Saltar ao contido

Teorema de Kummer

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En matemáticas, o teorema de Kummer é unha fórmula para calcular o expoñente da maior potencia dun número primo p que divide un coeficiente binomial dado. Noutras palabras, dá a valoración p-ádica dun coeficiente binomial. O teorema recibe o nome de Ernst Kummer, quen o demostrou nun artigo (Kummer 1852).

O teorema de Kummer afirma que para os números enteiros dados n ≥ m ≥ 0 e un número primo p, a valoración p-ádica do coeficiente binomial é igual ao número de carrexos cando se suma a en base p.

Unha forma equivalente do teorema é a seguinte:

Escribamos a expansión en base do número enteiro como , e definamos como a suma dos díxitos en base , entón

O teorema pódese demostrar escribindo como e usando a fórmula de Legendre.[1]

Para calcular a maior potencia de 2 que divide o coeficiente binomial escribimos m = 3 e nm = 7 na base p = 2 como 3 = 112 e 7 = 1112. Realizamos a suma 112 + 1112 = 10102 na base 2 require tres acarreos:

  1 1 1    
      1 1 2
+   1 1 1 2
  1 0 1 0 2

Polo tanto a maior potencia de 2 que divide é 3.

Alternativamente, pódese usar a forma que inclúe sumas de díxitos. As sumas dos díxitos de 3, 7 e 10 na base 2 son , , e respectivamente, daquela

Xeneralización para coeficientes multinomiais

[editar | editar a fonte]

O teorema de Kummer pódese xeneralizar a coeficientes multinomiais como segue:

  1. Mihet, Dorel (December 2010). "Legendre’s and Kummer’s Theorems Again". Resonance 15 (12): 1111–1121. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Teorema de Lucas