Tora! Tora! Tora!

Tora! Tora! Tora!
Ficha técnica
Título orixinal	トラ・トラ・トラ
Director	Richard Fleischer, Kinji Fukasaku e Toshio Masuda
Produtor	Elmo Williams Darryl F. Zanuck Keinosuke Kubo Otto Lang Masayuki Takagi
Guión	Ladislas Farago Gordon W. Prange Larry Forrester Ryuzo Kikushima Hideo Oguni Akira Kurosawa
Intérpretes	Martin Balsam Joseph Cotten E.G. Marshall Tatsuya Mihashi James Whitmore Sō Yamamura Jason Robards
Música	Jerry Goldsmith
Fotografía	Andrew Lesnie
Montaxe	James E. Newcom
Estudio	20th Century Fox
Distribuidora	20th Century Studios
Estrea	1970
Duración	144 minutos
Orixe	Estados Unidos Xapón
Xénero	Bélico
Orzamento	$ 25.000.000
Lingua	Inglés e xaponés
Na rede

Tora! Tora! Tora! (トラ・トラ・トラ) é unha película épica estadounidense e xaponesa de xénero bélico estreada en 1970. Foi dirixida por Richard Fleischer, Kinji Fukasaku e Toshio Masuda, e producida pola 20th Century Fox, baseada no ataque xaponés a Pearl Harbor (Hawai, Estados Unidos), o 7 de decembro de 1941.

O título provén da expresión "Tora, tora, tora", o código utilizado pola Armada Imperial Xaponesa para anunciar o éxito en obter o factor sorpresa no devandito ataque. Tora (虎) literalmente significa "tigre", pero neste caso é un acrónimo de totsugeki raigeki (突撃雷撃, "ataque lóstrego").

Sinopse

O filme relata o ataque xaponés á base naval estadounidense de Pearl Harbor o 7 de decembro de 1941. "Tora! Tora! Tora!" era a frase en clave que utilizaban os xaponeses para indicar que se alcanzou o éxito tras a primeira onda dun ataque. A película reproduce de maneira meticulosa o ataque a Pearl Harbor, así como todos os feitos que lle precederon, tanto por un como por outro bando: por parte dos militares xaponeses, como e por que decidiron desencadear un ataque por etapas; pola outra parte, o feito de que algúns altos mandos do exército estadounidense, nos que reinaba o escepticismo e a excesiva confianza, ignorasen esta posibilidade dun ataque a grande escala.

Elenco

A película inclúe un gran elenco de estrelas:

• Martin Balsam como o almirante Husband E. Kimmel, comandante en xefe da frota do Pacífico.
• Sō Yamamura como o almirante Isoroku Yamamoto, comandante da frota xaponesa.
• Joseph Cotten como o ministro de guerra Henry Stimson.
• Tatsuya Mihashi como o comandante Minoru Genda.
• Takahiro Tamura como o tenente comandante Mitsuo Fuchida.
• E.G. Marshall como o coronel Rufus Bratton, xefe do servizo secreto do exército.
• James Whitmore como o vicealmirante William F. Halsey.
• Eijiro Ton como o vicealmirante Chuichi Nagumo.
• Jason Robards como o tenente xeneral Walter Short, comandante xeneral do exército dos Estados Unidos.
• Neville Brand como o sarxento de comunicacións que dende o seu escritorio alerta continuamente sobre o inminente ataque e reprende ao seu capitán cando sucede.

Características

A obra fílmica está baseada en feitos históricos e trata de apegarse notábel e obxectivamente á realidade, sen escatimar en demostrar os erros de ambos os bandos. En canto ás actuacións dos personaxes, tanto Sō Yamamura como o almirante Isoroku Yamamoto, e Tatsuya Mihashi, como o capitán Fuchida polo lado xaponés, foron boas e proverbiais pois en especial Yamamura non era actor profesional. O actor Eijiro Ton interpretando ao vicealmirante Chuichi Nagumo amosou a actitude sobreprecavida e con absoluta falta de iniciativa que caracterizou a este mariño xaponés.

Os efectos especiais son excelentes se se toma en conta a época en que se fixeron. Preparáronse grandes modelos (aproximadamente de escala 1:35) do Nevada e o Arizona nun estanque xigante. Son notábeis as maquetas ben logradas do acoirazado Nagato e da ponte do portaavións Akagi usadas como set. Neste filme, a ponte-illa do Akagi é amosada a estribor, cando en realidade estaba a babor. Ademais, é amosado un portaavións clase Essex como un portaavións xaponés.

Os avións invasores Zero foron "personificados" por avións Texan, tal como se menciona na epígrafe da foto. Isto é polo parecido existente entre ambos os avións e porque, ao finalizar a guerra, os acordos de paz obrigaron ao Xapón a destruír calquera equipo militar que tivese. En consecuencia, destruíronse moitísimos Zero e ficaron moi poucos sobreviventes, que non eran suficientes para facer a película e que tampouco estaban en condicións de voar.

As escenas do ataque son destacadas, en especial o ataque ao campo Henderson e ao campo Bickman. A escena dos avións Curtiss P-40 facendo esforzos por atacar os Mitsubishi A6M Zero xaponeses é unha das escenas destacábeis da película.

Premios

A película tivo cinco candidaturas ao premio Óscar, e recibiu o de mellores efectos visuais.