Slavoj Žižek

Slavoj Žižek

Biografía
Nacemento	21 de marzo de 1949 (75 anos) Liubliana (República Federal Socialista de Iugoslavia)
Residencia	Liubliana
Relixión	Ateísmo cristán
Educación	Universidade de París 8 - filosofía (–1986) Universidade de Liubliana - filosofía Gimnazija Bežigrad - educación secundaria
Director de tese	Jacques-Alain Miller
Actividade
Campo de traballo	Ideoloxía, ciencia política, Marxismo, teoría do cinema, ontoloxía, psicanálise, teoloxía, freudomarxismo, filosofía e culturoloxía
Lugar de traballo	Liubliana
Ocupación	filósofo, político, crítico cultural, teólogo, xornalista de opinión, actor, psicanalista, profesor universitario, psicólogo, ensaísta, académico da cultura, sociólogo, guionista
Empregador	European Graduate School Birkbeck College Universidade de Liubliana
Partido político	Liga dos Comunistas de Eslovenia (–1988) Democracia Liberal de Eslovenia
Membro de	Academia Eslovena de Ciencias e Artes
Movemento	Hegelianismo, Marxismo, Lacanianismo, Escola de Psicanálise de Liubliana, freudomarxismo e Filosofía continental
Influencias	Louis Althusser, Alain Badiou, Gilbert Keith Chesterton, Božidar Debenjak, Sigmund Freud, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Martin Heidegger, Fredric Jameson, Jacques Lacan, Ernesto Laclau, Lenin, Karl Marx, Maximilien de Robespierre, Friedrich Schelling, Immanuel Kant, Friedrich Nietzsche, Walter Benjamin, Theodor Adorno, Søren Kierkegaard, Mao Tse Tung, Jacques-Alain Miller e François Regnault
Participou en
13 de novembro de 2019	Petición pública en favor dunha negociación política sobre Cataluña
maio de 2015	Manifesto de apoio a Barcelona en Comú
Familia
Cónxuxe	Jela Krečič (2013–) Renata Salecl
Premios
(2018)  Medalla de Ouro do Círculo de Belas Artes  Embaixador de Ciencia da República de Eslovenia
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Slavoj Žižek, nado en Liubliana (Eslovenia) o 21 de marzo de 1949, é un sociólogo, filósofo, psicanalista e filólogo esloveno. A súa obra integra o pensamento de Jacques Lacan co de Marx e Hegel, e nela destaca unha tendencia a exemplificar a teoría coa cultura popular.

Traxectoria

Žižek estudou filosofía na Universidade de Liubliana e psicanálise na Universidade de París VIII Vincennes-Saint-Denis, onde se doutorou. A súa carreira profesional inclúe un posto de investigación no Instituto de Socioloxía da Universidade de Liubliana, en Eslovenia. Entre outros destinos, formou parte de varias institucións en calidade de profesor convidado, como Columbia, a Universidade de Princeton, New School for Social Research de Nova York ou a Universidade de Míchigan. Dende 2004 é Director Internacional do Instituto Birkbeck de Humanidades, Birkbeck College - Universidade de Londres.

Žižek usa nos seus estudos exemplos extraídos de cultura popular, dende a obra de Alfred Hitchcock e David Lynch, até a literatura de Kafka ou Shakespeare. Ademais, problematiza autores esquecidos pola academia como V. I. Lenin, Stalin e Robespierre e trata sen remordementos temas controvertidos coma o fundamentalismo, o anticapitalismo, a tolerancia, a subxectividade e o "politicamente correcto" na filosofía posmoderna. En contraposición cos postulados intelectuais da esquerda universalista europea en xeral, e que Habermas define como postnacionais en particular, Žižek realiza unha defensa aberta e inequívoca de procesos soberanistas abertos en Europa^{[Cómpre referencia]}.

Slavoj Žižek.

Tamén usa a teoría psicanalítica na versión lacaniana coma arma para a súa habitual análise da política internacional. Para isto ten en conta non só as e os líderes e os seus posibles problemas psicolóxicos, senón tamén á sociedade no seu conxunto.

