Saltar ao contido

Montes de Toledo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaMontes de Toledo
Imaxe
Tipocordilleira Editar o valor en Wikidata
Situado na entidade xeográficaMeseta Sur Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaprovincia de Toledo, España, provincia de Cidade Real, España, Castela-A Mancha, España e Estremadura, España Editar o valor en Wikidata
Mapa
 39°N 4°O / 39, -4
Composto por
Características
Altitude1.603 m Editar o valor en Wikidata
Dimensións100 (ancho) × 350 (lonxitude) km
Punto máis altoLa Villuerca (en) Traducir Editar o valor en Wikidata  (1.603 m Editar o valor en Wikidata )
Material usadorocha sedimentaria Editar o valor en Wikidata
World Database on Protected Areas
IdentificadorEditar o valor en Wikidata 555531077 Editar o valor en Wikidata
Área protexida da rede Natura 2000
IdentificadorEditar o valor en Wikidata PTCON0007 Editar o valor en Wikidata
Editar o valor en Wikidata
Historia
Período de tempoTerciário (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
BNE: XX452054

Os montes de Toledo son unha formación orográfica sita na Península Ibérica, que separan a conca do Texo da do Guadiana. Constitúen ademais o linde setentrional da Mancha. Algúns autores coidan que este cordal se prolonga en Portugal a través da serra de San Mamede[1].

Os montes de Toledo dan nome a unha comarca da provincia de Toledo e a outra da provincia de Cidade Real, que son confinantes.

Dimensións

[editar | editar a fonte]

Teñen unha lonxitude máxima de leste a oeste duns 350 km e un ancho medio duns 50 km máximo (o ancho máximo alcanza arredor de 100 km nas proximidades de Sonseca e Puertollano). A súa cimeira sitúase na serra de Guadalupe, onde se ergue a Villuerca Alta que chega a unha altura de 1.603 m.

Xeoloxía

[editar | editar a fonte]

Trátase dunha estrutura rexuvenecida pola oroxenia alpina, pero a diferenza do Sistema Central, non están formados por bloques levantados e afundidos, senón que son un relevo apalachense, posto a descuberto pola intensa erosión que afectou a zona logo da oroxenia. Son, pois, crestóns cuarcíticos dunha altura uniforme, de arredor dos 1.400 metros, que non foron afectados pola erosión glacial.

Hidrografía

[editar | editar a fonte]

Os montes de Toledo son un foco de dispersión hidrográfica menor, do que parten ríos como o río Algodor (95 km de longo e 1250 km² de conca) ou o Almonte ambos afluentes do Tahu pola esquerda e o río Amarguillo, tributario do Guadiana pola dereita.

Protección ambiental

[editar | editar a fonte]

Na área dos montes de Toledo inclúese a paraxe protexida do Parque Nacional de Cabañeros. Pero tamén existen algúns outros elementos paisaxísticos destacábeis nestes montes: os numerosos canchais.

Vista da vertente sur dos montes de Toledo desde Puerto de Los Santos

.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
  1. Vilá Valentí, Juan, La Península Ibérica. Barcelona. Ariel. 1968, páx. 57