Mansur Al-Hallaj
![]() ![]() | |
Nome orixinal | (ar) الحسين بن منصور الحلاج ![]() |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | c. 858 (Gregoriano) ![]() Wasit (Abbásida) ![]() |
Morte | 26 de marzo de 922 (Gregoriano) ![]() Bagdad (Abbásida) ![]() |
Causa da morte | pena de morte, decapitación ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Abbásida ![]() |
Relixión | Islam, Alevismo e Sufismo ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Sufismo ![]() |
Ocupación | poeta , mestre , místico , escritor ![]() |
Profesores | Sahl al-Tustari (en) ![]() ![]() ![]() |
Lingua | Lingua persa e árabe ![]() |
Outro | |
Condenado por | blasfémia (pt) ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Mansur Al-Hallaj, nado no 858 e finado no 922, foi un escritor, místico e mestre sufí persa. A súa poesía está considerada, mesmo hoxe en día, como unha herexía por numerosos islamólogos, na súa procura do absoluto e pola súa linguaxe.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu na cidade de Tur. O avó puido ser un zoroastrista. O seu pai viviu unha vida tranquila, e esta forma de vida interesou grandemente o Hallaj mozo, que desde os seus anos máis novos memorizaba o Alcorán, insatisfeito co ensino tradicional do Alcorán retirouse a unha vida ascética, frecuentou a mestres do sufismo como Sahl at-Tustari, 'Amr ibn 'Uthman al-Makki e Abu al-Qasim al-Junayd.
Predicador en Irán, a India e nas fronteiras da China, cando chegou a Bagdad fíxose sospeitoso tanto entre os sunitas como entre os xiítas polas súas ideas místicas e a súa influencia entre as masas. Acusado de participar na rebelión de Zajn, foi condenado a morte e cruficicado o 26 de marzo do 922.