Rodrigo de Villandrando
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1386  Valladolid, España |
| Morte | 1457 (Gregoriano) (70/71 anos) |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra dos Cen Anos |
| Familia | |
| Fillos | Maria de Villandrado |
| Pais | Pedro de Villandrado e Agnès de Corral |
 | |
Rodrigo de Villandrando, conde de Ribadeo e vizconde da Illa (Entrimo), nado en Valladolid en 1378[1] e finado na mesma cidade en 1448, foi un militar e aristócrata castelán.[2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Participou na guerra entre Pedro I e Henrique de Trastámara a favor do segundo, e despois diso marchou a Francia e participou na Guerra dos Cen Anos a favor de Carlos VII, participando, aínda así, nos saqueos á poboación civil, comúns nesa guerra. Tivo fama de gran guerreiro e home honorable, grazas á súa actitude leal para os seus señores.[2]
Xoán II concedeulle o condado de Ribadeo, ó seu regreso da guerra, como pago polo seu apoio á casa dos Trastámara. Logo disto, Rodrigo amosou de novo a súa fidelidade ó rei ó liberalo dunha conspiración que pretendía facelo prisioneiro en Toledo. Esta acción deulle o privilexio de comer na mesa do rei e recibir o traxe que este poñía o día da súa onomástica, honra que segue recaendo na casa de Alba.[2]
Participou nos avatares do reinado de Xoán II, principalmente na caída do valido Álvaro de Luna, grazas á súa influencia sobre o rei.[2]
Casou con Margarida de Borbón, e, en segundo casamento, con Beatriz de Zúñiga, coa que tivo o seu primoxénito Pedro, que foi o seu sucesor no título ó seu falecemento en Valladolid en 1448.[2]
Non hai ningún documento que indique que Rodrigo se achegase ó seu condado, pero si hai documentación do seu apoio a potenciar o porto de Ribadeo como saída a Inglaterra e Europa.[2]
Tamén é autor de varios poemas que se conservan no cancioneiro de Hernando del Pulgar.[2]
