Lago Qinghai
(bo) མཚོ་སྔོན་པོ་  | ||||
| ||||
| Tipo | lago endorreico lago | |||
|---|---|---|---|---|
| Localización | ||||
| División administrativa | Qinghai, República Popular da China | |||
| ||||
| Afluentes | ||||
| Características | ||||
| Altitude | 3.266 m | |||
| Profundidade | 21 m | |||
| Dimensións | 38 ( ) m × 67,3 ( ) km × 108,1 ( ) km | |||
| Superficie | 4.400 km² | |||
| Superficie da cunca hidrográfica | 29.660 km² | |||
| Candidato a Patrimonio da Humanidade | ||||
| Data | 28 de febreiro de 2017 | |||
| Identificador | 6186 | |||
| Medicións | ||||
| Volume físico | 71.600.000.000 m³ | |||
| Páxina web | qhh.qinghai.gov.cn | |||
O lago Qinghai ou Ch'inghai (chinés tradicional e simplificado: 青海胡; pinyin: Qīnghǎi hú; Wade-Giles: Ch'ing1-hai3 hu2), tamén coñecido como Tso Ngönpo (tibetano: མཚོ་སྔོན་པོ་) ou Köke nayur (escrita mongol: ᠬᠦᠬᠡᠨᠦᠦᠷ; cirílico: хөх нуур), é o maior lago da China. Situado nunha conca endorreica na provincia de Qinghai, á que dá o seu nome, está clasificado como lago salgado alcalino. O lago flutuou bastante en tamaño, reducíndose moito no século XX, mais aumentando a partir de 2004. Ten unha superficie de 4317 km³,[1] unha profundidade media de 21 m e unha profundidade máxima en 2008 de 25,5 m.
Xeografía
[editar | editar a fonte]O lago Qinghai sitúase a un cen quilómetros de Xining nunha bacía da chaira tibetana, a 3205 m sobre o nivel do mar.[2] Ao lago chegan vinte e tres ríos e regatos, a maioría deles estacionarios. Cinco correntes permanentes proporcionan o 80% do fluxo total.[3] A afluencia relativamente baixo e as taxas altas de evaporación volveron o Qinghai salino e alcalino; ten aproximadamente 14 partes por millar de sal e un pH de 9,3.[4]
Na punta da península situada na parte occidental do lago están as illas dos Cormoráns e dos Ovos, coñecidas como illas dos Paxaros.
O lago Qinghai illouse do río Amarelo hai aproximadamente 150 000 anos.[4] Incrementou a súa salinidade e basicidade dende principios do Holoceno.[4]
Na mitoloxía chinesa
[editar | editar a fonte]Segundo a mitoloxía chinesa, o lago Qinghai foi creado para o rei dragón Ao Run, quen andaba na procura do inexistente mar do oeste. Conmovido polo seu pranto, o emperador de xade invocou unha poderosa tormenta que deu orixe ao lago.[5]
Galería
[editar | editar a fonte]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Area of Qinghai Lake Has Increased Continuously". China Council for International Cooperation on Environment and Development. Arquivado dende o orixinal o 28 de agosto de 2008. Consultado o 28 de agosto de 2008.
- ↑ Buffetrille 1994, p. 2; Gruschke 2001, páx. 90ss.
- ↑ Rhode, David; Haizhou, Ma; Madsen, David B.; Brantingham, P. Jeffrey; Steven L. Forman; Olsen, John W. (2009). "Paleoenvironmental and archaeological investigations at Qinghai Lake, western China: Geomorphic and chronometric evidence of lake level history" (PDF). Quaternary International 218 (1–2): 3. doi:10.1016/j.quaint.2009.03.004. Consultado o 18 de marzo de 2010.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Zhang & al. 2015.
- ↑ "西海龙王叫什么名字，西海在哪里？ — 未解之谜网". www.49363.com. Consultado o 2024-02-19.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lago Qinghai  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Qinghai". Columbia Encyclopedia (6th ed.). New York: Columbia University Press. 2001.
- Qīndìng Xīyù Tóngwén Zhì 《欽定西域同文志》 [Imperial Glossary of the Western Regions] (en chinés). Beijing. 1763.
- Bell, Daniel (2017). Syntactic Change in Xining Mandarin (PDF). Newcastle: Newcastle University.
- Buffetrille, Katia (Winter 1994). "The Blue Lake of Amdo and Its Island: Legends and Pilgrimage Guide". The Tibet Journal. Vol. XIX.
- Gruschke, Andreas (2001). "The Realm of Sacred Lake Kokonor". The Cultural Monuments of Tibet's Outer Provinces. Vol. I: The Qinghai Part of Amdo. Bangkok: White Lotus Press. pp. 93 ff. ISBN 974-7534-59-2.
- Hamer, Ashley (10 de xuño de 2016). "What the Color Grue Means about the Impact of Language". Curiosity. Arquivado dende o orixinal o 26 de agosto de 2019. Consultado o 04 de abril de 2020.
- Harris, Richard B. (2008). Wildlife Conservation in China: Preserving the Habitat of China's Wild West. M.E. Sharpe.
- Huang Fei (2018). Dongchuan in Eighteenth-Century Southwest China. Reshaping the Frontier Landscape, Vol. 10. Leiden: Brill.
- Hutchings, Graham (2003). Modern China: A Guide to a Century of Change. Cambridge: Harvard University Press. p. 351.
- Perdue, Peter C. (2005). China Marches West: The Qing Conquest of Central Eurasia. Cambridge: Harvard University Press.
- Sanders, Alan (2010). Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press.
- Shakabpa, Tsepon W.D. (1962). Tibet: A Political History. New Haven: Yale University Press.
- Stanford, Edward (1917). Complete Atlas of China, 2nd ed.. Londres: China Inland Mission.
- Su Shuyang (2008). China: Ein Lesebuch zur Geschichte, Kultur, und Zivilisation (en alemán). Wissenmedia Verlag. ISBN 3-577-14380-0.
- Zhang; et al. (2015). "Article 9780: Gymnocypris przewalskii (Cyprinidae) on the Tibetan Plateau". Scientific Reports. Vol. 5.
- Zhu Yongzhong; et al. (1999). "Education among the Minhe Monguo". China's National Minority Education: Culture, Schooling, and Development. Nova York: Falmer Press. pp. 341–384.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Qinghai Lake Protection and Utilization Administration Bureau Arquivado 26 de decembro de 2018 en Wayback Machine. (en chinés)
- Qinghai Lake Tourism and Culture Network (en chinés)
- More Birds in Qinghai Lake (Eastday.com.cn 07/17/2001)
