Se canta

Se canta (var. Se chanta, Se canti) ou Aquelas montanhas (var. Aqueras montanhas; Aqueres montanhes; Aquelei montanhas; Aqueli montanhas) ou La font de Nimes (var. La fònt de Nimes; la hont de Nimes) e mesmo Montanhes Araneses, é unha canción tradicional occitana coñecida en todo o país. A tradición atribúelle a autoría a Gaston Fèbus, e é considerada como o himno occitano.

Hai diferentes versións desta canción, segundo os dialectos e as rexións . De feito, unha versión adaptada Val de Arán é himno oficial desta zona de Cataluña, Montanhes araneses.

Letra

Versión lengadociana	Galego	Versión dos vales	Galego
Dejós ma fenèstra I a un auselon Tota la nuèch canta Canta sa cançon. Se canta que cante Canta pas per ieu Canta per ma mia Qu'es al luènh de ieu. Aquelas montanhas Que tan n'autas son M'empachan de veire Mas amors ont son. (Retrouso) Aquelas montanhas Tard s'abaissaràn E mas amoretas Se raprocharàn. (Retrouso) Baissatz-vos montanhas Planas, levatz-vos Per que pòsca veire Mas amors ont son. (Retrouso) Al fons de la prada I a un píbol traucat Lo cocut i canta Benlèu i a nisat.	debaixo da miña fiestra hai un paxaro toda a noite canta canta a súa canción se canta que cante non canta por min canta pola miña amada que está lonxe de min aquelas montañas que tan altas son impídenme ver onde están os meus amores (Retrouso) aquelas montañas tarde se abaixarán e os meus amoriños achegaranse (Retrouso) baixade, montañas chairas, erguédevos para que poida ver onde están os meus amores (Retrouso) no fondo da eira hai un álamo furado o cuco canta aí axiña aniñou	Davant de ma fenèstra, I a un aucelon, Tota la nuèch chanta, Chanta sa chançon. Se chanta, que chante, Chanta pas per ieu, Chanta per ma mia Qu'es al luènh de ieu. Aquelas montanhas Que tant autas son, M'empachan de veire Mas amors ont son. Aquelas montanhas Lèu s'abaissaràn E mas amoretas Se raprocharàn. Baissatz-vos, montanhas, Planas, levatz-vos, Per que pòsque veire Mas amors ont son. Al fons de la prada, I a'n pibol traucat: Lo coguol i canta, Benlèu i a nisat. (Lei filhas de Valença San pas far l'amor; Quelei de Provença Lo fan nuèch e jorn.)	Diante da miña fiestra, Hai un paxaro, Toda a noite canta, Canta a súa canción. Se canta, que cante, Non canta para min, Canta para a miña amada Que está lonxe de min. Aquelas montañas Que tan altas son, Impídenme ver Onde andan os meus amores. Aquelas montañas Axiña baixarán E as miñas amadas Se achegarán. Baixade, montañas, Chairas, levantádevos, Para que poida ver Onde andan os meus amores. Ó fondo da eira, Hai un álamo furado: O cuco canta, Pode que aniñara. (As mozas de Valença Non saben facer o amor; Aquelas de Provença Fano noite e día.)

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Vídeo
• Aria MIDI, letras e tradución en francés incluíndo partitura