RD-100
| País de orixe | Unión Soviética[1] |
|---|---|
| Primeiro voo | 1948[1] |
| Deseñador | Glushko[1] |
| Aplicación | Motor principal dos mísiles R-1.[1] |
| Estado | Fóra de produción.[1] |
| Motor de combustible líquido | |
| Propelente | Osíxeno líquido[1] / Alcohol[1] |
| Taxa de mestura | 1,28[1] |
| Rendemento | |
| Pulo | 304,0 kN[1] |
| Pulo (nivel do mar) | 267,0 kN[1] |
| Taxa de pulo a peso | 35,3[1] |
| Presión na cámara | 15,90 bares[1] |
| Impulso específico | 237 s[1] |
| Isp (nivel do mar) | 203 s[1] |
| Tempo de acendido | 65 s[1] |
| Dimensións | |
| Lonxitude | 3,70 m[1] |
| Diámetro | 1,65 m[1] |
| Peso seco | 885 kg[1] |
| Usado en | |
| R-1[1] | |
RD-100 é a designación do motor foguete que propulsou o primeiro mísil de curto alcance de fabricación soviética, o R-1, unha copia do V-2 alemán.[1]
Características
[editar | editar a fonte]O motor RD-100 foi construído por Glushko con asistencia de científicos alemáns capturados durante o final da segunda guerra mundial. A primeira unidade foi construída en 1946, non sen dificultades ao ter que ser fabricado desde cero ao non existir o equipamento necesario na Unión Soviética para reproducir a tecnoloxía alemá que permitiu as V-2. A primeira proba dun RD-100 tivo lugar en maio de 1948 en Khimki. Entrou en servizo en 1950.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Anatoly Zak (18 de maio de 2016). Russian Space Web, ed. "R-1 rocket" (en inglés). Consultado o 26 de decembro de 2016.