Saltar ao contido

Hipótese Shiva

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Todos os xéneros
Xéneros "ben definidos"
Liña tendencial
As "cinco grandes" extincións en masa
Outras extincións en masa
Hai millóns de anos
Miles de xéneros
Biodiversidade no Fanerozoico segundo o rexistro fósil

A hipótese Shiva, tamén coñecida como catastrofismo coherente, é a idea de que as catástrofes naturais globais na Terra, como os eventos de extinción en masa, ocorren a intervalos regulares debido ao movemento periódico do Sol en relación coa galaxia Vía Láctea.

Proposta inicial en 1979

[editar | editar a fonte]
Representación da nube de Oort.

William Napier e Victor Clube no seu artigo de 1979 en Nature, "A Theory of Terrestrial Catastrophism",[1] propuxeron a idea de que as perturbacións gravitatorias causadas polo Sistema Solar atravesando o plano da Vía Láctea son suficientes para perturbar os cometas da nube de Oort. rodeando o Sistema Solar. Isto envíaría cometas cara ao Sistema Solar interior, o que aumentaría a probabilidade de impacto. Segundo a hipótese, isto fai que a Terra experimente grandes eventos de impacto aproximadamente cada 30 millóns de anos (como o evento de extinción do Cretáceo-Paleóxeno).

Estatua de Shiva doada ao CERN en 2004 polo Goberno da India. "O Omnipresente, a encarnación de todo o universo, o creador deste cosmos, o rei dos danzaríns, que danza a Ananda"

Obra posterior de Rampino

[editar | editar a fonte]

A partir de 1984, Michael R. Rampino publicou unha investigación de seguimento sobre a hipótese. Con certeza, Rampino estaba ao tanto da publicación anterior de Napier e Clube, e a carta de Rampino e Stothers a Nature en 1984 fai referencia a ela.[2]

Na década de 1990, Rampino e Bruce Haggerty renomearon a Teoría do catastrofismo terrestre de Napier e Clube co nome de Shiva, o deus hindú da destrución.[3] En 2020, Rampino e os seus colegas publicaron probas non mariñas que corroboraban probas mariñas anteriores en apoio da hipótese de Shiva.[4]

Teorías semellantes

[editar | editar a fonte]

O paso do Sol polos brazos espirais de maior densidade da galaxia, en lugar do seu paso polo plano da galaxia, podería hipoteticamente coincidir coas extincións masivas na Terra.[5] Non obstante, unha reanálise dos efectos do tránsito do Sol pola estrutura espiral baseada en datos de CO non logrou atopar unha correlación.[6]

A hipótese de Shiva puido inspirar outra teoría: que unha anana marrón chamada Némese provoca extincións cada 26 millóns de anos, o que varía lixeiramente de 30 millóns de anos.[7]

A idea da periodicidade das extincións foi criticada debido ao feito de que a hipótese supón que a maioría ou todos os eventos de extinción teñen a mesma causa, cando a evidencia suxire que as extincións son probabelmente o resultado dunha variedade de causas que é improbábel que sexan inducidas ciclicamente.[8]

  1. Napier, W. M.; Clube, S. V. M. (1979-11). "A theory of terrestrial catastrophism". Nature (en inglés) 282 (5738): 455–459. ISSN 1476-4687. doi:10.1038/282455a0. 
  2. Rampino, Michael R.; Stothers, Richard B. (1984-04). "Terrestrial mass extinctions, cometary impacts and the Sun's motion perpendicular to the galactic plane". Nature (en inglés) 308 (5961): 709–712. ISSN 1476-4687. doi:10.1038/308709a0. 
  3. Rampino, Michael R.; Haggerty, Bruce M. (1996-02-01). "The “Shiva Hypothesis”: Impacts, mass extinctions, and the galaxy". Earth, Moon, and Planets (en inglés) 72 (1): 441–460. ISSN 1573-0794. doi:10.1007/BF00117548. 
  4. Rampino, Michael R.; Caldeira, Ken; Zhu, Yuhong (2021-11-02). "A 27.5-My underlying periodicity detected in extinction episodes of non-marine tetrapods". Historical Biology (en inglés) 33 (11): 3084–3090. ISSN 0891-2963. doi:10.1080/08912963.2020.1849178. 
  5. Gillman, Michael; Erenler, Hilary (2008-01). "The galactic cycle of extinction". International Journal of Astrobiology (en inglés) 7 (1): 17–26. ISSN 1475-3006. doi:10.1017/S1473550408004047. 
  6. Overholt, Andrew C.; Melott, Adrian L.; Pohl, Martin (2009-10-20). "TESTING THE LINK BETWEEN TERRESTRIAL CLIMATE CHANGE AND GALACTIC SPIRAL ARM TRANSIT". The Astrophysical Journal 705 (2): L101–L103. ISSN 0004-637X. doi:10.1088/0004-637x/705/2/l101. 
  7. "Getting-wise-about-nemesis". astrobio.net (en inglés). 
  8. Algeo, Thomas J; Shen, Jun (2023-09-08). "Theory and classification of mass extinction causation". National Science Review 11 (1). ISSN 2095-5138. PMC 10727847. doi:10.1093/nsr/nwad237. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre astronomía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.