Saltar ao contido

Antíoco VIII Grifo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Antíoco VIII Gripo»)
Modelo:BiografíaAntíoco VIII Grifo

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento141 a. C. Editar o valor en Wikidata
Morte96 a. C. Editar o valor en Wikidata (44/45 anos)
Seleucid ruler (en) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Período de tempoPeríodo helenístico Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaSeleucid dynasty (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
CónxuxeCleópatra Selene I
Trifena Editar o valor en Wikidata
FillosLaodice
 () Trifena
Antíoco XI Epifânio Filadelfo
 () Trifena
Filipe I Filadelfo
 () Trifena
Antíoco XII Dionísio
 () Trifena
Seleuco VI Epifânio Nicator
 () Trifena
Demétrio III Filopáter
 () Trifena Editar o valor en Wikidata
PaisDemétrio II Nicator Editar o valor en Wikidata  e Cleópatra Teia Editar o valor en Wikidata
IrmánsAntíoco IX de Cízico
Seleuco V Filometor
Antíoco VI Teos Epifânio Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteEnciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron
Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft
Encyclopedic Lexicon (en) Traducir Editar o valor en Wikidata

Antíoco VIII Grifo da dinastía seléucida, foi rei de Siria entre -125 e -96.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo de Demetrio II Nicátor, sucedeu ao seu irmán Seleuco V Filométor sendo un adolescente, tras ser este asasinado pola nai de ambos, Cleopatra Thea. Apoiado por Ptolomeo VIII, con cuxa filla Trifena casou, desfíxose do usurpador Alexandre II Zabinas e inmediatamente da súa propia nai, Cleopatra, que tentou envelenalo, pero Antíoco obrigouna a beber o seu propio veleno (-123). Ao parecer, o mozo Antíoco estaba interesado na toxicoloxía, e dise que chegou a escribir poemas acerca diso, dos cales algúns foron citados polo sonado médico Galeno.

Durante varios anos reinou a calma en Siria, ata que en -116 o seu medio irmán e primo Antíoco IX Eusebio retornou do seu exilio en Cízico e reclamou o trono, iniciándose unha nova guerra civil na que Antíoco Grifón (nariz ganchuda), logrou relegar ao seu rival a algunhas prazas litorais (-108). A esposa de Antíoco IX, chamada Cleopatra IV, era unha media irmá de Trifena, Antíoco non desexaba a súa morte, pero Trifena convenceuno pola contra, e ordenou asasinala no templo de Dafne, nos arredores de Antioquía. Antíoco IX, en vinganza, asasinou á súa vez a Trifena, tras torturala cruelmente. Finalmente, os dous Antíocos dividíronse o reino e gobernaron conxuntamente ata que Grifón foi asasinado polo seu ministro Heracleón en -96, quedando Antíoco IX como único rei, estando el, quizais, detrás do asasinato deste.

Con todo, cinco dos seus fillos chegaron a reinar posteriormente: Seleuco VI, Antíoco XI, Filipo I, Demetrio III e Antíoco XII.

Malia a súa falta de habilidade política, Grifón foi un rei popular. A súa aparencia abotargada nas moedas (común entre os últimos seléucidas), unida ás historias dos seus luxosos banquetes, fixo que a posteridade xulgase á súa dinastía como completamente dexenerada e decadente. Existe unha anécdota respecto diso segundo a cal o rei enviaba camelos para recoller aos seus invitados a luxosos banquetes, algo que creaba tensión entre o seu pobo, pois a tesouraría estaba completamente esgotada[1]. Con todo, hai que precisar que se trataba dun motivo propagandístico deliberado, a idea de tryphé —boa vida— que os últimos seléucidas querían asociar á súa imaxe, a pesar das guerras civís e constantes conflitos que marcaron os seus reinados.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]