Saltar ao contido

Hildegard Baum Rosenthal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaHildegard Baum Rosenthal
Biografía
Nacemento25 de marzo de 1913 Editar o valor en Wikidata
Zürich, Suíza Editar o valor en Wikidata
Morte16 de setembro de 1990 Editar o valor en Wikidata (77 anos)
São Paulo, Brasil Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeBrasil Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfotógrafa Editar o valor en Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor en Wikidata

Hildegard Baum Rosenthal, nada en Zürich o 23 de marzo de 1913, e finada en São Paulo, Brasil, o 16 de setembro de 1990, foi a primeira muller fotoxornalista do Brasil. Fixo parte da xeración de fotógrafos europeos que emigraron durante a segunda guerra mundial e, traballando na prensa local, contribuíron a renovar a estética fotográfica dos xornais nacionais.

Biografía

[editar | editar a fonte]

Ata a súa adolescencia, Rosenthal viviu en Frankfurt (Alemaña), onde estudou pedagoxía desde 1929 ata 1933. Viviu en París entre 1934 e 1935. Ao regresar a Frankfurt, estudou fotografía con Paul Wolff, un experto en cámaras de pequeno formato, e técnicas de laboratorio no Instituto Gaedel. Como consecuencia do réxime nazi, trasladouse a São Paulo en 1937. Nese mesmo ano comezou a traballar como orientadora de laboratorio na empresa de materiais e servizos fotográficos Kosmos. Poucos meses despois, empezou a traballar na axencia Press Information como fotoxornalista e Rosenthal realizou reportaxes para xornais tanto nacionais coma internacionais. Durante ese período, tomou fotografías da cidade de São Paulo, e do interior do estado, Río de Janeiro, e outras cidades do sur do Brasil, ademais de retratar a diversas personalidades da escena cultural de São Paulo, como o pintor Lasar Segall, o escritor Guilherme de Almeida, Jorge Amado, o humorista Aparício Torelly (Barão de Itararé) e o debuxante Belmonte. As súas imaxes buscan retratar ao artista no seu momento de creación, en conexión co seu espírito de reporteira. Rosenthal interrompeu a súa actividade profesional en 1948, tras o nacemento da súa primeira filla. E, en 1959, despois que o seu marido falecese, asumiu a dirección da empresa da súa familia.[1]

Traxectoria artística

[editar | editar a fonte]

As súas fotos permanecen pouco coñecidas ata 1974, cando a historiador da arte Walter Zanini realiza unha retrospectiva da súa obra no Museo de Arte Contemporánea da Universidade de São Paulo. O ano seguinte o Museo da Imaxe e do Son de São Paulo - Os meus inaugúrase coa exposición Memória Paulistana [Memoria de São Paulo], de Hildegard Rosenthal. En 1996 o Instituto Moreira Sáelles adquiriu máis de 3 mil negativos seus en que se destacan escenas urbanas de São Paulo dos anos 1930 e 1940, período en que a cidade pasou por un crecemento vertixinoso, tanto material como cultural. Rosenthal conxelou no tempo unha metrópole moderna e atarefada que, con todo, humanizábase a través da súa mirada fascinada polos seus personaxes. Outros negativos da fotógrafa foron doados por ela mesma en vida ao Museo Lasar Segall.[2]

“A fotografía sen persoas non é do meu interese", dixo no Museo da Imaxe e o Son de São Paulo, en 1981.[3]

As fotos de São Paulo rexistran o cotián da vida urbana: o fluxo de persoas nas rúas, o transporte público, a arquitectura, vendedores ambulantes e cidadáns comúns en situacións prosaicas. Rosenthal recollía persoas descoñecidas e tamén modelos que simulaban circunstancias do cotiá. As súas imaxes teñen poucos espazos baleiros. O negativo énchese case totalmente con contidos que se presentan de maneira equilibrada e clara. Valora os medios tons e os detalles á sombra, o que demostra a súa intención de rexistrar o máximo de informacións.

