Sentimentalismo

Non confundir co Sentimentalismo (movemento galego)

Frontispicio de Fanny und Julia (1801), de Sophie de La Roche.

O sentimentalismo é unha corrente de pensamento que prioriza os sentimentos por diante do intelecto e que foi desenvolvido no século XVIII como reacción ao racionalismo da Ilustración.

Historia e características

No ámbito da literatura, foi un movemento precursor do Romanticismo, que influíu fortemente en autores como François-René de Chateaubriand; entre as novelas sentimentalistas adoitan encadrarse as británicas Pamela (1740) de Samuel Richardson e Sense and Sensibility de Jane Austen. No teatro está vencellado ao melodrama.

Conviviu co pietismo, movemento fundado por Philipp Jakob Spener que tivo especial significación en Alemaña. Na orixe, abordada sobre todo textos de temática relixiosa^{[Cómpre referencia]}. Pouco e pouco introduciu outros temas, a miúdo moralizantes, que foron desprazando os eclesiásticos i relixiosos.

Persoeiros

Entre os teóricos do sentimentalismo destaca Jean-Baptiste Dubos. Algúns poetas sentimentalistas foron Friedrich Gottlieb Klopstock (1724-1803), Christian Fürchtegott Gellert (1715-1769), Johann Timotheus Hermes (1738-1821) ou Sophie von La Roche (1730-1807).