Zume de laranxa
 | |
| Valor nutricional por 248 g (1 cup) | |
|---|---|
| Enerxía | 468,6 kJ (112,0 kcal) |
25.79 | |
| Azucres | 20.83 |
| Fibra alimentaria | 0.50 |
0.50 | |
| Saturadas | 0.06 |
| Monoinsaturadas | 0.089 |
| Poliinsaturadas | 0.099 |
1.74 | |
| Vitaminas | Cantidade %DV† |
| Vitamina A equiv. | 3% 25 μg |
| Vitamina A | 496 IU |
| Tiamina (B1) | 19% 0.223 mg |
| Riboflavina (B2) | 6% 0.074 mg |
| Niacina (B3) | 7% 0.992 mg |
| Vitamina B6 | 8% 0.099 mg |
| Ácido fólico (B9) | 19% 74 μg |
| Vitamina B12 | 0% 0.00 μg |
| Vitamina C | 149% 124.0 mg |
| Vitamina D | 0% 0.0 IU |
| Vitamina E | 1% 0.10 mg |
| Vitamina K | 0% 0.2 μg |
| Minerais | Cantidade %DV† |
| Calcio | 3% 27 mg |
| Ferro | 4% 0.50 mg |
| Magnesio | 8% 27 mg |
| Fósforo | 6% 42 mg |
| Potasio | 11% 496 mg |
| Sodio | 0% 2 mg |
| Cinc | 1% 0.12 mg |
| Outros constituíntes | Cantidade |
| Auga | 218.98 |
| |
| †As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient | |
O zume de laranxa é un zume de froitas en forma de líquido obtido ao espremer o interior das laranxas (Citrus sinensis), xeralmente cun instrumento denominado espremedor. O maior exportador de zume de laranxa do mundo é Brasil, seguido dos Estados Unidos (principalmente Florida). Os usos culinarios do zume de laranxa son diversos, principalmente como refresco. Hoxe en día pode adquirise espremido en envases de tetra brick en case calquera supermercado[1].
Características
[editar | editar a fonte]O zume de laranxa fresco ten un sabor acedo. Contén gran cantidade de vitamina C (ácido ascórbico). Algunhas fábricas engaden ácido cítrico ou ácido ascórbico aos seus produtos, ademais doutros nutrientes como o calcio e a vitamina D. O zume de laranxa parece máis nutritivo que as versións sen polpa debido á existencia de flavonoides na polpa.[2] A calidade do zume de laranxa vese influenciada principalmente por factores microbiolóxicos, enzimáticos, químicos e físicos, que adoitan ser os que comprometen as características organolépticas (aroma, sabor, cor, consistencia, estabilidade e turbidez, separación das fases sólidas/líquidas) así como as características nutricionais (vitaminas). En conxunto estes factores e as súas alteracións prodúcense durante a cadea de distribución e almacenamento do produto.
As propiedades microbiolóxicas pódense controlar con procesos térmicos que diminúen as poboacións tales como a pasteurización mediante HTST, con este tratamento prevense sobre todo as bacterias lácticas das que afortunadamente se pode dicir que presentan unha resistencia baixa aos tratamentos térmicos. O zume de laranxa considérase un alimento ácido (de pH baixo[3] ) e é por iso que o tratamento térmico difire do do leite.[4][5] Non obstante existen algúns fungos que poden sobrevivir a pH baixos, como o Byssochlamys, e que poden deteriorar o sabor final do produto,[6] entre os factores químicos atópase a natureza oxidativa do zume de laranxa (similar á dos demais cítricos) debida á vitamina C que obriga a envasar nuns tempos limitados e non verse afectado o sabor.[7]
Usos
[editar | editar a fonte]Un dos usos culinarios primordiais é como refresco aínda que é moi empregado en moitos almorzos do mundo: é parte do famoso almorzo inglés. Emprégase na elaboración dalgúns cocktails como o desaparafusador, o Feuerzangenbowle (ponche de Nadal en alemán), a sangría, a auga de Valencia (mestura de cava e zume de laranxa). O seu carácter acedo emprégase na elaboración de salsas como a salsa rosa ou en preparacións como o ceviche ou algunhas vinagretas para ensaladas. Ás veces emprégase na preparación de alimentos como un ingrediente máis, por exemplo, a torta Baixa California de México.
O zume da laranxa na cultura popular
[editar | editar a fonte]- Na película Fight Club (O club da pelexa ou Club da loita) afírmase que o napalm se elabora en partes iguais de gasolina e de zume de laranxa concentrado.
- Na saga de películas de ¡¡O padriño¡¡ a laranxa e o seu zume covértense en signo de morte inminente.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ GRAUMLICH, T.R., MARCY, J.E. & ADAMS, J.P.. "Asseptically packaged orange juice and concentrate: a review of the influence of processing and packaging conditions on quality". Journal of Agricultural and Food Chemistry, Washington, D.C., v. 34, n. 3, p. 402-405, 1986.
- ↑ "Is fruit juice as good as whole fruit". World's Healthiest Foods. Arquivado dende o orixinal o 23 de agosto de 2018. Consultado o 2007-04-13. Arquivado 23 de agosto de 2018 en Wayback Machine.
- ↑ "Acids". British Soft Drinks Association. Consultado o 2006-09-12.
- ↑ SALZBERG, S.P. & PEREIRA, J.L. Microbiología de alimentos. Campinas: Unicamp/FEA, 1985. p. 1-73.
- ↑ TOCCHINI, R.P., NISIDA, A.L.A.C. & MARTIN, Z.J. Industrialização de polpas, sucos e néctares de frutas. Manual do ITAL, Campinas, 1995, p. 44-63.
- ↑ KIMBALL, D.A. Citrus processing: quality control and technology, New York: Van Nostrand Reinhold, 1991. 473 p.
- ↑ ALVES, R.M.V. & GARCIA, E.E.C. Embalagens para sucos de froitas. Coletânia do ITAL, Campinas, v. 23, n. 2., p. 105-122, 1993.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Clouds of citrus juices and juice drinks". BAKER, R., Food Technology. 53(1): 64-69, 1999.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Zume de laranxa |
