Renaud Séchan

Renaud Séchan
	; (2017)
Nome orixinal	(fr) Renaud
Biografía
Nacemento	11 de maio de 1952 (72 anos); 15º distrito de París, Francia
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	Lycée Montaigne (en)
Altura	1,78 m
Peso	85 kg
Cor do pelo	Louro
Actividade
Ocupación	letrista , compositor de cancións , compositor de bandas sonoras , actor de cinema , artista discográfico , cantautor , compositor , escritor , cantante , músico
Período de actividade	1975 -
Empregador	Charlie Hebdo
Xénero artístico	Chanson
Lingua	Lingua francesa
Instrumento	Voz
Selo discográfico	Polydor Records ; Virgin
Familia
Cónxuxe	Romane Serda (2005–2011); Dominique Quilichini (1980–2005)
Fillos	Lolita Séchan (pt) ; () Dominique Quilichini (en) ; Malone Séchan (en) ; () Romane Serda (pt)
Pais	Olivier Séchan (pt) e Solange Mériaux/Séchan (en)
Irmáns	Thierry Sechan
Cronoloxía
5 de agosto de 2005	Voda (Châteauneuf-de-Bordette)
	Premios (2017) Victoires de la Musique – Male artist of the year (en) ; (2015) Knight of the Order of La Pléiade (en) ; (17 de xaneiro de 2013) Comendador das Artes e as Letras; (2007) Officer of the Order of the Crown (en) ; (2003) Victoire de la chanson originale de l'année (en) , premiado polo traballo Manhattan-Kaboul (en) ; (2003) Victory of the album of chansons, variety (en) , premiado polo traballo Boucan d'enfer (en) ; (2003) Victoires de la Musique – Male artist of the year (en) ; (1994) Victory of the album of traditional musics or musics of the world (en) , premiado polo traballo Renaud cante el' Nord (en) ; (1983) Prix Raoul-Breton (en) ;
	Sinatura

Renaud Séchan, nado en París o 11 de maio de 1952, é un cantante e actor francés, tamén coñecido como Renaud.

Fillo dun intelectual, os seus traballos iniciais caracterízanse polo seu innovador uso do francés, pola súa temática social e pola súa ideoloxía de esquerda. Nas súas cancións iniciais reflectía o descontento da maior parte da sociedade francesa coa pequena burguesía e as políticas de dereita.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

As súas cancións céntranse na loita de clases, os abusos do poder político e o antimilitarismo. Posteriormente, en etapas máis avanzadas da súa carreira pasou a outros temas, como cancións dedicadas á súa muller e filla, ou experimentacións musicais con músicas rexionais ou en dialectos do francés.

Ten certo renome nos países francófonos, sen ter maior transcendencia en países de distinta lingua.

Discografía[editar | editar a fonte]

1975: Amoureux de Paname (1975)
1977: Laisse béton (1977)
1979: Ma gonzesse (1979)
1980: Marche à l'ombre (1980)
1980: Bobino (1980, directo)
1981: Le retour de Gérard Lambert (1981)
1982: Un Olympia pour moi tout seul (1982, directo)
1983: Morgane de toi (1983)
1985: Mistral gagnant (1985)
1988: Putain de camion (1988)
1989: Visage pâle rencontrer public (1989, directo)
1991: Marchand de cailloux (1991)
1992: Renaud cante el' nord (1992; Música folk tradicional)
1994: A la belle de mai (1994)
1996: Paris-Province (1996, directo)
1996: Renaud chante Brassens (1996)
2002: Boucan d'enfer (2002)
2003: Tournée d'enfer (2003, directo)
2006: Rouge Sang (2006, disco dobre)
2009: Molly Malone- balade irlandaise (2009)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Sitio oficial (en francés)