Metropolitan Museum of Art
The Metropolitan Museum of Art | |
---|---|
Fachada de entrada | |
Coordenadas | 40°46′46″N 73°57′47″O / 40.7794, -73.9631 |
País | Estados Unidos |
Cidade | Nova York |
Inauguración | 13 de abril de 1870 [1][2][3] |
Visitantes | 6 479 548 (2019)[4] |
Na rede | |
https://www.metmuseum.org/ | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
O Metropolitan Museum of Art (Museo Metropolitano de Arte) da cidade de Nova York, coloquialmente "The MET", é o maior museo de arte dos EUA. Con 6 479 548 visitantes nas súas tres sedes en 2019, foi o cuarto museo de arte máis visitado do mundo.[5] A súa colección permanente contén máis de 2 millóns de obras divididas en 17 departamentos. O edificio principal, no número 1000 da Quinta Avenida, ao longo da Museum Mile no bordo oriental de Central Park no Upper East Side de Manhattan, é unha das galerías de arte maiores do mundo. Un segundo lugar moito máis pequeno, The Cloisters en Fort Tryon Park en Upper Manhattan, contén unha extensa colección de arte, arquitectura e obxectos da Europa medieval. O 18 de marzo de 2016, o museo abriu o Met Breuer na avenida Madison no Upper East Side, que ampliou o programa de arte moderna e contemporánea.
A colección permanente consta de obras de arte da antigüidade clásica e do Antigo Exipto, pinturas e esculturas de case todos os mestres europeos e unha extensa colección de arte moderna e americana. O MET posúe grandes coleccións de arte africana, asiática, oceánica, bizantina e islámica. Tamén alberga coleccións enciclopédicas de instrumentos musicais, traxes e accesorios, así como armas e armaduras antigas de todo o mundo. Nas súas galerías están instalados varios interiores notables, desde a Roma do século I ata o moderno deseño americano.
O Metropolitan Museum of Art fundouse en 1870 co propósito de achegar a arte e a educación artística ao pobo estadounidense. O edificio da Quinta Avenida abriuse o 20 de febreiro de 1872, no número 681.
Historia
[editar | editar a fonte]A lexislatura do estado de Nova York outorgoulle ao Metropolitan Museum of Art un acto de incorporación o 13 de abril de 1870, "co propósito de establecer e manter nesa cidade un museo e unha biblioteca de arte, de fomentar e desenvolver o estudo das belas artes, e a aplicación da arte á fabricación e á vida natural, para avanzar no coñecemento xeral de temas afíns e para ese fin de proporcionar instrucións e recreacións populares ".[6] Esta lexislación complementouse máis tarde coa Lei de 1893, capítulo 476, que requiría que as súas coleccións "permanecerán abertas e accesibles ao público de forma gratuíta durante todo o ano".[7] Entre os fundadores figuraban empresarios e financiadores, así como artistas e pensadores importantes do día, que querían abrir un museo e achegar a arte e a educación artística ao pobo estadounidense.[3]
O museo foi inaugurado o 20 de febreiro de 1872, nun edificio situado no número 681 da Quinta Avenida.[8] John Taylor Johnston, un executivo do ferrocarril cunha colección de arte persoal que sementou o museo, foi o seu primeiro presidente O editor George Palmer Putnam entrou como superintendente fundador. O artista Eastman Johnson actuou como cofundador do museo,[9] como o pintor de paisaxes Frederic Edwin Church.[10] Outros industriais da época actuaron como cofundadores, incluído Howard Potter.