Sérgio Bürgi, que foi coordinador de fotografía do Instituto Moreira Sáelles e comisario da exposición A São Paulo de Hildegard Rosenthal[4], afirmou en 2013 «que a influencia da Bauhaus e do Constructivismo transformaron a forma de construír a imaxe que pasou a ser realizada no Brasil a partir dos anos 1940, e que Rosenthal formou parte deste movemento de renovación. Ela era de estatura pequena pero moi ousada como xornalista e fotógrafa».[5] Proba diso é que, ademais do seu traballo de fotoxornalista, mantivo un constante diálogo a través da linguaxe moderna da súa produción con artistas contemporáneos no Brasil e en América do Sul, como os do grupo Santa Helena, formado por artistas inmigrantes como Alfredo Volpi e Fúlvio Penacchi; ou con fillos de inmigrantes italianos como Aldo Bonadei, Alfredo Rizzotti, Mário Zanini e Humberto Rosa; españois, como Francisco Rebolo; ou portugueses, como Manuel Martins.[5]

Exposicións

[editar | editar a fonte]
  • Hildegard Rosenthal: fotografías no Museo de Arte Contemporáneo de la Universidad de São Paulo, MAC/USP (1974: São Paulo)
  • Bienal Internacional de São Paulo XIV e XV (1977 e 1979: São Paulo)
  • Trienal de Fotografía no Museo de Arte Moderno de São Paulo, MAM/SP (1980: São Paulo)
  • Um olhar feminino dos anos 40 en galería Fotóptica (1993: São Paulo)
  • O Olhar e o Ficar. A Busca do Paraíso na Pinacoteca del Estado de São Paulo (1994: São Paulo)
  • Brasil 1920-1950: da Antropofagia a Brasilia, Institut Valencia d’Art Modern, (2000: Valencia, España)[6]
  • Profesión Fotógrafo, de Hildegard Rosenthal e Horacio Coppola, no Museo Lasar Segall (2010: São Paulo)[7]
  • La São Paulo de Hildegard Rosenthal na galería DOC Foto (2013: São Paulo)[4]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Hildegard Rosenthal en la Enciclopedia Itaú Cultural". Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo de 2016. Consultado o 6 de marzo de 2016. 
  2. ↑ Mônica, Zarattini (6 de maio de 2015). "Filha reúne em livro material inédito sobre a fotógrafa Hildegard Rosenthal". Consultado o 8 de marzo de 2016. 
  3. ↑ "Hildegard Rosenthal". Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo de 2016. Consultado o 6 de marzo de 2016. 
  4. ↑ 4,0 4,1 DOC Foto (xaneiro de 2013). "A São Paulo de Hildegard Rosenthal" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2018. Consultado o 8 de marzo de 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Broggiato, Heloísa (23 de febreiro de 2013). "São Paulo a través de la mirada de la fotógrafa Hildegard Rosenthal". Swiss Info. p. http://www.swissinfo.ch/por. Consultado o 8 de marzo de 2016. 
  6. ↑ "Colección Pirelli/MASP de Fotografía" (en portugués). Pirelli/MASP. Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo de 2016. Consultado o 8 de marzo de 2016. 
  7. ↑ Guerra, Juan (22 de febreiro de 2010). "Exposición en el Museo Lasar Segall (galería de fotos)". O Estado de São Paulo. Consultado o 8 de marzo de 2016. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Carboncini, Anna (coord.). Coleção Pirelli/MASP de Fotografías: v. 7. Introdución Júlio Neves; versión en inglés Kevin M. Benson Mundy; introdución Giorgio Della Seta; texto Rubens Fernandes Júnior. São Paulo: MASP, 1997. 88 p., il. b&n. color.
  • Guariglia, Ana María. Mostra resgata Hildegard Rosenthal. Folha de S. Paulo, São Paulo, 10 nov. 1993. Ilustrada, p. 7.
  • Moraes, Angélica. O olhar imprescindível. IrisFoto, São Paulo, ano 46, n. 461, p. 21-22, mar. 1993.
  • Rosenthal, Hildegard. Cenas urbanas. Texto Boris Kossoy, Benedito Lima de Toledo, Antonio Fernando De Franceschi, Vladimir Sacchetta; proyecto gráfico Kiko Farkas; fotografía Hildegard Rosenthal. São Paulo: Instituto Moreira Salles. 80 p., il.p&b.
  • Rosenthal, Hildegard. Hildegard Rosenthal: fotografías. Walter Zanini. São Paulo: MAC/USP, 1974.
  • São Paulo: 450 anos. Texto Nicolau Sevcenko, Carlos Alberto Cerqueira Lemos, Benedito Lima de Toledo, Ricardo Mendes. São Paulo: Instituto Moreira Salles, 2004. 496 p., il. p&b. color. (Cuadernos de fotografía brasileira, 2).

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hildegard_Baum_Rosenthal&oldid=6816866»