Hannah von Bredow
 (1920)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (de) Hannah Leopoldine Alice Gräfin von Bismarck-Schönhausen 22 de novembro de 1893 Schönhausen, Alemaña |
| Morte | 12 de xuño de 1971 (77 anos) Bergedorf, Alemaña (en)  |
| Lugar de sepultura | Friedrichsruh (en) |
| Actividade | |
| Membro de | |
| Outro | |
| Título | Graf |
| Familia | Casa de Bismarck (pt) |
| Cónxuxe | Leopold Waldemar von Bredow (1915–) |
| Fillos | Leopold Bill von Bredow |
| Pai | Herbert von Bismarck |
| Irmáns | Gottfried von Bismarck-Schönhausen Otto Fürst von Bismarck Albrecht von Bismarck-Schönhausen Goedela von Keyserling |
Hannah von Bredow , nada o 22 de novembro de 1893 en Schönhausen (Elba) como Hannah Leopoldine Alice Condesa de Bismarck-Schönhausen e finada o 12 xuño de 1971 en Hamburgo-Bergedorf, distrito de Hamburgo, foi unha aristócrata e opositora alemá ao nazismo. Tivo conexións con varias personalidades destacadas da sociedade alemá e opúxose firmemente ao ascenso de Hitler e ao tratamento dos xudeus baixo o réxime nazi.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Hannah von Bredow era a filla máis vella de Herbert Fürst von Bismarck, fillo de Otto von Bismarck, o fundador do imperio, e filla de Marguerite, Condesa de Hoyos, baronesa de Stichsenstein. Recibiu clases de inglés e francés a unha idade temperá e máis tarde dominou á perfección ambas as dúas linguas, tanto faladas como escritas. Perdeu ao seu pai cando tiña só 11 anos e, como a maior, tivo que asumir responsabilidades na casa da familia Bismarck en Friedrichsruh a unha idade temperá.[1]
Vida persoal e social
[editar | editar a fonte]Casou con Leopold Waldemar von Bredow en 1915 e tivo dous fillos. En 1919 a familia trasladouse a Potsdam e creceu entre 1916 e 1933 con cinco fillas e tres fillos. Despois da morte do seu marido en 1933, Hannah asumiu a responsabilidade de criar os fillos, manténdoos lonxe das organizacións nazis. Pola similitude do nome da súa esposa, foi ás veces relacionada co matemático Jakow Trachtenberg. A pesar das recomendacións da súa familia, Hanna non volveu casar.
Desde a década de 1920 tivo unha intensa vida social con personalidades da sociedade alemá. Na "Schule der Weisheit" de Darmstadt, un círculo filosófico de amigos fundado polo seu cuñado Hermann von Keyserling, coñeceu ao historiador suízo Carl Jacob Burckhardt e ao psicanalista Carl Gustav Jung e mantivo contacto con eles. Tamén coñeceu a políticos como Paul von Hindenburg, Heinrich Brüning, Franz von Papen e Kurt von Schleicher, así como a varios embaixadores alemáns e estranxeiros. Relacionouse coa familia do premio Nobel Max Planck, especialmente co seu fillo Erwin, de quen recibiu unha fonda visión da fase final da república de Weimar e do desenvolvemento do Terceiro Reich.[2]
Antinazismo
[editar | editar a fonte]Hannah von Bredow seguiu o fortalecemento do NSDAP e sinalou no seu diario en 1930: "Se Hitler se converte nun ditador, Alemaña converterase nun manicomio".[3] Os seus irmáns Otto e Gottfried von Bismarck estiveron en contacto persoal con Hitler desde xaneiro de 1932. En marzo de 1932, xunto cos irmáns, foi convidada de Hermann Göring . Ela rexeitou a súa solicitude de adhesión ao partido nazi, sinalando que cumprira coa súa "obrigación nacional de ter descendencia" con sete fillos.
Os seus irmáns uníronse ao partido nazi en 1932 e 1933. Hannah von Bredow comentou a asunción do poder de Hitler coas palabras: “O mundo está desarticulado e só podemos esperar a que se nos torza o pescozo.[4]
Hannah formou parte do Solf-Kreis, un grupo de opositores ao réxime nazi. A pesar de que nunca estivo directamente implicada en conspiracións contra Hitler, estivo moi rodeada de individuos que si o estiveron, entre eles a súa filla Philippa era amiga do conspirador Werner von Haeften desde e sabía do golpe planeado.
