Saltar ao contido

Real mosteiro de Santa María de Guadalupe

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Real mosteiro de Santa María de Guadalupe

Tipomosteiro, colección de arte, monumento, convento franciscano, hospital e atracción turística Editar o valor en Wikidata
Estiloarquitectura gótica Editar o valor en Wikidata
Localización
LocalizaciónGuadalupe (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 39°27′10″N 5°19′39″O / 39.4528, -5.3275
EstadoEspaña
Comunidade autónomaEstremadura
ProvinciaProvincia de Cáceres
ConcelloGuadalupe Editar o valor en Wikidata
Construción
Material usadopedra Editar o valor en Wikidata
Dimensións
Superficie1,1 ha Editar o valor en Wikidata
Implicados
Dedicado aNossa Senhora de Guadalupe (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Patrimonio cultural
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data1993 (17ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iv) e (vi) Editar o valor en Wikidata
Identificador665

Ben de interese cultural
Data1 de marzo de 1879
IdentificadorRI-51-0000024
Composto por
Basilica of Our Lady of Guadalupe (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Na rede
monasterioguadalupe.com Editar o valor en Wikidata
Wikidata ]

O Real Mosteiro de Santa María de Guadalupe é un mosteiro estremeño situado na localidade de Guadalupe, na provincia de Cáceres. Foi declarado pola Unesco Patrimonio da Humanidade en 1993. No seu interior aprécianse os estilos gótico, mudéxar, renacentista, barroco e neoclásico, é dicir, dende o século XIII ao XVIII.

Historia e características

[editar | editar a fonte]

Antes da ampliación monástica, o santuario mantívose como priorado secular durante corenta e oito anos nos reinados de Afonso XI de Castela e Henrique II de Castela, baixo padroado real e señorío civil. En 1389 pasou a ser mosteiro, segundo unha real provisión expedida por Xoán I de Castela. Os seus novos moradores foron os monxes da Orde Xerónima, unha comunidade de 32 membros procedentes de San Bartolomé de Lupiana. En 1835 tivo lugar a exclaustración, quedando a igrexa para uso de parroquia dependente de Toledo. Anos despois declarouse ao conxunto Monumento Nacional (1879). Afonso XIII consignou unha Real Orde para a entrega do santuario aos frades franciscanos, co que comezou unha nova etapa. Pío XII, en 1955, outorgou ao santuario a condición de basílica.

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]