En 1990, foi candidato á presidencia da República de Eslovenia, pero non foi elixido.

Teoría

Desenvolvemento da teoría lacaniana

Slavoj Zizek toma de Jacques Lacan a descrición dos conceptos da súa tópica (descrita desde 1953 e constituída coma unha estrutura composta de tres ordes ou rexistros estrutura inseparábeis) e desenvólveos como segue:

O real

Aquí; o "real" acaba por ser un termo bastante enigmático e non debe ser confundida coa realidade, xa que a nosa realidade constrúese de forma simbólica; a realidade,pola contra, é un núcleo duro, algo traumático que non se pode simbolizar (é dicir, expresado en palabras.) O real non ten existencia positiva; só existe como obstruído.

Non todo na realidade pode ser desenmascarado coma unha ficción; só basta con ter presente certos aspectos -puntos indeterminados- que teñen que ver co antagonismo social,a vida,a morte e a sexualidade. A estes aspectos temos que afrontalos se queremos simbolizalos. O real non é ningún tipo de realidade detrás da realidade, senón o baleiro que deixa á realidade incompleta e inconsistente. É a pantalla da pantasma; en si é a propia pantalla que distorsiona a nosa percepción da realidade. A tríada do simbólico/imaxinario/real reprodúcese dentro de cada parte individual da subdivisión. Hai tamén tres modalidades do real:

• O real simbólico: o significante reducido a unha fórmula sen sentido (coma na física cuántica, que coma toda ciencia parece rabuñar o real, pero só produce conceptos apenas comprensibles).
• O real ou o real mesmo: unha cousa horrible, o que transmite o sentido de terror nas películas de terror.
• O real imaxinario: un algo insondábel que permea* as cousas como unha peza do sublime. Esta forma de realidade convértese en perceptíbel na película Full Monty, por exemplo, onde os protagonistas desempregados deben espirse por completo. Noutras palabras, a través deste xesto extra de degradación "voluntaria", algo da orde do sublime tórnase visíbel.

A psicanálise ensina que a realidade (posmoderna) precisamente non ten que verse coma unha narrativa, senón que o suxeito ten que recoñecer,soportar e ficcionalizar o núcleo duro do real dentro da súa propia ficción.

O simbólico

O simbólico inaugúrase coa adquisición da linguaxe; é mutuamente relacional. Así, acontece aquilo de que "o home é o rei só porque os seus súbditos compórtanse con el como un rei". Ao mesmo tempo, sempre permanece unha certa distancia respecto ó real (agás na paranoia: non só é tolo un mendigo que pensa que é rei, tamén o é o rei que realmente cre que é un rei. Desde feito, este último só ten o "mandato simbólico" dun rei.

O simbólico real é un significante reducido a unha fórmula sen sentido.

• O símbolo imaxinario qua símbolos junguianos.
• O simbólico ou o simbólico mesmo qua a fala e a linguaxe con sentido en si.

A pantalla do monitor como forma de comunicación no ciberespazo: coma unha interface refírenos a unha mediación simbólica de comunicación, a un abismo entre quen fala e a "posición de falar" en si (por exemplo, o alcume, o correo electrónico). "Eu" nunca "en realidade" estou de acordo exactamente co significante, non me invento a min mesmo; en cambio,a miña existencia foi, en certo sentido, xa co-fundada coa chegada do ciberespazo. Aquí un debe chegar a entenderse con certa inseguridade, pero non pode resolverse coma nun simulacro contixente posmoderno...Aquí tamén,como na vida social, as redes simbólicas circulan arredor dos núcleos do real. Esta é unha resposta á inversión decote formulada por Zizek: non se trata de "que podemos aprender acerca da vida no ciberespazo?" senón máis ben "que podemos aprender acerca do ciberespazo na vida?" Estas inversións serven á psicanálise teórica: é dicir, contrario á psicanálise aplicada, non busca tan so analizar traballos de arte e facer o que é ameazante, comprensible,senón crear unha nova perspectiva no ordinario,renovar a sensación de estrañeza sobor da vida diaria, e por vía do obxecto desenvolver máis alá a teoría.