Hannah era cristiá protestante e apoiou a Bekennende Kirche, unha igrexa oposta ao nazismo.
Foi vixiada pola Gestapo desde 1933, e varios dos seus actos censurados polo réxime, incluíndo a súa asociación con xudeus e as críticas abertas aos líderes nazis. Unha queixa do exchanceler Franz von Papen por "discurso perigoso" e outra do almirante Erich Raeder por "espionaxe no estranxeiro" foron as algunhas das denuncias contra ela,[5] pero polos seus contactos deu evitado a deportación.
Despois da Segunda guerra mundial, trasladouse a Basilea, Suíza, onde viviu o resto da súa vida. Até a década de 1960, reclamou a liberación dos seus bens, que foran confiscados nos Estados Unidos, pero as autoridades estadounidenses negáronse a recoñecer a súa oposición ao réxime nazi.[6]
Pasamento e legado
[editar | editar a fonte]Hannah morreu en 1971 tras un accidente que lle provocou a fractura da columna. Foi enterrada en Friedrichsruh. Durante a súa vida, mantivo diarios detallados e tivo unha extensa correspondencia, un patrimonio que agora mantén un dos seus fillos e varias institucións.[7]
Recensións e homenaxes
[editar | editar a fonte]O antigo xefe de intelixencia estadounidense Allen Dulles escribiu sobre ela: "Debido á súa personalidade enérxica, Frau von Bredow, neta de Bismarck, foi a miúdo referida como a 'única descendente masculina do Chanceler de Ferro'. Chancellor'." [8]
O historiador británico John Wheeler-Bennett, afirmou que herdou o "sangue e o ferro" do seu avó e opúxose decididamente ao neopaganismo, a diferenza dos seus irmáns, que acolleron o nazismo por diferentes motivos.[9] O admirador de Bismarck e loitador da resistencia Ulrich von Hassell comparou os netos de Bismarck entre si e descubriu que Hannah von Bredow "herdou máis do seu avó" que dos irmáns.[10]
En 2020, a cidade de Potsdam púxolle o seu nome a unha praza do suburbio de Teltow.[11]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Hannah von Bredow, Leopold Bill von Bredow de wbg-wissenverbindet.de na Wissenschaftlichen Buchgesellschaft do 1 de decembro de 2017
- ↑ Reiner Möckelmann: Hannah von Bredow. Bismarcks furchtlose Enkelin gegen Hitler, Theiss in Wissenschaftliche Buchgesellschaft 2018, S. 47ff.
- ↑ Nach Möckelmann 2018, S. 57
- ↑ Nach Möckelmann 2018, S. 66
- ↑ Reiner Möckelmann: Franz von Papen. Hitlers ewiger Vasall, Zabern-Verlag in Wissenschaftliche Buchgesellschaft 2016, S. 278f.
- ↑ Möckelmann 2018, S. 215–220
- ↑ Jochen Thies: Die Bismarcks. Eine deutsche Dynastie, Piper Verlag München 2013, S. 308 f.
- ↑ Allen Dulles: Verschwörung in Deutschland. Epílogo de Wolfgang von Eckardt, o tradutor do libro, Europa Verlag, Zürich 1948. páx. 13
- ↑ John Wheeler-Bennett: Knaves, Fools and Heroes. Europe Between the Wars, Macmillan Nova York, 1974, páx. 85f.
- ↑ Ulrich von Hassell: Die Hassell-Tagebücher 1938-1944, Siedler Verlag Berlín 1988, páx. 433
- ↑ "Strassenneubenennung in 14473 Postdam" (PDF). Postdam.de (en alemán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de agosto de 2021. Consultado o 20 de agosto de 2023.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
A Galipedia ten un portal sobre: Alemaña |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Reiner Möckelmann : Hannah von Bredow. Bismarcks furchtlose Enkelin gegen Hitler, en Wissenschaftliche Buchgesellschaft 2018, ISBN 978-3-8062-3662-0
- Jochen Thies : Die Bismarck. Eine deutsche Dynasty, Piper Verlag Munic 2013, ISBN 978-3-492-30535-8
- Ernst Engelberg / Achim Engelberg : Die Bismarcks. Eine preußische Familiensaga vom Mittelalter bis heute, Pantheon Verlag, 2012, ISBN 978-3-570-55177-6, pp. 288, 298ss., 305, 310ss., 317.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Hannah von Bredow, blogue do seu fillo Leopold Bill von Bredow en wbg-wissenverbindet.de da Sociedade do Libro Científico do 1 de decembro de 2017
