Moeda de 3 centavos de dólar estadounidense

A moeda de 3 centavos de dólar foi unha moeda deste valor facial emitida pola Casa da Moeda dos Estados Unidos e cuñada polas Cecas de Filadelfia e de Nova Orleáns entre os anos 1851 e 1873, inicialmente en prata e posteriormente en cuproníquel.

Historia

Moeda de prata (1851-1873)

Artigo principal: Moeda de prata de 3 centavos de dólar estadounidense.

3 centavos de prata
A/: Escudo nunha estrela de seis puntas. Data. Lenda: UNITED STATES OF AMERICA	R/: Valor facial en números romanos dentro dun C estilizado. Arredor, 13 estrelas. Lenda: III C
Deseño orixinal (Tipo 1) Datas: 1851-1853 Cecas e marcas: Filadelfia (sen marca) e Nova Orleáns (O). Gravador: James Barton Longacre. Aliaxe: prata (75 %) e cobre (25 %). Diámetro: 14,00 mm. Peso: 0,80 g. Canto: liso.

En 1851 propúxose a creación dunha moeda de prata con valor facial de 3 centavos de dólar, como consecuencia da rebaixa das tarifas postais de 5 a 3 centavos e para responder á necesidade dunha moeda de baixo valor e de doado manexo.

A moeda foi autorizada pola Lei do 3 de marzo de 1851. Na súa primeira versión, deseñada polo daquela gravador xefe da Casa da Moeda dos EEUU, James Barton Longacre, a moeda presentaba no seu anverso un escudo da Unión inserido nunha estrela de seis puntas, e no reverso o valor III en numeración romana, inserido nunha letra C (de cents) estilizada.

Nun principio, a moeda estaba cuñada nunha aliaxe composta por un 75 % de prata e un 25 % de cobre, con motivo de que fose considerada unha moeda de boa calidade e que ao mesmo tempo non compensase acumulala nin fundila polo seu contido en prata. Tratábase da moeda máis lixeira das cuñadas ata o momento nos Estados Unidos, cun peso de soamente 0,8 gramos e un diámetro de 14 milímetros, máis pequena aínda que o dólar de ouro.

A partir de 1854, o seu contido en prata elevouse ata o 90 %, para favorecer a súa circulación, ao tempo que o seu peso se reduciu a 0,75 gramos, mediante a equivalente mingua do seu espesor. Nese momento realizáronse tamén algúns axustes no seu deseño —que deron lugar ao coñecido como "tipo 2"—, consistentes nunha dobre liña para bordear a estrela do anverso e na adición dunha poliña de oliveira por encima e un feixe de frechas por debaixo dos números romanos do reverso.

En 1859 producíronse os derradeiros retoques relevantes no deseño da moeda —"tipo 3"—, ocasionados por problemas na súa cuñaxe: a dobre liña que rodeaba a estrela reduciuse a unha liña simple e o tipo de letra fíxose algo máis alto e lixeiramente máis estreito.

A moeda de prata de 3 centavos de dólar cuñouse anualmente entre os anos 1851 e 1873 na Ceca de Filadelfia, e unicamente no seu primeiro ano se produciu tamén na Ceca de Nova Orleáns. Os últimos anos, a súa tiraxe foi moi pequena, ata o punto de que a emisión de 1873 foi exclusivamente de 600 exemplares con acabamento proof —fondo espello e relevo mate— para os coleccionistas. Desde 1865 coexistiu coa emisión en cuproníquel do mesmo valor, que tiña tiraxes moito máis amplas. Finalmente, a Lei da Moeda de 1873 determinou a cancelación da versión en prata dos 3 centavos, do mesmo xeito que outras moedas, como a de 5 centavos de prata (half dime) ou a de 2 centavos de bronce, e suspendeu a produción do dólar estándar en favor do dólar de comercio.

• Modificacións no deseño dos 3 centavos de prata
• 
  Tipo 2. Anverso.
  (1854-1858)
• 
  Tipo 2. Reverso.
• 
  Tipo 3. Anverso.
  (1859-1873)
• 
  Tipo 3. Reverso.

