Lucia Bosè
(1954) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (it) Lucia Borloni 28 de xaneiro de 1931 Milán, Italia |
Morte | 23 de marzo de 2020 (89 anos) Segovia, España |
Outros nomes | Lucia Bosè |
Altura | 173 cm |
Actividade | |
Campo de traballo | Actuación |
Ocupación | actriz, modelo |
Período de actividade | 1950 - 2007 |
Familia | |
Cónxuxe | Luis Miguel Dominguín (1955–1967) |
Fillos | Lucía Dominguín, Miguel Bosé, Paola Dominguín |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
|
Lucia Borloni, nada en Milán o 28 de xaneiro de 1931 e finada en Segovia o 23 de marzo de 2020,[1] foi unha actriz italiana coñecida como Lucia Bosè, que acadou a fama durante a época do neorrealismo.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Filla de Domenico Borloni e Francesca Bosè,[2] tras varios anos traballando nunha panadaría da súa cidade, Pasticceria Galli, en 1947 gañou o concurso de beleza de Miss Italia. Actuou nunha curtametraxe de Dino Risi e debutou na pantalla grande en 1950 en Non c'è pace tra gli ulivi, de Giuseppe De Santis. O mesmo ano interpretou a Paola Molon en Cronaca di un amore, de Michelangelo Antonioni. En 1953 volveu actuar para Antonioni en La signora senza camelie e Juan Antonio Bardem escolleuna para o papel protagonista de Muerte de un ciclista (1955).
A súa carreira floreceu ata 1956, cando casou co toureiro español Luis Miguel Dominguín e abandonou a actuación para ocuparse dos fillos. En 1960 interpretou un papel sen acreditar en O testamento de Orfeo, de Jean Cocteau e volveu ao cinema a finais da década de 1960.
Filmografía
[editar | editar a fonte]- Non c'è pace tra gli ulivi, de Giuseppe De Santis (1950)
- Cronaca di un amore, de Michelangelo Antonioni (1950)
- La signora senza camelie, de Michelangelo Antonioni (1953)
- Muerte de un ciclista, de Juan Antonio Bardem (1955)
- Gli Sbandati, de Francesco Maselli (1955)
- Cela s'appelle l'aurore, de Luis Buñuel (1956)
- O testamento de Orfeo, de Jean Cocteau (1960)
- Fellini Satyricon, de Federico Fellini (1969)
- Baixo o signo de scorpio, dos irmáns Taviani (1969)
- L'ospite, de Liliana Cavani (1972)
- Arcana, de Giulio Questi (1972)
- Nathalie Granger, de Marguerite Duras (1972)
- La messe dorée, de Beni Montresor (1975)
- Lumière, de Jeanne Moreau (1976)
- Violanta, de Daniel Schmid (1977)
- Crónica de una muerte anunciada, de Francesco Rosi (1987)
- El niño de la luna, de Agustí Villaronga (1989)
- Harem suaré, de Ferzan Özpetek (1999)
- I vicerè, de Roberto Faenza (2007)
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Casou co toureiro Luis Miguel Dominguín. Foi a nai do cantante Miguel Bosé e avoa da modelo Bimba Bosé.
Finou como consecuencia da epidemia de coronavirus de 2019[3].
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Muere la actriz Lucia Bosé a los 89 años". El País (en castelán). 23/3/2020. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "Expansión". Arquivado dende o orixinal o 11 de decembro de 2017. Consultado o 10 de decembro de 2017.
- ↑ "Lucia Bosè morta di Coronavirus: addio alla star del cinema italiano e madre di Miguel". www.ilmessaggero.it (en italiano). Consultado o 2020-03-23.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lucia Bosè |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Lucia Bosè na IMDb (en inglés).