Iván Martínov
 Iván Ivánovich Martínov | |
| Nome orixinal | Iván Ivánovich Martínov |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1771 Perevolochna, Imperio ruso (Hoxe no óblast de Poltava, Ucraína) |
| Morte | 1 de novembro de 1833 gregor. San Petersburgo |
| País de nacionalidade | rusa |
| Educación | Seminario Teolóxico de Vladimir Academia Teolóxica de San Petersburgo |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Filoloxía, botánica, Filoloxía clásica, tradución e poesía  |
| Ocupación | filólogo, tradutor, botánico e profesor universitario |
| Empregador | Smolny Institute for Noble Maidens (en)  |
| Lingua | ruso |
| Obra | |
| Abreviación dun autor en botánica | Martinov |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Obálky knih,  |
Iván Ivánovich Martínov (en ruso Иван Иванович Мартынов), tamén coñecido na bibliografía internacional como Iván Martýnovich Martýnov, Ivan Ivanovich Martynov e Jean Martinoff,[1] nado en 1771 en Perevolochna, rexión de Poltava, e finado o 1 de novembro de 1833 en San Petersburgo,[2] foi un filólogo, tradutor, botánico e profesor universitario ruso,
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo dun sacerdote, Martynov, estudou no Seminario Teolóxico de Vladimir, en Poltava, onde se graduoi en 1788, e despois estudou na Academia Teolóxica de {San Petersburgo, na que se graduou en 1792. Traballou como profesor de grego antigo, e despois tamén ensinou gramática latina, poesía e retórica. Máis tarde entrou a traballar ao servizo da Chancelería do Colexio de Relaciónes Exteriores do Goberno en San Petersburgo. En 1796 comezou a publicar na revista Musa, xunto co poeta Gavrila Derzhavin, entre outros.[2]
En 1797 Martínov foi nomeado profesor de lingua rusa e xeografía no Instituto Smolny para doncelas nobres.[2][3] Para os estadistas Nikolai Nikoláieivich Novosíltsov e Alexander Sergueivich Stroganov, Martínov realizou moitas traducións. En 1803 foi nomeado director xeral no Ministerio de Educación Popular. Promoveu o establecemento de moitas institucións educativas, incluído o Instituto de Pedagoxía, onde ditou unha conferencia sobre estética.[4] De 1804 a 1805 publicou a revista mensual Sewerny Westnik.[5] En 1806 escribiu un Contrato social sobre a censura.[2]
Martínov foi un botánico especialista nas espermatófitas. A súa obra máis importante neste campo foi o Dicionario de terminoloxía e nomenclatura botánica, publicado en 1820.[6] Neste dicionario usou terminoloxía latina e rusa, baseada no francés.
Nesta obra hai catro rexistros das sus identificaciónes e nomenclatura taxonómica:
- Asteraceae Martinov - Tekhno-Bot. Slovar 55. 1820
- Avenaceae Martinov - Tekhno-Bot. Slovar 60. 1820
- Andropogonaceae Martinov - Tekhno-Bot. Slovar 28. 1820
- Prunaceae Martinov - Tekhno-Bot. Slovar 511. 1820
Nunha nova edición deste traballo de 1990, tivose en conta a autoría dalgúns taxons de alto rango, que se cambiaron a favor de Martínov. Moitas especies da familia de plantas Asteraceae levaban o nome de Martínov (hoxe, por decisión do Código Internacional de Nomenclatura para Algas, Fungos e Plantas, atribúense a Friedrich von Berchtold e a Karel Bořivoj Presl no seu lugar.[7] Avenaceae Martinov (agora considérase sinónimo de Poaceae), Andropogonaceae Martinov (agora tamén se considera sinónimo de Poaceae), Prunaceae Martinov,[8]</ref> (agora considérase sinónimo de Rosaceae) e Zingiberaceae, moitos autores considérana descrita por Martínov,[9][10] aínda qude algúns atrubúenlla a John Lindley.[11]
De 1823 a 1829 Martínov publicou 26 volumes con traducións de obras dos clásicos gregos Sófocles, Homero, Herodoto, Píndaro e outros, engadindo extensas explicacións históricas e filolóxicas ás traducións. Traduciu os versos á prosa coa excepción dos versos de Anacreonte, que traduciu en verso branco.
Abreviatura
[editar | editar a fonte]A abreviatura Martinov emprégase para recoñecer a Iván Martínov como autoridade na descrición e taxonomía en botánica.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Martinov, Ivan Ivanovič (1771-1833) no IPNI.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Дризен Николай Васильевич: Мартынов (Иван Иванович) [Drizen Nikolay Vasilievich: Martynov (Ivan Ivanovich)]. En: Dicionario Enciclopédico Efron & Brockhaus. XVIIIa, 1896, p. 701 (en ruso). (Wikisource). Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ Bisha, Robin (2002): Russian Women, 1698-1917 Experience and Expression: An Anthology of Sources. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. ISBN 978-0-2532-1523-9, pp. 162-163.
- ↑ Иван Иванович Мартынов (en ruso).
- ↑ Северный Вестник. En: Dicionario Enciclopédico Efron & Brockhaus. XXXII, 1901, p. 253. (en ruso). (Wikisource). Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ Техно-ботанический словарь на латинском и российском языках, составленный Иваном Мартыновым. тип. Имп Рос. Акад., San Petersburgo, 1820. (en ruso).
- ↑ Asteraceae Bercht. & J. Presl en Tropicos. Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ Prunaceae Martinov en Tropicos]. Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ Angiosperm Phylogeny Group (2009): "An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III". Botanical Journal of the Linnean Society. 161 (2): 105–121.
- ↑ Zingiberaceae Martinov no GBIF.
- ↑ Elspeth Haston, James E. Richardson, Peter F. Stevens, Mark W. Chase & David J. Harris (2009): The Linear Angiosperm Phylogeny Group (LAPG) III: a linear sequence of the families in APG III Botanical Journal of the Linnean Society, 161 (2): 128-131.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Iván Martínov |