Ventura de la Vega

Ventura de la Vega

Biografía
Nacemento	14 de xullo de 1807 Buenos Aires, Arxentina
Morte	29 de novembro de 1865 (58 anos) Madrid, España
Lugar de sepultura	camposanto de San Isidro
Actividade
Ocupación	dramaturgo, libretista, escritor, poeta
Membro de	Real Academia Española Orde de Isabel a Católica
Xénero artístico	Poesía e teatro
Movemento	Romanticismo
Familia
Fillos	Ricardo de la Vega
Descrito pola fonte	Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Vega (Ventura de la), p.469-470) Library of the World's Best Literature

Buenaventura José María de la Vega y Cárdenas coñecido como Ventura de la Vega nado en Buenos Aires, Vicerreinado do Río da Prata, o 14 de xullo de 1807 e finado en Madrid o 29 de novembro de 1865, foi un escritor e dramaturgo hispanoamericano que tivo a súa consagración en España.

Traxectoria

Naceu na cidade de Buenos Aires, entón capital do Vicerreinado do Río da Prata, en 1807. Cando o seu pai morreu, manifestou o seu desexo de que se educase en España e cando fixo once anos, tras a Revolución de Maio e en plena loita pola emancipación arxentina, a súa nai mandouno á Península para coidar dun tío seu.

A tradición indica que mentres o neno se resistía a ser levado a bordo e era conducido pola forza dende o peirao, berraba "Cidadáns, consentirán que un arxentino sexa expulsado da súa terra, pola forza e contra a súa vontade?".

A súa adaptación a España tería sido rápida. No colexio de San Mateo de Madrid foi discípulo de Alberto Lista, de quen recibiu o gusto polo clasicismo moderado, e compañeiro de José de Espronceda, con quen formou parte da sociedade secreta Los Numantinos, polo que estivo preso nun mosteiro de Madrid. Morreu o seu tío, rematou a guerra e consolidouse a independencia arxentina, a súa familia pediulle que regresase a Buenos Aires pero Ventura decidiu ficar en España.

Conservador desde 1836, chegou a ser mestre de Isabel II e director do Teatro Español en 1847, así como académico da Real Academia Española en 1842; no seu discurso de ingreso arremeteu contra o romanticismo pola súa agresividade social. As súas ideas xuvenís, algo voltarianas, evolucionaron cara á relixiosidade, sobre todo a partir do seu matrimonio coa famosa cantante Manuela Oreiro Lema (1838).

O seu fillo Ricardo de la Vega tamén acadou fama como escritor e libretista.

Obra

Ventura de la Vega foi un poeta lírico e dramático. En xeral, tanto na poesía como no teatro, é clásica e contraria ao Romanticismo, aínda que en ocasións reciba a súa influencia. Os seus libros poéticos son Rimas americanas (A Habana, 1833, só os primeiros poemas), Obras poéticas (París, 1866) e Poesías líricas (Madrid, 1873). Como humorista, segue os pasos de Leandro Fernández de Moratín e Manuel Bretón de los Herreros e fai gala dun sistema de valores claramente burgués e de clase media, a través dunha comedia de salón realista e moralizante. É polo tanto precursor do teatro de Adelardo López de Ayala e da alta comedia de Jacinto Benavente . Tradutor incansable, deixou nada menos que 86 traducións de obras de teatro, entre elas moitas de Eugène Scribe .

Escribiu libretos de zarzuela como Jugar con fuega (1853), para Francisco Asenjo Barbieri. A súa comedia máis coñecida é El hombre de mundo (1845), a historia dunha caveira atormentada polos celos, que Marcelino Menéndez Pelayo consideraba demasiado artificiosa. Unha frase desta obra, "Todo o Madrid sabíao, / todos os Madrid menos el" converteuse nun eslogan. Tamén cultivou a dramaturxia histórica con pezas como Don Fernando el de Antequera (1847) representada na inauguración do Liceu o 4 de abril de 1847, con actores tan coñecidos como Carlos Latorre ou Bárbara Lamadrid. Dedicou a Cervantes dúas obras: El Quijote en Sierra Morena (1832), baseada no episodio de Cardenio e Dorotea, que lle valeu o eloxio de Larra, e Los dos camaradas (1857), sobre a vida de Cervantes.

Obra dramática

• Un ministro (1834)
• Marino Faliero, (1835) original de Casimir Delavigne, arranjament
• Jacobo II, (1837)
• Retancón, barbero y comadrón, (1842)
• El juglar, (1842)
• El hombre de mundo (1845)
• Noche toledana, (1847)
• Bruno el tejedor, (1849)
• Amor de madre
• Don Fernando el de Antequera
• Mateo, o la hija del Españoleto

Véxase tamén

Bibliografía

• Ricardo Navas Ruiz, Romanticismo español. Madrid: Cátedra, 1982 (3a ed. ).
• Michael Schinasi, ed., intro., notes., Ventura de la Vega. Poemas Salamanca: GES XVIII (Universidade de Salamanca), 2005.
• Michael Schinasi, "Ventura de la Vega e El hombre del mundo: No limiar do período realista en España". Vigo: Editorial Academia del Hispanismo, 2015.
• José María Aubin, Mármore e Bronce, Ángel Estrada y Cía., Buenos Aires, 1911

Ligazóns externas

• Obras dixitalizadas de Ventura de la Vega na Biblioteca Dixital Hispánica da Biblioteca Nacional de España

Premios e fitos
Precedido por: José Musso Pérez-Valiente	Académico da Real Academia Española Cadeira F 1845-1865	Sucedido por: Cayetano Fernández Cabello