Laozi
.jpg)  | |
| Nome orixinal | (zh) 老子 |
|---|---|
| Nome de templo | 聖祖 |
| Nome póstumo | 玄元皇帝 |
| Biografía | |
| Nacemento | século VI a. C. Chu, Western Zhou |
| Morte | século V a. C. República Popular da China |
| Relixión | Taoísmo |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Filosofía e Filosofía chinesa |
| Ocupación | filósofo, escritor, arquiveiro, Taoist (en)  |
| Período de tempo | Idade Antiga e Século -VI |
| Movemento | Taoísmo, Filosofía oriental e Cem escolas de pensamento (pt) |
| Pseudónimo literario | Dan Li Er Li Tan Li |
| Obra | |
Obras destacables | |
| Familia | |
| Fillos | Li Zong |
| Pais | Li Jing e Xiantian (alegadamente) |
| Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
   | |
Laozi[1] (chinés tradicional e simplificado: 老子; pinyin: Lǎozǐ; Wade-Giles: Lao3-tzu3; tamén escrito Lao Zi e Lao Tsé) foi unha personalidade chinesa cuxa existencia histórica se debate. Considéraselle un dos filósofos máis relevantes da civilización chinesa. A tradición chinesa establece que viviu no século VI a.C., pero moitos eruditos modernos argumentan que puido vivir aproximadamente no século IV a.C., durante o período das Cen escolas do pensamento e dos Reinos combatentes. Atribúeselle a autoría da obra fundadora do taoísmo: o Tao Te Ching. De acordo con este libro, o tao (ou dao, 'camiño') pode verse como o cambio permanente e leste é a verdade universal. Dentro das dúbidas sobre a existencia de Lao-Tse e sobre a época na que viviu, crese que puido ser contemporáneo de Confucio.[2]
Malia que noutros casos hai unha transmisión impresionante en canto a narracións, crónicas e listas minuciosas de gobernantes, funcionarios e outras personalidades relevantes da antiga China, sobre Lao Zi non se sabe case nada. As fontes que máis cedo o mencionan, fano a través de anécdotas e lendas, entre elas, unha historia sobre el na obra de Zhuangzi (Chuang -Tzu) Nan hua zhen jing (南華真經, literalmente: 'libro verdadeiro da florescencia [cultural] do sur'). A primeira fonte histórica ou biográfica atópase nas Memorias históricas de Sima Qian do século I a.C.; con todo, el mesmo escribe que as súas fontes e materiais serían moi inseguras e que atopou afirmacións moi contraditorias sobre Lao Zi. Por iso, sostívose que non é seguro que Lao Zi vivise realmente algunha vez.
Características
[editar | editar a fonte]
A mediados do século XX estableceuse un consenso entre os especialistas que a historicidade do personaxe coñecido como Lao Zi era dubidosa e que o Tao Te King era unha compilación de ditos taoístas procedente de diversos autores,[3] non obstante, outros autores como Alan Watts afirman que esa visión forma parte dunha moda académica que favorece o escepticismo sobre figuras históricas relixiosas e espirituais e que non se pode xulgar con certeza se existiu ou non.[4]
A lenda conta que el naceu coa aparencia dun vello, por isto recebiu este nome. Considerase que isto pode ser unha metáfora sobre a antigüidade do taoísmo, anterior á redacción do Tao Te King. Lao Tsé, segundo a tradición chinesa, naceu por volta de 600 a.C., na moderna provincia de Hunan, e traballou moitos anos como bibliotecario real. Despois de Confucio, ninguén exerceu tan grande influencia no pensamento e na historia da China como Lao-Tsé, tradicionalmente considerado fundador do movemento filosófico designado por taoísmo. O seu contacto cos libros e a súa sabedoría persoal inducírono a crear unha doutrina de carácter panteísta segundo a cal o Tao, ou camiño, é o principio material e espiritual, creador e ordenador do mundo. No terreo práctico preconizou a vida contemplativa e a supresión de calquera desexo.
Obra
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Tao Te Ching.
A súa famosa obra, o Tao Te Ching, tivo unha enorme influencia na China. É un tratado místico que cobre moitas áreas da filosofía, desde a espiritualidade individual ata as técnicas de bo goberno.
Lao zi enfatiza o tao (tamén coñecido como dao, traducido usualmente como ?o camiño?), e expande o seu significado para abarcar a orde innombrable, inmanente, do universo. Destaca o concepto de wei-wu-wei ('acción a través da inacción'), que non significa permanecer inmóbil sen facer nada, senón evitar as intencións explícitas e a vontade que obstaculiza a fluidez harmónica da natureza. Os fins poden alcanzarse respectando as formas en que as cousas naturalmente crecen e decrecen; así, as accións realizadas de acordo co tao son máis fáciles e máis produtivas que aquelas que pretenden contrariarlo. Laozi cría que a violencia debe ser evitada e que a vitoria militar é unha ocasión de duelo debido á necesidade de usar a forza contra outros seres viventes. Sostiña tamén que o exceso de leis e regras fan máis difícil o manexo da sociedade, xa que oprimen as liberdades dos pobos.