As redes simbólicas son a nosa realidade social

O imaxinario outro exemplifícase no que Lacan chama o estado do espello, polo cal un recoñécese nunha imaxe ficticia de si mesmo (a imaxe proxectada nun espello), e nese recoñecemento hai un erro, é un recoñecemento ilusorio polo cal o "eu" constitúese coma un outro, como conclúe Lacan citando a Arthur Rimbaud: "Eu son outro". O imaxinario é a fantasía fundamental que é inaccesíbel a nosa experiencia psíquica e elévase da pantalla fantasmal na que atopamos obxectos de desexo. Aquí tamén se pode dividir o imaxinario,ou o imaxinario mesmo,(a imaxe/pantalla en si que serve de cebo) e un simbólico (os arquetipos de Jung e o pensamento New Age). O imaxinario nunca será agarrado, xa que todo discurso sobre el sempre localizarase no simbólico.

Tódolos niveis están interconectados, de acordo con Lacan (do seminario XX en adiante), nunha forma de nó borromeo, como tres aneis enlazados de xeito que se un deles se desconecta o resto tamén caerá.

Obra

Obra orixinal en inglés

Título	Ano	Editorial	ISBN	Notas
Sex and the Failed Absolute	2019	Bloomsbury Academic	9781350043770
The Relevance of the Communist Manifesto	2019	Wiley
Like a Thief in Broad Daylight: Power in the Era of Post-Humanity	2018	Allen Lane
Incontinence of the Void: Economico-Philosophical Spandrels	2017	MIT Press
Lenin 2017	2017	VersoBooks		Republicado en 2018 co título The Day After the Revolution, como parte da serie Verso Revolutions
The Courage of Hopelessness: Chronicles of a Year of Acting Dangerously	2017	Penguin Books
Antigone	2016	Bloomsbury Academic, Londres
Disparities	2016	Bloomsbury Academic, Londres
Refugees, Terror and Other Troubles with the Neighbours: Against the Double Blackmail	2016	Allen Lane
The Wagnerian Sublime: Four Lacanian Readings of Classic Operas	2016	Verlag der Buchhandlung Walther Konig, Berlín
Trouble in Paradise: From the End of History to the End of Capitalism	2015	Melville House, Brooklyn
Absolute Recoil: Towards a New Foundation of Dialectical Materialism	2014	Verso, Londres
Event: A Philosophical Journey Through a Concept	2014	Penguin, Nova York
The Most Sublime Hysteric: Hegel with Lacan	2014	Malden, Cambridge, Reino Unido; Polity Press, Massachusetts
Žižek's Jokes: (Did you hear the one about Hegel and negation?)	2014	MIT Press, Cambridge, Massachusetts
Demanding the Impossible	2013	Polity Press, Malden, Massachusetts
The Year of Dreaming Dangerously	2012	Verso, Londres
Less Than Nothing: Hegel and the Shadow of Dialectical Materialism	2012	Verso, Londres
Living in the End Times	2010	Verso, Londres
First As Tragedy, Then As Farce	2009	Verso, Londres
Violence: Six Sideways Reflections (Big Ideas/Small Books)	2008	Picador, Nova York
In Defense of Lost Causes	2008	Verso, Londres
How to Read Lacan	2006	Granta Books, Londres		tamén en 2007: W.W. Norton & Company, Nova York
The Parallax View	2006	MIT Press, Cambridge, Massachusetts
Lacan: The Silent Partners	2006	Verso, Londres		editor literario
The Universal Exception	2006	Continuum International Publishing Group, Londres, Nova York
Interrogating the Real	2005	Continuum International Publishing Group, Londres, Nova York
Iraq: The Borrowed Kettle	2004	Verso, Londres
The Puppet and the Dwarf: The Perverse Core of Christianity	2003	MIT Press, Cambridge, Massachusetts
Organs Without Bodies	2003	Routledge, Londres
Revolution at the Gates: Žižek on Lenin, the 1917 Writings	2002	Verso, Londres
Welcome to the Desert of the Real	2002	Verso, Londres
Repeating Lenin	2001	Arkzin D.O.O., Zagreb
Opera's Second Death	2001	Routledge, Londres
On Belief	2001	Routledge, Londres
The Fright of Real Tears	2001	British Film Institute (BFI), Londres
Did Somebody Say Totalitarianism?	2001	Verso, Londres
The Fragile Absolute: Or, Why is the Christian Legacy Worth Fighting For?	2000	Verso, Londres
The Art of the Ridiculous Sublime: On David Lynch's Lost Highway	2000	University of Washington Press, Washington
The Ticklish Subject	1999	Verso, Londres
The Plague of Fantasies	1997	Verso, Londres
The Abyss of Freedom	1997	University of Michigan Press, Míchigan
The Indivisible Remainder: Essays on Schelling and Related Matters	1996	Verso, Londres
The Metastases of Enjoyment	1994	Verso, Londres
Tarrying with the Negative	1993	Duke University Press, Durham, Carolina do Norte
Enjoy Your Symptom!	1992	Routledge, Londres
Looking Awry	1991	MIT Press, Cambridge, Massachusetts
For They Know Not What They Do	1991	Verso, Londres
The Sublime Object of Ideology	1989	Verso, Londres

