Attilio Stazio
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 18 de xuño de 1923 Nápoles, Italia |
Morte | 7 de marzo de 2010 (86 anos) Nápoles, Italia |
Actividade | |
Campo de traballo | Numismática, arqueoloxía e historiografía. |
Ocupación | numismático |
Empregador | Istituto per la Storia e l'Archeologia della Magna Grecia. Istituto Italiano di Numismatica. Circolo numismatico pugliese. |
Membro de | Società Magna Grecia. Società Napoletana di Storia Patria. Sociedade Numismática Romanesa. Royal Numismatic Society. American Numismatic Society. |
Influencias | |
Premios | |
1995: Arialdo Tarsitano. 2009: Maestri di numismatica. | |
Attilio Stazio, nado en Nápoles o 18 de xuño de 1926 e finado na mesma cidade o 7 de marzo de 2010, foi un historiador, arqueólogo e numismático italiano especializado na Magna Grecia.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Attilio Stazio, nado en Nápoles o 18 de xuño de 1923, cursou o seu ensino superior na Universidade de Nápoles, onde en 1943 se licenciou en Estudos Clásicos.[1] Alí tivo como profesora a Laura Breglia, con quen se formou en numismática da antiga Grecia e da Antiga Roma.[2]
Logo ingresou na Superintendencia de Antigüidades de Campania, onde en 1952 chegou a ser o director da súa colección numismática. De aí pasou á dirección do Museo Arqueolóxico Nacional de Nápoles. Ocupou tamén o cargo de superintendente de Antigüidades de Puglia e Matera.[1][3]
No ámbito académico, a partir de 1960 comezou a impartir conferencias sobre Numismática Grega e Romana de xeito independente. Posteriormente exerceu a docencia destas materias nas Universidades de Bari, Catania, Lecce e finalmente Nápoles.[1][3]
No seu país, pertenceu ao Instituto Italiano de Prehistoria e Protohistoria, e foi membro tamén da Academia de Arqueoloxía, Letras e Belas Artes de Nápoles. Foi primeiro secretario e logo presidente do Instituto de Historia e Arqueoloxía da Magna Grecia (ISAMG), e entre 1961 e 2009 encargouse da organización das Xornadas de Estudos sobre a Magna Grecia, celebradas anualmente en Tarento.[1][3] A biblioteca do ISAMG foi denominada "Biblioteca Attilio Stazio", na honra so seu expresidente.[4]
Stazio foi tamén membro da xunta directiva da Sociedade Magna Grecia[5] e da Sociedade Napolitana de Historia Patria.[6]
No ámbito numismático, en 1954 ingresou no Circolo numismatico pugliese;[2] logo foi director do Centro Internacional de Estudos Numismáticos, de Nápoles, e presidente do Instituto Italiano de Numismática (desde 1991),[7] de Roma, e do Círculo Numismático Napolitano.[1]
Entre outras sociedades e entidades asociativas estranxeiras, Stazio foi membro do Instituto Arqueolóxico Alemán, da Sociedade Numismática Romanesa, da American Numismatic Society de Nova York, e da Royal Numismatic Society de Londres.[1]
Attilio Stazio finou o 7 de marzo de 2010 en Nápoles, na súa residencia de Via Posillipo, aos 86 anos.[1][3]
Honras e recoñecementos
[editar | editar a fonte]- 1995: Premio internacional Colonie Magna Grecia "Arialdo Tarsitano", de Rotary International.[8]
- 2006: Medalla de Ouro ao Mérito na Cultura e a Arte, do Ministerio de Cultura italiano.[9]
- 2008: Cidadán Honorario de Tarento.[1][3]
- 2009: Premio Maestri di numismatica, do Circolo numismatico pugliese.
Publicacións
[editar | editar a fonte]Esta é unha escolma das publicacións sobre numismática realizadas por Attilio Stazio ao longo da súa traxectoria:[2][10]
Escolma de artigos
[editar | editar a fonte]- (1976). "I rapporti tra le due sponde adriatiche attraverso la documentazione numismatica". En Iliria. IV. Páxinas 317-318.
- (1983). "Monetazione greca e indigena nella Magna Grecia". En Modes de contacts et processus de transformation dans les sociétés anciennes. École Française de Rome. Páxinas 963-978.
- (1987). "Carosino", En Bibliografia topografica della colonizzazione greca in Italia e nelle Isole Tirreniche. V. Páxinas 15-16.
- (1995). "Monetazione dei Greci d'Occidente". En Colloque Les Grecs et l'Occident. Actes. Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, Roma. Páxinas 141-150.
- (1999). "Modelli di gestione del territorio delle poleis italiote e siceliote nella documentazione numismatica". En La colonisation grecque en Méditerranée occidentale. École Française de Rome. Páxinas 411-418.
Compilacións
[editar | editar a fonte]- (2011). Scritti di numismatica (ed.: A. Siciliano). C. Grenzi Ed., Foggia. ISBN 978-88-8431-451-2
Monografías
[editar | editar a fonte]- (1957). Ripostigli di vittoriati nel Museo nazionale di Napoli. Istituto Italiano di Numismatica, Roma.
- (1988). Magna Grecia (con G. Vallet). IASM / Edizioni del Sole, Nápoles.
- (1988). Via Appia. IASM / Edizioni del Sole, Nápoles.
- (1990). Magna Grecia Epiro e Macedonia (ed., con M. L. Napolitano). ISAMG. ISBN 978-8898066223
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 "Attilio Stazio". ClaudioGrenziEditore.it
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Stazio, Attilio (1923-2010)". Persee.fr
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Lippo, A. (2010). "Scomparso Attilio Stazio". En Positano News. 11 de marzo de 2010.
- ↑ "Biblioteca 'Attilio Stazio'". Istituto per la Storia e l'Archeologia della Magna Grecia (ISAMG).
- ↑ "Comitato directivo della società". En Atti e memorie della Società Magna Grecia (2008-2010). Società Magna Grecia, Roma (2010).
- ↑ "Consiglio direttivo". Società Napoletana di Storia Patria (SNSP).
- ↑ "Istituto Italiano di Numismatica". En Anuario. Nº 49. Unione Internazionale degli Istituti di Archeologia, Storia e Storia dell'Arte in Roma. Roma. 2007. Páxina 327.
- ↑ La Greca, F. (2007). "Premio internazionale Magna Grecia". En Bollettino Speciale. Rotary Club Putignano. Páxina 8.
- ↑ "Medaglia d'Oro ai Benemeriti della Cultura e dell'Arte". Presidenza della Repubblica (Quirinale.it).
- ↑ "Stazio, Attilio". WorldCat.org