Pedro Álvarez de Toledo y Leiva

Pedro Álvarez de Toledo y Leiva

Biografía
Nacemento	1585 Madrid, España
Morte	9 de marzo de 1654 (68/69 anos) Madrid, España
Vicerrei do Perú
1639 – 1648 ← Luis Jerónimo de Cabrera (pt) – García Sarmiento de Soutomaior →
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	diplomático, militar
Carreira militar
Rango militar	Xeneral
Familia
Familia	House of Álvarez de Toledo (en)
Fillos	Francisca de Toledo y Osorio, Antonio Sebastián de Toledo, 2nd Marquis of Mancera
Premios
Knight of the Order of Alcántara (en)  Ordem de Alcântara (pt)  Ordem de Calatrava (pt)
Sinatura

Pedro (Álvarez) de Toledo y Leiva, nado en Úbeda en 1585 e finado en Mancera de Abajo (Salamanca) o 9 de marzo de 1654, foi un nobre, político e militar español.

Primiros anos

Fillo de Luis de Toledo y Rojas, IV señor de Mancera y Cinco Villas, comendador de Alange na Orde de Santiago, capitán dunha compañía de Gardas Vellas, e da súa segunda esposa, Isabel de Leiva y Mendoza, filla dos señores de Leiva, Ameyuga y Bozo, desde moi novo serviu a bordo das galeras, e con 15 anos xa estaba combatendo en Italia (1600) e, un ano despois na campaña de Alxer baixo o mando do príncipe Andrea Doria. Ao mando de cinco galeras participou na defensa do estreito de Xibraltar (1607), atacado polos mouros. Despois exerceu cargos de goberno: como membro do Consello colateral de Nápoles durante o vicerreinado de Antonio Zapata e Cisneros, e chegou a ser Tenente xeneral das galeras de Sicilia (1622).

Trasladado á corte, recibiu o título de Marqués de Mancera (17 de xullo de 1623) e pasou a integrar o Consello de Guerra. O 4 de agosto de 1631 foi nomeado Gobernador e Capitán Xeneral de Galicia, cargo que ocupou até 1637. A súa xestión mereceu os eloxios da Xunta do Reino de Galicia que, o 15 de abril de 1637 solicitaba a Filipe IV que "no removiera del oficio de Capitán general y gobernador deste Reino al señor Marqués de Mancera pues dello se le sigue grande servicio y utilidad a sus vasallos". O rei atendeu a petición, pero o marqués acabou enfrontándose, a causa do programa de fortificacións, cos corrixidores da Coruña, aos que ordenou deter o 19 de novembro de 1638.

Vicerrei do Perú

Posteriormente foi nomeado Gobernador de Orán e, finalmente, o 24 de febreiro de 1638 recibiu o cargo de Vicerrei do Perú; despois de gastar máis dun ano nos preparativos da viaxe, saíu de Cádiz o 20 de maio de 1639, tomando posesión do cargo o 18 de decembro de 1639, entregándoo a García Sarmiento de Soutomaior, II conde de Salvaterra, o 20 de setembro de 1648, de modo que rexeu os destinos do Perú durante oito anos, nove meses e dous días.

Ante as frecuentes incursións dos piratas, e aconsellado pola súa experiencia militar, dispuxo a fortificación do Callao (1640) mandando levantar unha muralla de 4 km de longo, a erección de fortalezas en Arica e Valdivia e aínda a defensa de Buenos Aires.

Favorábel á conservación, bo tratamento e alivio dos indios, recoñeceu que estes tiñan por inimigos corrixidores, curas e caciques, atentos a enriquecerse co seu suor", e que ningunha preocupación mostraban por obedecer as providencias ditadas para amparalos. De volta na corte, retirouse ao seu palacio de Mancera, onde morreu o 9 de marzo de 1654.

Véxase tamén

Bibliografía

• Tauro de Pino, Alberto (2001): Enciclopedia Ilustrada del Perú. Lima: PEISA.
• José Toribio Polo (ed), Memorias de los virreyes del Perú, Marqués de Mancera y Conde de Salvatierra, 1886
• Grandes de España: genealogía del Marquesado de Mancera
• Tercios: biografía del marqués de Mancera

Ligazóns externas

• Biografía (en castelán) Consultada o 11/4/2012.

Predecesor: Juan Fajardo de Guevara Córdoba y Velasco	Gobernador e Capitán Xeneral do Reino de Galicia 1631 - 1638	Sucesor: Francisco de Andía Irarrazábal y Zárate
Predecesor: ?	Vicerrei do Perú 1638 - 1648	Sucesor: García Sarmiento de Soutomaior