Xénero de Deus
O xénero de Deus pode ser visto como un aspecto literal ou alegórico dunha divindade. En relixións politeístas, os deuses máis comumente posúen xéneros sexuais literais que os permiten interactuar uns cos outros, e até mesmo con humanos, de maneira sexual. Porén, na maioría das relixións monoteístas non hai un ser co cal Deus poida ser comparado para concluír un xénero literal, entón a afirmación do xénero desta deidade única e solitaria é probabelmente unha analoxía de como Deus e os humanos consignan e se relacionan entre si, sen ningunha connotación sexual. Malia que o concepto de Deus é un espírito inintelixíbel en moitas relixións e, polo tanto, desprovido de xénero, o debate sobre o seu sexo medrou nas décadas recentes. A preponderancia das referencias a Deus no antigo e novo testamentos é nun contexto de figura masculina; frecuentemente é citado como "pai". A pesar disto, hai un número significativo de alegorías femininas referentes ó deus xudaico-cristián, comumente nun papel materno.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Berke, Matthew. 'God and Gender in Judaism'. First Things 64 (1996): 33–38.
- Dorff, Elliot N. Male and Female God Created Them: Equality with Distinction. University Papers. Os Ánxeles: University of Judaism, 1984, pp. 13–23.
- Eller, Vernard. The Language of Canaan and the Grammar of Feminism. Grand Rapids, Míchigan: William B Eerdmans Publishing Company, 1982.
- Harlow, Jules. 'Feminist Linguistics and Jewish Liturgy'. Conservative Judaism 49 (1997): 3–25.
- Johnson, Elizabeth. 'The Incomprehensibility of God and the Image of God Male and Female'. Theological Studies 45 (1984): 441–465.
- Platinga, Alvin Carl. "God, Arguments for the Existence of". Routledge Encyclopedia of Philosophy. Routledge, 2000.
- Swinburne, Richard G. "God". In Ted Honderich (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford University Press, 1995.
