Raduan Nassar
 (2016)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de novembro de 1935 (89 anos) Pindorama, Brasil (pt)  |
| Educación | Universidade de São Paulo |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor, labrego, novelista |
| Premios | |
| |
  | |
Raduan Nassar, nado en Pindorama o 27 de novembro de 1935, é un escritor brasileiro galardoado co Premio Camões en 2016.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Na adolescencia foi para São Paulo coa familia onde cursou dereito e filosofía na Universidade de São Paulo (USP). Estreouse na literatura en 1975, coa novela Lavoura Arcaica. En 1978 foi publicada a novela Un Copo de Cólera, que fóra escrita en 1970. En 1997 foi publicada a obra Menina a caminho, reunindo os seus contos dos anos 1960 e 1970.
Con só tres libros publicados foi considerado pola crítica como un grande escritor e comparado a nomes consagrados da literatura brasileira, como Clarice Lispector e Guimarães Rosa. Todo iso grazas á extraordinaria calidade da súa linguaxe e forza poética da súa prosa. Adorado por un pequeno círculo de lectores, Raduan tornouse máis coñecido polo público en xeral coas versións cinematográficas Um copo de cólera e Lavoura arcaica.
Tras a súa estrea na literatura, deixou de escribir en 1984, e mudouse para o seu sitio na súa cidade natal. Despois viviu na cidade de Buri, no interior de São Paulo. En 2010, anunciou a doazón dunha facenda de 643 hectáreas en Buri para a Universidade Federal de San Carlos (UFSCar). A facenda Lagoa da Campá tornouse sede do cuarto campus da UFSCar, inaugurada en marzo de 2014.
Obras
[editar | editar a fonte]Editadas en libro
[editar | editar a fonte]- Lavoura Arcaica (1975). Novela.
- Um copo de cólera (1978). Novela.
- Um copo de cólera / Lavoura arcaica (1980)
- Menina a caminho (1994). Contos.
- Obra Completa (2016).
En periódicos nacionais e estranxeiros
[editar | editar a fonte]- Aí pelas três da tarde (conto), Jornal de Bairro, São Paulo, 16 de Fevereiro de 1972
- Aí pelas três da tarde (conto), El Paseante, Madri, Siruela, dez. 1988
- Aí pelas três da tarde (conto), Folha de S.Paulo, São Paulo, 21 de Janeiro de 1989
- O ventre seco (conto), Folha de S.Paulo, São Paulo, 16 de decembro de 1984
- O ventre seco (conto), Madrid, Siruela, decembro de 1988
- O ventre seco (conto), Jornal do Brasil, Río de Xaneiro, 18 de marzo de 1989
Traducións
[editar | editar a fonte]- Para o inglés
- Ancient Tillage (Lavoura arcaica), tradución de Karen Sotelino, Londres, Penguin Contemporary Classics, 2016
- A Cup of Rage (Un copo de cólera), tradución de Stefan Tobler, Londres, Penguin Contemporary Classics, 2016
- Para o español
- Labor arcaica (Lavoura arcaica), tradución de Mario Melino, Madri, Alfaguara, 1982
- Labor arcaica (Lavoura arcaica), tradución de Mario Melino, Madri, Punto de Lectura, 2005
- Niña en camino (Menina a caminho), tradución de Romeo Tello G, Cidade do México, Universidad Nacional Autónoma de México, 2009
- Un vaso de coléra (Un copo de cólera), tradución de Juan Pablo Villalobos, Cidade do México, Editorial Sexto Piso, 2016
- Labranza arcaica (Lavoura arcaica), tradución de Juan Pablo Villalobos, Cidade do México, Editorial Sexto Piso, 2018
- Para o alemán
- Nachahmung und Eigenwert (A corrente do esforzo humano), ensaio, tradución de Ray-Güde Mertin. In —, Meyer-Clason, Curt (org.). Lateinamerikaner über Europa, Colonia, Suhrkamp, 1987
- Ein Glas Wut (Un copo de cólera), tradución de Ray-Güde Mertin, Frankfurt, Suhrkamp, 1991
- Das Brot des Patriarchen (Lavoura Arcaica), tradución de Berthold Zilly, Frankfurt, Suhrkamp, 2004.
- Para o francés
- Un verre de colère [suivi de] La maison de la mémoire (Un copo de cólera seguido de Lavoura arcaica). Tradución de Alice Raillard, París, Gallimard, 1985
- Chemins (A menina a caminho), tradución de Henri Raillard, París, Gallimard, 2005
- Un verre de colère (Un copo de cólera), tradución de Alice Raillard, París, Gallimard, 2017
- Para o italiano
- Un bicchiere di rabbia (Un copo de cólera), tradución de Amina Di Munno, Turim, Einaudi, 2002
- Un bicchiere di rabbia (Un copo de cólera), tradución de Amina Di Munno, Roma, Sur, 2018
- En Portugal
- Um copo de cólera, Lisboa, Relógio d'Água, 1998
- Lavoura Arcaica, Lisboa, Relógio d'Água, 1999
- Menina a caminho, Lisboa, Cotovia, 2000
- Um copo de cólera, Lisboa, Penguin Random House Grupo Editorial, 2016
- Lavoura Arcaica, Lisboa, Penguin Random House Grupo Editorial, 2016
- Menina a caminho, Lisboa, Penguin Random House Grupo Editorial, 2017
- Para o croata
- Drevni rad (Lavoura arcaica), tradución de Tanja Tarbuk, Zagreb, Fraktura, 1989
Versións cinamatográficas
[editar | editar a fonte]- Un copo de cólera, guión de Aluizio Abranches e Flávio R. Tambellini, 1995
- Lavoura arcaica, dirección e guión de Luiz Fernando Carvalho, 2001
Premios
[editar | editar a fonte]Lavoura Arcaica
[editar | editar a fonte]- 1976 - Premio Coelho Neto, categoría novela, da Academia Brasileira de Letras
- 1976 - Premio Jabuti, categoría Revelación de Autor, da Cámara Brasileira do Libro
- 1976 - Premio APCA, Mención Honrosa - categoría Revelación de Autor, da Asociación Paulista de Críticos de Arte
Un Copo de Cólera
[editar | editar a fonte]- 1978 - Premio APCA, categoría mellor ficción, da Asociación Paulista de Críticos de Arte
Menina a caminho e Outros textos
[editar | editar a fonte]- 1998 - Premio Jabuti, categoría Contos e Crónicas
Conxunto da obra
[editar | editar a fonte]- 2016 - Premio Camões[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Ana Cristina Marques (30 de maio de 2016). "Raduan Nassar vence Prémio Camões de 2016".
- ↑ Pereira, Ana Cristina Marques, Tiago. "Raduan Nassar vence Prémio Camões de 2016". Observador (en portugués). Consultado o 2020-04-10.
