Saltar ao contido

Premio Nobel de Economía

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Nobel de Economía»)
Premio Nobel de Economía
Tipopremio de economía e premio científico
Fundador(es)Sveriges Riksbank
Nomeado en referencia aAlfred Nobel
PaísSuecia
Na rede
https://www.nobelprize.org/prizes/economic-sciences/
editar datos en Wikidata ]

O Premio do Banco de Suecia en Ciencias Económicas en memoria de Alfred Nobel (en sueco Sverixes Riksbanks pris i ekonomisk vetenskap till Alfred Nobels minne) foi instituído en 1969 polo Banco de Suecia (‘‘Sverixes Riksbank’‘), o máis antigo dos bancos centrais, para celebrar o tricentésimo aniversario da súa fundación.

O premio é xestionado pola Real Academia das Ciencias de Suecia, que o outorga anualmente, entregándose á vez que os premios Nobel (excepto o da Paz). Como nos premios Nobel, non pode repartirse entre máis de tres persoas en cada ocasión. O premio non é sufragado pola Fundación Nobel, senón polo Banco de Suecia, mais a cantidade é a mesma que a atribuída aos premios Nobel.

O premio acostuma ser citado como Premio Nobel de Economía, mais non é exactamente parte dos premios instituídos en 1895 por Alfred Nobel (distribuídos desde 1902), o que deu lugar a unha crecente polémica. Os críticos, entre os que se atopan membros da familia Nobel, consideran que o historial de concesións está nesgado para a economía neoclásica, especialmente a Escola de Chicago, e que o 80% dos premiados son estadounidenses (65%) ou británicos (15%). Alegouse tamén que despois dos primeiros anos non houbo suficientes economistas de mérito como para xustificar a concesión. Outro tipo de críticas procede das ciencias, desde as que se discute o carácter científico dos modelos teóricos desta disciplina.

Lista cronolóxica de premiados

[editar | editar a fonte]

2020 - actual

[editar | editar a fonte]
2024: Daron Acemoglu, Simon Johnson e James A. Robinson, polos seus estudos sobre a formación das institucións e o seu papel na prosperidade
2023: Claudia Goldin, polos seus estudos na fenda de xénero no mercado laboral.
2022: Ben Bernanke, Douglas W. Diamond e Philip H. Dybvig, polas súas pescudas en bancos e crises financeiras.
2021: David Card, pola súa achega empírica ao estudo dos mercados laborais, e a Joshua Angrist e Guido Imbens, polas súas achegas metodolóxicas na análise das relacións causais en economía.
2020: Paul Milgrom e Robert B. Wilson, polas melloras na teoría de poxas e polo desenvolvemento de novos formatos de poxa.

2010 - 2019

[editar | editar a fonte]
2019 Abhijit Banerjee, Esther Duflo e Michael Kremer, polas súas contribucións experimentais para mitigar a pobreza no planeta.
2018 William Nordhaus e Paul Romer, por integraren nas análises macroeconómicas a longo prazo os factores ambientais e o cambio climático (Nordhaus) e as innovacións tecnolóxicas (Romer).
2017 Richard Tahler, polos seus traballos sobre a psicoloxía e o comportamento dos mercados.
2016 Oliver Hart e Bengt Holmstrom, polos seus traballos sobre a eficacia da redacción de contratos.
2015 Angus Deaton, polas súas análises do consumo, a pobreza e o benestar.
2014 Jean Tirole, polos seus traballos sobre o impacto da información asimétrica na xestión dos regulamentadores do mercado.
2013 Eugene Fama, Lars Peter Hansen e Robert Shiller, polo seu estudo sobre a predición da variabilidade das bolsas ao longo prazo.
2012 Alvin Roth e Lloyd Shapley.
2011 Thomas Sargent e Christopher Sims, polas súas pescudas nas causas e efectos macroeconómicos das variacións nos tipos de xuro.
2010 Peter Diamond, Dale T. Mortensen e Christopher Pissarides.

2000 - 2009

[editar | editar a fonte]
2009 Elinor Ostrom, primeira muller a recibir esta distinción e Oliver Eaton Williamson, polas súas análises sobre o goberno económico e os límites das empresas.
2008 Paul Krugman, pola súa análise dos patróns de comercio e a localización da actividade económica.
2007 Leonid Hurwicz, Eric Maskin e Roger Myerson
2006 Edmund Phelps
2005 Robert J. Aumann e Thomas C. Schelling polas súas achegas á comprensión dos conflitos e a cooperación por medio da análise da teoría de xogos.
2004 Finn E. Kydland e Edward C. Prescott
2003 Robert F. Engle, Clive William John Granger
2002 Danel Kahneman, Vernon Smith
2001 George Akerlof, Michael Spence, Joseph Stiglitz
2000 JamesHeckman, Danel McFadden

1990 - 1999

[editar | editar a fonte]
1999 Robert Mundell
1998 Amartya Sen
1997 Robert C. Merton, Myron Schois
1996 James Mirrlees, William Vickrey
1995 Robert Lucas
1994 Reinhard Selten, John Forbes Nash, John Harsanyi
1993 Robert Fogel, Douglas North
1992 Gary Becker
1991 Ronald Coase
1990 Harry Markowitz, Merton Miller, William Sharpe

1980 - 1989

[editar | editar a fonte]
1989 Trygve Haavelmo
1988 Maurice Allais
1987 Robert Solow
1986 James M. Buchanan
1985 Franco Modigliani
1984 Richard Stone
1983 Gerard Debreu
1982 George Stigler
1981 James Tobin
1980 Lawrence Klein

1969 - 1979

[editar | editar a fonte]
1979 Theodore Schultz, Arthur Lewis
1978 Herbert Simon
1977 Bertil Ohlin, James Meade
1976 Milton Fredman
1975 Leonide Kantorovich, Tjalling Koopmans
1974 Gunnar Myrdal, Friedrich Hayek
1973 Wassily Leontief
1972 John Hicks, Kenneth Arrow
1971 Simon Kuznets
1970 Paul Samuelson
1969 Ragnar Frisch, Jan Tinbergen

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]