Philippe-François-Joseph Le Bas
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (fr) Philippe François Joseph Le Bas 4 de novembro de 1762 Frévent, Francia |
| Morte | 28 de xullo de 1794 (31 anos) París, Francia |
| Causa da morte | suicidio, ferida por arma de fogo |
| Lugar de sepultura | París |
Représentant en mission (en)  | |
| 2 de agosto de 1793 – 31 de maio de 1794 | |
| Deputy to the National Convention (en) | |
| 6 de setembro de 1792 – | |
| Conselleiro xeral | |
| | |
| Datos persoais | |
| Educación | Collège Montaigu (pt) Facultade de Dereito de París |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | París |
| Ocupación | político, avogado |
| Partido político | Clube Jacobino (pt) |
| Participou en | |
| 5 de maio de 1789 | Revolución Francesa |
| Familia | |
| Cónxuxe | Elizabeth Lebas (1793–1794) |
| Fillos | Philippe Le Bas |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) |
Philippe-François-Joseph Le Bas (Frévent, 4 de novembro de 1762 - París, 28 de xullo de 1794) revolucionario francés, membro do partido dos Montañeses e comisario do Comité de sûreté générale, era un estreito colaborador de Robespierre cando tras os sucesos do 9 de termidor que levaron á caída deste, decidiu suicidarse antes de que se procedese ao seu arresto.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo dun notario e intendente do príncipe de Rache, Le Bas foi elixido en 1792 deputado representante da provincia de Calais na Convención en compañía de Saint-Just, polo partido da Montagne.
Durante o proceso do rei Lois XVI, Le Bas votou en favor da súa condena á morte e en contra do seu sobresemento.
En agosto de 1793, foi nomeado delegado do exército do Norte xunto a Duquesnoy, decidindo o arresto dos xenerais Richardot e Ou'Moran acusados de incompetencia. Membro do Comité de sûreté générale e comisario da Convención para os exércitos, partiu xunto a Saint-Just ao leste do país coa misión de reorganizar as forzas republicanas tras a invasión de Alsacia e a toma de Wissembourg polos austríacos, para despois, trasladarse ao exército do Norte por orde do Comité de Salvación Pública, contribuíndo á vitoria da batalla de Fleurus.
Sempre fiel a Robespierre, tras os acontecementos do 9 de termidor, suicidouse dun disparo na cabeza no momento en que os axentes dirixidos por Barras e Léonard Bourdon entraban para arrestar o no concello de París.
O seu fillo, Philippe Le Bas (1794-1860) será director da biblioteca da Sorbona e presidente do Institut de France.