Obra orixinal en esloveno

Título	Ano	Editorial	ISBN	Notas
Začeti od začetka	2011	Cankarjeva založba, Ljubljana		editor literario Peter Klepec
Badiou & Žižek: Hvalnica Ljubezni (Love and Terror)	2010	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Problemi 4-5, (K definiciji komunistične kulture)	2010	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Kako biti nihče	2005	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Paralaksa: za politični suspenz etičnega	2004	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Kuga Fantazem	2003	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Strah pred pravimi solzami: Krzysztof Kieslowski in šiv	2001	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Krhki absolut: Enajst tez o krščanstvu in marksizmu danes	2000	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Alain Badiou, Sveti Pavel: Utemeljitev Univerzalnosti	1998	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		epílogo Alain Badiou as a Reader of Saint Paul
Argument za strpnost (Robert Schumann or romantic antihumanism)	1997	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana
Slovenska smer	1996	Cankarjeva Založba, Ljubljana
Problemi: Eseji 4-5	1994	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		Film vpričo "vsesplošne težnje po ponižanju v ljubezenskem življenju"
Filozofija skoz psihoanalizo VII.	1993	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		"Cogito as Sexual Difference David Lynch as a pre-raphaelite"
Hitchcock II.	1991	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		texto esloveno titulado Dans ses yeux insolents je vois ma perte écrite
Beseda, dejanje svoboda: Filozofija skoz psihoanalizo V.	1990	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		"Roberto Rosellini: death, freedom, suicide"
Druga smrt Josipa Broza Tita	1989	Državna založba Slovenije, Ljubljana
Pogled s strani	1988	Ekran, Ljubljana
Jezik, ideologija, Slovenci	1987	Delavska enotnost, Ljubljana
Hegel in objekt	1985	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		escrito con Mladen Dolar
Problemi teorije fetišizma: Filozofija skoz psihoanalizo II.	1985	Društvo za teoretsko psihoanalizo, Ljubljana		escrito con Rado Riha
Filozofija skozi psihoanalizo	1984	Univerzum, Ljubljana		editor literario
Birokratija i uživanje	1984	Radionica SIC, Belgrado
Zgodovina in nezavedno	1982	Cankarjeva založba, Ljubljana
Gospostvo, Vzgoja, Analiza: Zbornik tekstov Lacanove šole psihoanalize	1983	DDU Univerzum, Ljubljana		editor literario e tradutor
Hegel in označevalec	1980	Univerzum, Ljubljana
Znak, označitelj, pismo	1976	Mladost, Belgrado
Bolečina razlike	1972	Obzorja, Maribor

Obra orixinal en castelán

Título	Ano	Editorial	ISBN	Notas
En defensa de la intolerancia	2007	Sequitur, Madrid

Obra orixinal en croata

Título	Ano	Editorial	ISBN	Notas
Pervertitov vodič kroz film ("The Pervert's Guide to Cinema", recompilación de ensaios sobre cinema)	2008	Hrvatsko društvo pisaca & Izdanja Antibarbarus (Biblioteka Tvrđa),Zagreb		edición literaria de Srećko Horvat

