pequena e que se distribúe en subpoboacións moi pequenas, e que parece que está diminuíndo debido á perda e degradación do seu hábitat dos bosques das terras baixas, e quizais tamén á presión da caza, cualifica o seu estado de conservavión como NT (case ameazada). Porén, hai poucos datos cuantitativos, e novas informacións poden levala á súa recualificación.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BirdLife International (2016): Goura sclaterii na Lista vermella da UICN. Versión 2019-1. Consultada o 6 de xuño de 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Family Columbidae na IOC World Bird List. Versión 9.1, 2019, do Congreso Ornitolóxico Internacional.
- ↑ del Hoyo, J., Collar, N., Kirwan, G. M. & Garcia, E. F. J. (2019): "Sclater's Crowned-pigeon (Goura sclaterii)". En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D. A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 978-84-8733-415-3.
- ↑ David Gibbs, Eustace Barnes & John Cox (2001): A Guide to the Pigeons and Doves of the World. New Haven, Connecticut, USA: Yale University Press. ISBN 0-3000-7886-2.
- ↑ 5,0 5,1 Coates, B. J. (1985): The birds of Papua New Guinea, 1: non-passerines. Alderley, Queensland, Australia: Dove Publications.
- ↑ 6,0 6,1 Beehler, B. M.; Pratt, T. K. & Zimmerman, D. A. (2014): Birds of New Guinea, Second Edition. Princeton, Nova Jersey, USA: Princeton University Press. ISBN 978-0-6910-9563-9.
- ↑ Ramsay, E. P. (1879): "Contributions to the zoology of New Guinea". Proceedings of the Linnean Society of New South Wales 3: 241-305.
- ↑ 8,0 8,1 King, C. E. & Nijboer, J. (1994): "Conservation considerations for crowned pigeons, genus Goura". Oryx 28: 22-30.
- ↑ 9,0 9,1 Salvadori, Tommaso (1876): Catalogo di una seconda collezione di uccelli raccolti dal Sig. L. M. D'Albertis nell'Isola Yule e sulla vicina costa della Nuova Guinea e di una piccola collezione della regione bagnata dal Fiume Fly Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova, pp. 7-49.
- ↑ Goura scheepmakeri en BioLib.
- ↑ Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2017). "Pigeons". IOC World Bird List Version 8.1. International Ornithologists' Union. Consultado o 5 de xuño de 2019.
- ↑ 12,0 12,1 Bruxaux, J.; Gabrielli, M.; Ashari, H.; Prŷs-Jones, R.; Joseph, L.; Milá, B.; Besnard, G.; Thébaud, C. (2018). "Recovering the evolutionary history of crowned pigeons (Columbidae: Goura): Implications for the biogeography and conservation of New Guinean lowland birds". Molecular Phylogenetics and Evolution 120: 248–258. doi:10.1016/j.ympev.2017.11.022.
- ↑ Schodde, R. (1978): "The status of endangered Papuasian birds, and Appendix". en: Tyler, M. J. (ed.), The status of endangered Australasian wildlife, pp. 133-145 e 185-206, respectivamente. Royal Zoological Society of South Australia, Adelaide.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Baptista, L. F.; P. W. Trail & H. M. Horblit (1977): "Family Columbidae (Pigeons and Doves)". En: del Hoyo, Josep; Andrew Elliott & Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Volume 4. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 978-84-87334-22-1.