Ganso campestre

Ganso campestre
Anser fabalis

Anser fabalis adulto

Pouco preocupante^[1]

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Subfilo:	Vertebrata
Clase:	Aves
Orde:	Anseriformes
Familia:	Anátidos
Xénero:	Anser
Especie:	A. fabalis

Nome binomial

Anser fabalis
(Latham, 1787)

Área de distribución de Anser fabalis
En verde: área de reprodución
En azul: residente

Subespecies

Vexase o texto

Sinonimia

Vexase o texto

O ganso campestre^[2] (Anser fabalis) é unha especie de ave da orde das anseriformes e familia dos anátidos, unha das 11 comprendidas no xénero Anser.

Taxonomía

Descrición

A especie foi descrita en 1760 polo médico e naturalista inglés, especializado en ornitoloxía, John Latham, baixo o nome de Anas fabalis.^[3]^[4]

Etimoloxías

O nome do xénero, Anser, está tomado do latín anser, -eris, "ganso".^[5]

O epíteto específico, fabalis, deriva do latín faba, -ae, "faba".^[6]

Sinónimos

Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:^[3]

Anas fabalis Latham, 1787 (protónimo)
Anas segetum Gmelin, 1789
Anser fabilis (Latham, 1787)
Anser segetum (Gmelin)

Subespecies

Recoñécense na actualidade as seguintes subespecies:^[3]^[7]

Anser fabalis fabalis (Latham, 1787)
Anser fabalis johanseni Delacour, 1951
Anser fabalis middendorffii Severtzov, 1873
Anser fabalis rossicus Buturlin, 1933
Anser fabalis serrirostris Swinhoe, 1871

Características

A súa lonxitude varía de 68 a 90 cm, a envergadura alar oscila entre 140 e 174 cm, e o peso, de 1,7 a 4 kg. Na subespecie Anser fabalis fabalis, os machos pesan de media 3,2 kg e as femias 2,84 kg. O pico é negro na base e na punta, cunha banda laranxa no medio; as patas e os pés son de cor laranxa brillante.^[8]

As cobertoras alares superiores son de cor marrón escura, como no ganso de fronte branca (Anser albifrons) e no ganso de fronte branca menor (Anser erythropus), pero diferenciándose destes por ter estreitas franxas brancas nas plumas.

A voz é un bocinazo forte, agudo nas subespecies máis pequenas.

Anas brachyrhynchus, moi emparentado, ten o pico curto, de cor rosa brillante no medio, e os pés tamén rosados, sendo as capas das ás superiores case da mesma gris azulada que no ganso gris. En tamaño e estrutura de pico, é moi similar a Anser fabalis rosicus

Distribución

Existente (reprodución):
- Federación Rusa (Rusia Oriental de Asia), Mongolia
Existente (non reprodutor):
- Albania, Bulgaria, Corea do Norte, Croacia, Eslovenia, España, Grecia, Irán, Italia, Luxemburgo, Macedonia do Norte, Montenegro, Países Baixos, Reino Unido, Romanía, Serbia, Suíza, Turquía
De paso:
- Belarús
Residente (non reprodutor):
- Alemaña, Austria, Bélxica, Bosnia e Hercegovina, Kazakhstán, Chequia, China, Corea do Sur, Dinamarca, Eslovaquia, Federación Rusa (Asia Central Rusa, Rusia Europea), Finlandia, Francia, Hungría, Letonia, Liechtenstein, Lituania, Noruega, Polonia, Suecia, Taiwán, Tadjiikistán, Ucraína, Uzbekistán, Xapón.
Existente e divagante (non reprodutor):
- Irlanda, Líbano
Existente e divagante:
- Alxeria, Bangladesh, Canadá, Estados Unidos, Exipto, Hong Kong, India, Islandia, Mali, Malta, Marrocos, México, Myanmar, Nepal, Portugal, Kirguizistán.^[1]

Bioloxía

Alimentación

Aliméntase de herba, cereais e raíces en campos arados; por iso está moi ligado ás zonas agrarias.

Reprodución

Aniña no chan, nun burato cuberto por plumas en explanadas abertas ou en claros de bosque.

Pon unha única niñada de 4 a 6 ovos polo mes de xuño.

Cría no norte de Escandinavia, e en Siberia, en charcas da tundra.

No inverno adoita asentarse nos arredores do mar do Norte.

Comportamento

Trátase dun ganso gregario que adoita regresar ós mesmo lugares de descanso, en lagos e campos de cultivo. É común velo formando bandadas.

Posúe un canto tipo trompeta, de dúas sílabas ou tres.

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 BirdLife International (2018): Anser fabalis na Lista vermella da UICN. Consultada o 30 de outubro de 2022.
↑ Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Anser fabalis (Latham, 1787) no GBIF. Consultado o 30 de outubro de 2022.
↑ Anser fabalis (Latham, 1787) na BioLib. Consultada o 30 de outubro de 2022.
↑ Anser no Merriam-Webster Dictionary.
↑ Jobling, James A. (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4, pp. 48, 157.
↑ Anser fabalis (Latham, 1787) no ITIS. Consultado o 30 de outubro de 2022.
↑ Dunning, John B. Jr., ed. (1992): CRC Handbook of Avian Body Masses. Boca Raton, Florida, EE. UU.: CRC Press. ISBN 978-0-8493-4258-5.

Véxase tamén

Outros artigos

[U-1] 1,0 ^1,1 BirdLife International (2018): Anser fabalis na Lista vermella da UICN. Consultada o 30 de outubro de 2022.

[2] Conde Teira, M. A. (1999). "Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada" (PDF). Chioglossa (A Coruña) 1: 121–138. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de marzo de 2016. Consultado o 28 de setembro de 2016.

[G-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Anser fabalis (Latham, 1787) no GBIF. Consultado o 30 de outubro de 2022.

[BL-4] Anser fabalis (Latham, 1787) na BioLib. Consultada o 30 de outubro de 2022.

[5] Anser no Merriam-Webster Dictionary.

[6] Jobling, James A. (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4, pp. 48, 157.

[7] Anser fabalis (Latham, 1787) no ITIS. Consultado o 30 de outubro de 2022.

[8] Dunning, John B. Jr., ed. (1992): CRC Handbook of Avian Body Masses. Boca Raton, Florida, EE. UU.: CRC Press. ISBN 978-0-8493-4258-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]