Como coautor ou editor literario

Título	Ano	Editorial	ISBN	Notas
Subject Lessons: Hegel, Lacan, and the Future of Materialism	2020	Northwestern University Press, Evanston, Illinois		edición literaria de Russell Sbriglia e Slavoj Žižek
Reading Marx	2018	Polity, Cambridge		con Frank Ruda e Agon Hamza
Comradely Greetings: The Prison Letters of Nadya and Slavoj	2014	Verso, Londres		con Nadya Tolokonnikova
From Myth To Symptom: the Case of Kosovo	2013	KMD, Pristina		con Agon Hamza
What Does Europe Want? - The Union and its Discontents	2013	Istros Books, Londres		con Srećko Horvat, traducido en parte por S. D Curtis-Kojakovic
The Idea of Communism 2: The New York Conference	2013	Verso, Londres		editor literario
God in Pain: Inversions of Apocalypse	2012	Seven Stories Press, Nova York		con Boris Gunjević
Hegel and the Infinite: Religion, Politics, and Dialectic	2011	Columbia University Press, Nova York		edición literaria de Clayton Crockett, Slavoj Žižek e Creston Davis. Prefacio e capítulo 12 escritos por Žižek
Philosophy in the Present	2010	Polity, Cambridge		con Alain Badiou
Paul's New Moment: Continental Philosophy and the Future of Christian Theology	2010	Brazos Press, Grand Rapids, Míchigan		con Creston Davis e John Milbank
The Idea of Communism	2010	Verso, Londres		Textos da conferencia "The Idea of Communism", 2009. Edición literaria de Žižek e Costas Douzinas
Mythology, Madness and Laughter: Subjectivity in German Idealism	2009	Continuum		con Markus Gabriel
The Monstrosity of Christ: Paradox or Dialectic?	2009	MIT Press, Cambridge, Massachusetts		con Creston Davis e John Milbank
On Practice and Contradiction	2007	Verso, Londres		Textos selectos de Mao Zedong cunha introdución de Žižek
Terrorism and Communism	2007	Verso, Londres		Textos selectos de Leon Trotsky cunha introdución de Žižek
Virtue and Terror	2007	Verso, Londres		Textos selectos de Robespierre cunha introdución de Žižek
Neighbors and Other Monsters	2006	University of Chicago Press, Cambridge, Massachusetts		en The Neighbor: Three Inquiries in Political Theology
On Eggs and Omelets	2005	Open Court Publishing	9780812695793	Epílogo titulado Marxism and the Call of the Future: Conversations on Ethics, History, and Politics
Conversations with Žižek	2004	Polity Press, Londres		con Glyn Daly
The Fright of Real Tears: Krzystof Kieslowski between Theory and Post-Theory	2001	British Film Institute, Londres
Contingency, Hegemony, Universality	2000	Verso, Londres		coescrito con Judith Butler e Ernesto Laclau
Cogito and the Unconscious: Sic 2	1998	Duke university press
Everything You Always Wanted to Know About Lacan... But Were Afraid to Ask Hitchcock	1993	Verso, Londres		editor literario
Beyond Discourse Analysis	1990	Verso, Londres		unha parte en la obra de Ernesto Laclau titulada New Reflections on the Revolution of Our Time

Traducións ao galego

• Pandemia. A COVID sacode ao mundo. Vigo: Galaxia. ISBN 9788491514626

Véxase tamén

Bibliografía

• Gómez Camarena, Carlos (2018). "Prólogo". Ardillas para las bellotas. Entre psicoanálisis, filosofía y el cine de Ernst Lubitsch (en castelán). México: Paradiso/Universidad Iberoamericana. p. 250. 

Ligazóns externas

• Slavoj Žižek Arquivado 15 de setembro de 2010 en Wayback Machine. Faculty page European Graduate School
• Slavoj ŽiŽek: Sobre a violencia. Seis reflexións marxinaisArquivado 15 de agosto de 2016 en Wayback Machine. Proxecto Derriba.