O ex-oficial da Guerra Civil, Luigi Palma di Cesnola, foi o primeiro director do museo entre 1879 e 1904. Baixo a súa dirección, os fondos do Met, que inicialmente consistían nun sarcófago romano de pedra e 174 pinturas principalmente europeas, superaron axiña o espazo dispoñible. En 1873, con motivo da compra por parte do Met da colección Cesnola de antigüidades chipriotas, o museo abandonou a Quinta Avenida e pasou á mansión da señora Nicholas Cruger, tamén coñecida como a mansión Douglas (James Renwick, 1853–54, demolida en 1928) no 128 da West 14th Street.[11] Porén, estes novos aloxamentos resultaron temporais, xa que a crecente colección requiría máis espazo do que a mansión podía proporcionar.[12] Trasladouse ao edificio actual en 1880. Entre 1879 e 1895, o museo creou e operou unha serie de programas educativos, o Metropolitan Museum of Art Schools, destinados a proporcionar formación profesional e clases sobre belas artes.[13]
En 1954, con motivo da apertura da sala de concertos Grace Rainey Rogers, o museo inaugurou unha serie de concertos, e en 1956 engadiu conferencias de arte. Este programa creceu co paso dos anos con 200 eventos cada tempada.[14] Presentou artistas como Marian Anderson, Cecilia Bartoli, Judy Collins, Marilyn Horne, Burl Ives, Juilliard String Quartet, Yo-Yo Ma, Itzhak Perlman, Artur Rubinstein, András Schiff, Nina Simone, Joan Sutherland ou André Watts. As conferencias trataban temas como a historia da arte, música, danza, teatro e historia social. O programa foi dirixido, dende o seu inicios ata 1968, por William Kolodney, e de 1969 a 2010, por Hilde Limondjian.[15]
Na década de 1960, a gobernación do Met ampliouse para incluír, por primeira vez, un presidente do consello de administración, co fin de contemplar o gran legado da propiedade de Robert Lehman. Durante seis décadas, Lehman construíu sobre unha colección de arte iniciada polo seu pai en 1911 e dedicou unha gran cantidade de tempo ao Met, antes de converterse no primeiro presidente do consello do museo na década de 1960.[16] Despois da súa morte en 1969, a Fundación Robert Lehman doou preto de 3000 obras de arte ao Metropolitan Museum of Art. Aloxado na Robert Lehman Wing, aberto ao público en 1975 e financiado en gran parte pola Lehman Foundation, o museo considerouna "unha das coleccións de arte privadas máis extraordinarias xamais reunidas nos Estados Unidos".[17]
O centenario do Metropolitan Museum of Art foi conmemorado con exposicións, simposios, concertos, conferencias, a reapertura de galerías reformadas, xiras especiais, eventos sociais e outras programacións durante dezaoito meses, de outubro de 1969 ata a primavera de 1971. Os eventos do centenario (incluíndo xornadas de portas abertas, o Centennial Ball, un curso de historia da arte durante todo o ano para o público e varias programacións educativas e exposicións itinerantes) e publicacións contaron co apoio de destacados neoiorquinos, artistas, escritores, compositores, deseñadores de interiores e historiadores da arte.[18] En 2009, Michael Gross publicou The Secret History of the Moguls and the Money That Made the Metropolitan Museum, unha historia social non autorizada[19] que a libraría do museo non quixo vender.[20][21]
En 2012, tralo nomeamento de Daniel Brodsky como presidente do consello do Met, os estatutos do museo modificáronse formalmente para recoñecer o cargo do presidente como autoridade sobre a asignación e a revisión de ambos os postos da presidencia e a dirección do museo.[22] O cargo da presidencia foi introducido relativamente tarde na historia do museo, na década de 1960, ao contemplar a doazón anticipada da colección Lehman ao museo. Dende entón, baixo Brodsky, converteuse no posto administrativo máis alto do museo.[22] En xaneiro de 2018, o presidente do museo, Daniel Weiss, anunciou que a política centenaria de entrada gratuíta sería substituída por unha tarifa de 25 dólares para as visitas de fóra do estado a partir de marzo de 2018.[23] O museo pechou temporalmente en marzo de 2020 durante a pandemia de COVID-19 en Nova York e reabriu no final de agosto.[24] Foi a primeira vez en máis dun século que o Met estivo pechado máis de tres días consecutivos.[25]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Today in Met History: April 13". The Metropolitan Museum of Art. Arquivado dende o orixinal o 17 de xaneiro de 2015. Consultado o 16 de xaneiro de 2015.
- ↑ "The Metropolitan Museum of Art: About". Artinfo. 2008. Arquivado dende o orixinal o 26 de setembro de 2011. Consultado o 18 de febreiro de 2013.
- ↑ 3,0 3,1 "Brief History of The Museum". Metmuseum.org. Arquivado dende o orixinal o 24 de outubro de 2012. Consultado o 18 de febreiro de 2013.
- ↑ "Visitor Figures". www.theartnewspaper.com. Consultado o 5 de decembro de 2020.
- ↑ The Art Newspaper, abril de 2020
- ↑ Disturnell, John New York as it was and as it is Arquivado 1 de xaneiro de 2016 en Wayback Machine., D. Van Nostrand, Nova York, 1876. "Metropolitan Museum of Art", p. 101.
- ↑ Pogrebin, Robin (26 de abril de 2017). "Visit to the Met Could Cost You, if You Don't Live in New York". The New York Times. ISSN 0362-4331. Arquivado dende o orixinal o 6 de maio de 2017. Consultado o 6 de maio de 2017.
- ↑ Moske, James. "This Weekend in Met History: February 20". Museum Archives. Arquivado dende o orixinal o 23 de febreiro de 2014. Consultado o 18 de febreiro de 2013.
- ↑ "Eastman Johnson – Co-founder of the Metropolitan Museum of Art". Arquivado dende o orixinal o 13 de abril de 2015.
- ↑ Carr, Gerald L. (1994). Frederic Edwin Church: Catalogue Raisonne of Works at Olana State Historic Site, Volume I. Cambridge: Cambridge University Press. p. 415. ISBN 978-0521385404.
