Préstamos da lingua galega
 | Por favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2015.) |
Un préstamo lingüístico da lingua galega son elementos lingüísticos que o galego tomou e adaptou doutras linguas.
Orixe dos préstamos
[editar | editar a fonte]- Occitano (occitanismo): datan do período medieval, cando o occitano era unha importante lingua de cultura. Así moitos dos termos relaciónanse co trobadorismo mais tamén doutros ámbitos: funil e trobador.
- Francés (galicismos): a presenza de galicismos no galego é moi antiga e moi notábel no período medieval polos contactos polo Camiño de Santiago ou pola importancia de ordes relixiosas como a de Cluny e posteriormente polo seu status de lingua internacional. Son galicismos no galego: blusa, chapeu ou cisne
- Linguas amerindias (americanismos): xeralmente designan realidades descoñecidas. A súa introdución foi por medio das linguas colonizadoras, o portugués e fundamentalmente o castelán: canoa ou cacique
- Inglés (anglicismos): a súa introdución prodúcese cando substitúe o francés como lingua internacional. Os anglicismos pertencen ao campo da informática (chip, rato, pen), dos deportes (fútbol).
- Castelán ou castelanismos: coa incorporación do Reino de Galiza na Coroa de Castela a influencia do castelán no galego irá a máis. Son castelanismos: guerrilla ou bocadillo. Porén, a diferenza destes préstamos necesarios, moitas das novas palabras viñeron substituír a outra patrimoniais como abuelo no canto de avó ou iglesia en vez de igrexa e que xa non se recollen nos dicionarios como formas válidas, polo que no galego culto xa non poden funcionar como préstamos.
- Catalán: débense fundamentalmente á presenza de cataláns a partir do século XVIII na nosa industria pesqueira e conserveira. Moitos destes vocábulos son termos pesqueiros como: bou, xávega ou remolcar.
- Latín e grego (cultismos): son as palabras introducidas no galego, cando estaba xa constituída como idioma. A maioría delas entraron a partir do século XV: capilar, cátedra...