Como moitos outros pensadores chineses antigos, as súas explicacións usan con frecuencia paradoxos, analoxías, apropiación de citas antigas, repetición, simetría, rima e ritmo. Os escritos que se lle atribúen son poéticos, densos e frecuentemente crípticos, e serven como punto de inicio para a meditación sobre o Cosmos ou sobre un mesmo. Moitas das teorías estéticas da arte chinesa baséanse nas súas ideas e nas do seu máis famoso continuador, Zhuang Zi.
Ensinos
[editar | editar a fonte]Os ensinos de Lao Zi, e consecuentemente as da filosofía taoísta, están baseadas na análise da Natureza no seu máis amplo sentido, co fin de obter o enfoque achega do funcionamento natural da existencia, para determinar cal é a orde natural das cousas. Esta visión universalista é a que Lao Zi toma como punto de partida para a súa tese filosófica, analizando o funcionamento dual da natureza universal existente (yin e yang) para logo afondar en conceptos máis amplos achega da orixe cosmolóxico do Universo, e así determinar o funcionamento fluído ou orde natural co cal as diferentes formas foran mutando para perpetuar a continuidade da existencia. Baseándose nisto, Lao Zi determina cal é a orde natural que os seres vivos, e principalmente o home debe levar a cabo para mellorar a súa existencia e avanzar cara ao continuo cambio en pos da superación, explicando como é que ao non seguir estas normas naturais, o home descarriouse da súa harmonía cósmica e xerou as súas propias calamidades por contradicir o ritmo natural e substituír por ordenanzas e actitudes absolutistas, superficiais e dogmáticas que acabaron por desequilibrar á humanidade, favorecendo ás súas clases dominantes a costa do infortunio das clases inferiores.
Lao Zi utiliza simbolismos e alegorías onde compara aspectos da natureza para mostrar paralelismos co comportamento humano, algo característico da filosofía taoísta e doutras correntes de pensamento oriental.
A raíz destas observacións cosmolóxicas e naturais, Lao Zi desenvolve diferentes conceptos filosóficos que pretenden explicar os aspectos máis trascendentes da vida da humanidade, abarcando así toda clase de campos de estudo, desde a cosmoloxía e as súas explicacións achega da orixe do universo, ata os aspectos da vida diaria da sociedade humana, como a socioloxía, a política, a economía e a relixión
Citas de Laozi
[editar | editar a fonte]Velaquí un poema do Tao Te King:
- O que coñece os demais é intelixente.
- O que se coñece a si mesmo é iluminado.
- O que vence os demais é forte.
- O que se vence a si mesmo é a forza.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Laozi". Diciopedia do século 21 II. Edicións do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 1194.
- ↑ Gaarder, Jostein; Hellern, Víctor; e Notaker, Henry: El libro de las religiones. Madrid: Siruela, 2009. ISBN 978-84-9841-268-0.
- ↑ Watson, Burton (1968), Complete Works of Chuang Tzu New York: Columbia Univ. Press (UNESCO Collection of Representative Works: Chinese Series), p. 8, ISBN 0-231-03147-5
- ↑ Watts, Alan; Huan, Al Chung-liang (1975), Tao: The Watercourse Way, New York: Pantheon Books, p. xxiii, ISBN 0-394-73311-8
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Laozi  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Lao Zi (2006 (3.ª edición 2012)). Tao Te Ching: Los libros del Tao. Tradución directa do chinés por Iñaki Preciado Idoeta. Madrid: Editorial Trotta. ISBN 978-84-8164-835-5.
- — (2009). Tao Te King. Edición de Richard Wilhelm. Barcelona: Editorial Sirio. ISBN 978-84-7808-625-2.
- – (1998). Libro del curso y de la virtud. Tradución do chinés e edición Anne-Hélène Suárez Girard. Colección: El Árbol del Paraíso 15. Madrid: Ediciones Siruela. ISBN 978-84-7844-427-4.
- – (1978, 1996 [1.ª edición, 9.ª impresión]). El libro del Tao. Tradución directa do chinés por Iñaki Preciado Idoeta. Agotado. Madrid: Alfaguara. ISBN 978-84-204-5302-6.
- Izutsu, Toshihiko (1997). Sufismo y taoísmo Vol. II, Laozi y Zhuangzi. Siruela. Colección El Árbol del Paraíso. Trad. Anne-Hélène Suárez. ISBN 87-7844-359-2.
- Watson, Burton (1968). "Complete Works of Chuang Tzu". New York: Columbia Univ. Press (UNESCO Collection of Representative Works: Chinese Series): 408. ISBN 0-231-03147-5.
- Watts, Alan; Huan, Al Chung-liang (1975). "Tao: The Watercourse Way". New York: Pantheon Books: 134. ISBN 0-394-73311-8.
- Fowler, Jeaneane (2005). "An Introduction To The Philosophy And Religion Of Taoism: Pathways To Immortality". Brighton: Sussex Academic Press: 342. ISBN 1-84519-085-8.
- Robinet, Isabelle (1997). "Taoism: Growth of a Religion". Stanford: Stanford University Press: 320. ISBN 0-8047-2839-9.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]| Control de autoridades |
|
|---|