- ↑ "The Lost Harriet Douglas Cruger Mansion -- No. 128 West 14th Street," Daytonian in Manhattan, 8/24/2015"..
- ↑ Gross, Michael (5 de maio de 2009). Rogues' Gallery, The Secret History of the Moguls and the Money That Made the Metropolitan Museum. Nova York: Broadway Books. p. 45. ISBN 978-0767924887.
- ↑ Finding aid for Schools of The Metropolitan Museum of Art Records (1879–1895) Arquivado 3 de abril de 2016 en Wayback Machine.. The Metropolitan Museum of Art. Consultado o 31 de xullo de 2014.
- ↑ Danziger (2007), p. 135
- ↑ "The Metropolitan Museum of Art Announces 2004–2005 Season of Concerts, the 51st Season" Arquivado 13 de agosto de 2017 en Wayback Machine., Metropolitan Museum of Art, 2004; e "Metropolitan Museum Announces Departure of Concerts & Lectures General Manager Hilde Limondjian" Arquivado 10 de febreiro de 2018 en Wayback Machine., Metropolitan Museum of Art, 26 de maio de 2010
- ↑ Lamont, Lansing. "Tom Hoving and the Met Builds", People magazine, 17 de novembro de 1975. "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 10 de febreiro de 2018. Consultado o 2 de maio de 2017.
- ↑ "The Robert Lehman Collection". The Metropolitan Museum of Art. setembro de 1999. Consultado o 30 de novembro de 2019.
- ↑ George Trescher records related to The Metropolitan Museum of Art Centennial, 1949, 1960–1971 (bulk 1967–1970) Arquivado 8 de agosto de 2014 en Wayback Machine.. The Metropolitan Museum of Art Archives. Consultado o 1 de agosto de 2014.
- ↑ Pillifant, Reid (19 de maio de 2009). "Michael Gross Gets Lots of Dirty Looks But Little Buzz for Rogues' Gallery". The New York Observer. Arquivado dende o orixinal o 30 de marzo de 2015. Consultado o 19 de marzo de 2015.
- ↑ Holterhoff, Manuela (14 de maio de 2009). "Secrets, Phonies Animate Lively Met Museum History: Interview". Bloomberg News. Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2008.
- ↑ Finnerty, Amy (28 de xuño de 2009). "Exhibitionists". The New York Times Book Review. Arquivado dende o orixinal o 23 de xullo de 2016.
- ↑ 22,0 22,1 "Met Museum Changes Leadership Structure". NY Times. 13 de xuño de 2017. Arquivado dende o orixinal o 5 de xullo de 2017. Consultado o 13 de xullo de 2017.
- ↑ Pogrebin, Robin (4 de xaneiro de 2018). "Met Changes 50-Year Admissions Policy: Non-New Yorkers Must Pay". The New York Times. Arquivado dende o orixinal o 6 de xaneiro de 2018. Consultado o 6 de xaneiro de 2018.
- ↑ Weaver, Shaye (24 de xuño de 2020). "The Metropolitan Museum of Art has an official reopening date". Time Out. Consultado o 25 de xuño de 2020.
- ↑ Libbey, Peter (15 de xullo de 2020). "Metropolitan Museum of Art to Reopen Five Days a Week in August". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 15 de xullo de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Metropolitan Museum of Art |
A Galipedia ten un portal sobre: Estados Unidos de América |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Danziger, Danny (2007). Museum: Behind the Scenes at the Metropolitan Museum of Art. Viking, Nova York. ISBN 9780670038619
- Howe, Winifred E., and Henry Watson Kent (2009). A History of the Metropolitan Museum of Art. Vol. 1. General Books, Memphis. ISBN 9781150535482
- Tompkins, Calvin (1989). Merchants & Masterpieces: The Story of the Metropolitan Museum of Art. Henry Holt and Company, Nova York. ISBN 0805010343
- Trask, Jeffrey (2012). Things American: Art Museums and Civic Culture in the Progressive Era. University of Pennsylvania Press, Philadelphia. ISBN 9780812243628; A history that relates it the political context of the Progressive Era
- Vogel, Carol, "Grand Galleries for National Treasures", 5 de xaneiro; and Holland Cotter, "The Met Reimagines the American Story", review, 15 de xaneiro; two 2012 New York Times articles about American painting and sculpture galleries reopening after four-year renovation
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina oficial
- Chronological list of special exhibitions at the Metropolitan Museum of Art
- Digital Collections from the Metropolitan Museum of Art Libraries
- Watsonline: The Catalog of the Libraries of The Metropolitan Museum of Art
- Museum Libraries. "Metropolitan Museum of Art Publications". Digital Collections. Nova York: Metropolitan Museum of Art. (annual reports, collection catalogs, exhibit catalogs etc.)
- Artwork owned by The Metropolitan Museum of Art Arquivado 18 de outubro de 2019 en Wayback Machine.