Moeda de cuproníquel (1865-1889)

Artigo principal: Moeda de níquel de 3 centavos de dólar estadounidense.

3 centavos de cuproníquel
A/: Cabeza coroada da Liberdade cara á esquerda. Data. Lendas: UNITED STATES OF AMERICA (LIBERTY (na coroa)	R/: Valor facial en números romanos dentro dunha coroa vexetal. Lendas: III
Datas: 1865-1889 Cecas e marcas: Filadelfia (sen marca de ceca). Gravador: James Barton Longacre. Aliaxe: cuproníquel: cobre (75 %) e níquel (25 %). Diámetro: 17,90 mm. Peso: 1,94 g. Espesor: 1,15 mm. Canto: liso.

A escaseza de prata como consecuencia da guerra civil dos Estados Unidos provocou un acaparamento xeneralizado de todas as moedas deste metal, así como doutras como a dun centavo e a de cinco centavos, e o Estado viuse obrigado a utilizar selos postais e a emitir un papel moeda provisional coñecido como "moeda fraccionaria", en substitudión das moedas dos valores faciais máis baixos. Mais estes billetes non resultaron populares, xa que se deterioraban doadamente e eran de difícil manexo en cantidades grandes.

A resposta a este problema chegou en 1965, cando o 3 de marzo se aprobou un proxecto de lei polo que se introdución dunha nova moeda de 3 centavos cuñada en cuproníquel, unha aliaxe do 75 % de cobre e o 25 % de níquel, que se produciu nun tamaño algo máis grande que a súa antecesora de prata. Esta moeda reproducía no seu anverso unha cabeza da Liberdade, en tanto que para o reverso recuperaba a expresión do valor facial en números romanos, aínda que cun aspecto diferente. Este deseño mantívose inalterado durante toda a vida da moeda.

Os 3 centavos de cuproníquel non se concibiron con vocación de permanencia no sistema, senón como unha medida provisional ata que cesase o acaparamento provocado polo tempo de guerra. En 1865 —o primeiro ano de produción— cuñáronse máis de 11 millóns de exemplares e ata 1870 as tiraxes seguiron superando o millón de pezas, mais a partir desta data comezaron a descender, ata que a moeda foi abolida en 1889. Unha das razóns que se aducen adoito para explicar esta cancelación é que a moeda de 10 centavos (dime) tiña un diámetro idéntico, o que inducía á confusión. Outro factor pode ser o feito de que en 1883 a taxa de franqueo do Servizo Postal baixou de 3 a 2 centavos, o que facía menos necesaria unha moeda dese valor.

Véxase tamén

Bibliografía

• Breen, W. (1988). Walter Breen's Complete Encyclopedia of U.S. and Colonial Coins. Doubleday, Nova York. ISBN 978-0-385-14207-6
• Lange, D. W. (2006). History of the United States Mint and its Coinage. Whitman, Atlanta. ISBN 978-0-7948-1972-9
• Q. David Bowers (1988). United States Three-Cent and Five-Cent Pieces: An Action Guide for the Collector and Investor. Bowers and Merena, Wolfeboro. ISBN United States Three-Cent and Five-Cent Pieces
• Taxay, D. (1983) [1966]. The U.S. Mint and Coinage. Sanford J. Durst Numismatic Pub., Nova York. ISBN 978-0-915262-68-7
• Vermeule, C. (1971). Numismatic Art in America. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-62840-3
• Yeoman, R. S. (2017). A Guide Book of United States Coins (The Official Red Book) (71ª ed.). Whitman, Atlanta. ISBN 978-0-7948-4506-3

Outros artigos

• Moeda de prata de 3 centavos de dólar estadounidense
• Moeda de níquel de 3 centavos de dólar estadounidense
• Moedas do dólar estadounidense
• Casa da Moeda dos Estados Unidos

Ligazóns externas

• Silver Three Cent Pieces (Threecentsilvers.com)
• Nickel Three Cent Pieces (Threecentnickel.com)