Román de Antioquía

Román de Antioquía

Biografía
Nacemento	século III
Morte	303 (Gregoriano) Antioquía do Orontes, Turquía
Actividade
Ocupación	Diácono
Período de tempo	Imperio Romano
Enaltecemento
santo
Día de festividade relixiosa	18 de novembro

San Román de Antioquía, tamén chamado San Román de Cesarea, foi un diácono cristián de Siria. Sufriu martirio no ano 303, no tempo das persecucións do emperador Galerio aos cristiáns.

Biografía

Segundo o relato de Aurelio Prudencio, durante as torturas que sufriu a mans de Asclepíades, quen tentara arrasar a súa igrexa en Siria, cortáronlle a lingua coa finalidade de que non seguise instando á conversión dos pagáns. A tradición cristiá atribúe a san Román o feito milagroso de que seguiu falando sen lingua. Un neno que o presenciou, chamado Várula (ou Várulas), comezou a proclamar a divindade de Cristo, o que o levou a ser torturado e decapitado diante da súa propia nai.

O himno de Aurelio Prudencio, con case mil versos compostos a finais do século IV, é unha das fontes do seu martirio. Outros historiadores eclesiásticos relataron o martirio máis tarde. O milagre de poder falar despois de amputarse a lingua era un lugar común no martiroloxía cristiá e aínda antes, xa que a lingua era considerada un instrumento ideal para enxalzar a divindade.

Iconografía

San Román na igrexa parroquial de Saxamonde, Redondela.

Non existen moitas imaxes de San Román na iconografía cristiá. A máis coñecida é a de Francisco de Zurbarán en 1638 para a igrexa de San Román en Sevilla ( España ).