Saltar ao contido

Arte figurativa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ein Meerhafen ("Un porto marítimo"), é unha paisaxe figurativa pintada polo artista austríaco Johann Anton Eismann (1604–1698), que representa edificios, persoas, barcos e outras características que se poden distinguir individualmente. A paisaxe abstracta na imaxe de embaixo suxire o tema sen representalo directamente:
Abstract scene, paisaxe do artista estadounidense Jay Meuser (1911–1963)

A arte figurativa, ás veces escrita como figurativismo, describe obras de arte (especialmente pinturas e esculturas) que se derivan claramente de fontes de obxectos reais e que, por definición, son representativas. O termo adoita contrastar coa arte abstracta:

Desde a chegada da arte abstracta o termo figurativo utilizouse para referirse a calquera forma de arte moderna que manteña fortes referencias ao mundo real.[1]

A pintura e a escultura pódense dividir, polo tanto, en categorías figurativas, representativas e abstractas, aínda que, en rigor, a arte abstracta deriva (ou é abstraída) dunha fonte figurativa ou doutra natureza. Porén, "abstracto" úsase ás veces como sinónimo de arte non representativa e arte non obxectiva, é dicir, arte que non ten derivación de figuras ou obxectos.

A arte figurativa non é sinónimo de "pintura de figuras" (arte que representa a figura humana), aínda que as figuras humanas e animais son temas frecuentes.

Elementos formais

[editar | editar a fonte]

Os elementos formais, eses efectos estéticos creados polo deseño, dos que depende a arte figurativa, inclúen a liña, a forma, a cor, a luz e a escuridade, a masa, o volume, a textura e a perspectiva,[2] aínda que estes elementos do deseño tamén poderían desempeñar un papel importante. papel na creación doutros tipos de imaxes, por exemplo, obras de arte bidimensionais abstractas ou non representativas ou non obxectivas. A diferenza é que na arte figurativa estes elementos despréganse para crear unha impresión ou ilusión de forma e espazo e, normalmente, para crear énfase na narración retratada.

Venus dormente
Primeiro espido recostado coñecido na arte occidental, introducindo o espido feminino como tema.
ArtistaGiorgione
Datacirca 1510

Evolución

[editar | editar a fonte]
Jean Auguste Dominique Ingres, Le Bain Turc (O baño turco), 1862, óleo sobre lenzo, 108 × 110 cm, Louvre, París

A arte figurativa baséase en si mesma nunha comprensión tácita das formas abstraídas: a escultura figurativa da antigüidade grega non era naturalista, xa que as súas formas eran idealizadas e xeométricas.[3] Ernst Gombrich referiuse ás restricións destas imaxes esquemáticas, a adhesión ao que xa se coñecía, máis que ao que se considera, como o "método exipcio", unha alusión á claridade baseada na memoria das imaxes na arte exipcia.[4] Finalmente, a idealización deu paso á observación, e unha arte figurativa que equilibraba a xeometría ideal cun maior realismo foi vista na escultura clásica cara ao 480 a. C.[3] Os gregos referíanse á dependencia da observación visual como mímese. Até a época dos impresionistas, a arte figurativa caracterizábase por tentativas de conciliar estes principios opostos.[4]

Desde principios do Renacemento, o manierismo e o barroco até a pintura dos séculos XVIII, XIX e XX, a arte figurativa ampliou os seus parámetros de xeito constante. Un fito importante na evolución da arte figurativa é o primeiro espido recostado coñecido na pintura occidental en Venus durmida (1510) de Giorgione.[5] Introduciu o espido feminino como tema e iniciou unha longa liña de pinturas famosas.

Nicolas Poussin (1594–1665), un pintor francés de estilo clásico cuxa obra predominantemente presenta claridade, lóxica e orde, e favorece a liña sobre a cor, serviu como alternativa ao estilo barroco máis narrativo do século XVII. Foi unha gran inspiración para artistas de orientación clásica como Jacques-Louis David, Jean-Auguste-Dominique Ingres e Paul Cézanne. O auxe da arte neoclásica de Jacques-Louis David xerou finalmente as reaccións realistas de Gustave Courbet e Édouard Manet, que conduciron á arte figurativa multifacética do século XX.

En novembro de 2018, os científicos informaron do descubrimento da pintura figurativa máis antiga coñecida, de máis de 40.000 (quizais até 52.000) anos, dun animal descoñecido, na cova de Lubang Jeriji Saléh, na illa indonesia de Borneo.[6] [7]

Arquitectura, paisaxe urbana

[editar | editar a fonte]

Paisaxes e mariñas

[editar | editar a fonte]

Figuras humanas

[editar | editar a fonte]

Pintura histórica

[editar | editar a fonte]

Naturezas mortas

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Natureza morta.

Pintura rupestre

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Glossary; definition: figurative art". tate.org.uk. 
  2. ↑ Adams, Laurie Schneider, The Methodologies of Art, páxinas 17-19. Westview Press, 1996
  3. ↑ 3,0 3,1 Clark, Kenneth, The Nude: A Study in Ideal Form, páxs. 31-2. Princeton: Princeton University Press, 1990.
  4. ↑ 4,0 4,1 "The Gombrich Archive: Press statement on The Story of Art". Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2008. Consultado o 09 de xullo de 2023. 
  5. ↑ Ferrara, Lidia G. (2002). Reclining Nude. Londres: (Di 1 ban ed.). Thames & Hudson. ISBN 978-0500237977. OCLC 966186187. 
  6. ↑ Zimmer, Carl (2018-11-07). "In Cave in Borneo Jungle, Scientists Find Oldest Figurative Painting in the World". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 2023-07-09. 
  7. ↑ Aubert, M.; Setiawan, P.; Oktaviana, A. A.; Brumm, A.; Sulistyarto, P. H.; Saptomo, E. W.; Istiawan, B.; Ma’rifat, T. A.; Wahyuono, V. N. (2018-12). "Palaeolithic cave art in Borneo". Nature (en inglés) 564 (7735): 254–257. ISSN 1476-4687. doi:10.1038/s41586-018-0679-9. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]


Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arte_figurativa&oldid=6523719»