Saltar ao contido

Morcego de Natterer

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Morcego de Natterer
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Mammalia
Orde: Chiroptera
Suborde: Microchiroptera
Familia: Vespertilionidae
Subfamilia: Myotinae
Xénero: Myotis
Especie: M. nattereri
Nome binomial
Myotis nattereri
(Kuhl, 1817)

Subespecies
  • M. nattereri subsp nattereri, Kuhl, (1817)
  • M. nattereri subsp tschuliensis, Kuzyakin, (1935)

O morcego de Natterer (Myotis nattereri) é un morcego europeo de pelame amarronado e ás dun ton máis claro. A súa cor é tamén marrón na membrana da á, pasando a ser branca no ventre. Pode atoparse na maior parte do continente, pero non hai moitos exemplares. A súa fórmula dentaria é .

Distribución europea

A distribución no Reino Unido do morcego pode atoparse no sitio web da National Biodiversity Network.[1]

No verán viven en árbores de folla caduca, en coníferas, ou en edificios próximos ás súas fontes de alimento.

Protección

[editar | editar a fonte]

Estes morcegos están protexidos baixo a Directiva de Hábitats de Europa. No Reino Unido a súa rareza levou a que os bosques fosen considerados como Sitios de Interese Científico Especial ou Áreas Especiais de Conservación, e realizarase un plan para ampliar esta protección a nivel nacional.

Ecolocación

[editar | editar a fonte]

A frecuencia utilizada por esta especie de morcego vai entre 23–115 kHz, acadando picos de enerxía nos 53 kHz e cunha duración que promedia 3.8 ms.[2][3]

Recibiron o seu nome polo naturalista alemán Johann Natterer.

  1. "Myotis nattereri : Natterer's Bat". species.nbnatlas.org. Consultado o 2022-04-21. 
  2. Parsons, S. e Jones, G. (2000) 'Acoustic identification of twelve species of echolocating bat by discriminant function analysis and artificial neural networks.' J Exp Biol., 203: 2641-2656.
  3. Obrist, M.K., Boesch, R. e Flückiger, P.F. (2004) 'Variability in echolocation call design of 26 Swiss bat species: Consequences, limits and options for automated field identification with a synergic pattern recognition approach.' Mammalia., 68 (4): 307-32.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]