Condado de Vermandois

Armas dos condes de Vermandois

Condados de Francia sobre 1030.

Condados de Francia sobre 1180.

O Condado de Vermandois foi unha xurisdición feudal de Francia en Picardia. Os primeiros datos que se teñen deste condado son do século IX, eran unha terras arredor de Saint-Quentin, ao norte do reino, que estaban a cargo de cabaleiros ao servizo de Carlomagno. Os condes de Vermandois emparentaron cos reis de Francia.

Historia do condado

Dos primeiros condes anteriores a esta liñaxe, non sabemos moito. O primeiro mencionado é Guintardo que participou nunha asemblea de Carlomagno en Quierzy e morreu no sobre o 833. O conde seguinte que aparece é Adelardo, sobriño de Carlos, o Calvo pola súa esposa Ermentruda, mencionado en 845 e morto sobre 864; Neste tempo Saint Quentin foi saqueado polos normandos no 851 e o 859. O xenro de Carlos o Calvo, Balduíno I Brazo de Ferro, tería recibido o condado sobre o 879, pasando despois ao Nibelúnxida Tietric ou Teodorico, descendente de Khildebrand I, irmán de Carlos Martel, que tería sido conde entre 879 e 893 (testemuñado en 886); baixo o seu goberno, Saint Quentin foi cercado por terceira vez, e destruído polos normandos, incluída a igrexa que tiña aproximadamente 59 anos. Thierry ou Teodorico Nibelung fortificou a cidade e construíu as murallas reunindo a parte vella (Augusta) e a moderna en torno á igrexa, tomando a cidade reunida o nome de Saint-Quentin.

Así o Vermandois era propiedade de Teodorico Nibelung (Thierry). A dinastía Condal deriva de Carlomagno a través do seu fillo Pipino e do seu neto o rei Bernaldo de Italia. O fillo de Bernaldo, Pipino chamado Pipino de Péronne, foi conde en Vermandois en 840, gobernando Péronne e Sant Quentin. Pipi debía casar cunha filla (e herdeira) de Teodorico e deixou tres fillos: Heriberto, Pipino e Bernaldo. O primeiro foi o tronco dos condes de Vermandois e o segundo dos condes de Valois.

Heriberto I foi nomeado o 896 conde de Vermandois e en 898 de Soissons. Morreu en 902 asasinado por orde de Balduíno de Flandres. Da súa primeira esposa, Riquilda ou Leutgarda (que sería filla do conde de Troyes Adalelmo) tivo ao seu sucesor Heriberto II, que tamén foi conde de Meaux polo seu casamento coa condesa Adela, e en 918 tamén aparece como conde de Mézerais. Tivo un reinado turbulento: en 922 loitou xunto ao bispo Seúlfo de Reims contra os seus vasalos revoltados; En 923, apresou ao rei Carlos III de Francia en Chateau-Thierry e logo en Péronne; en 925, cando morreu o bispo Seúlfo, obtivo do rei Raúl de Francia o bispado de Reims, cun gran patrimonio, polo seu segundo fillo Hugo, de só 5 anos; En 926, cando o conde Roxerio I de Laon morreu, esixiu o condado para o seu fillo máis vello e, a pesar da oposición do rei, ocupouno pola forza, e finalmente Raúl acordou transixir para evitar que Heriberto II liberase ao rei Carlos III; No 930 ocupou o castelo de Vitry en Perthois que pertencía a Bosón, irmán do rei Raúl e reuniu un exército coa axuda de Hugo o Grande, o marqués de Neustria e en 931 conquistaron Reims onde instalaron un novo bispo. na persoa de Artaud; logo as forzas do rei conquistaron Vitry, Laon, Chateau-Thierry e Soissons; Coa mediación do rei Henrique de Xermania, Heriberto foi reposto nos seus dominios menos Laon e Reims, pero tivo que someterse ao rei. O rei Luís IV de ultramar deulle o condado de Laon 941 a Roxerio II, fillo do conde Roxerio I, e isto provocou unha nova revolta por Heriberto II, aliado cos duques de Nuremberg e Normandía, Hugo o Grande e Guillerme Espada Longa; Heriberto entrou en Reims, restaurou ao seu fillo Hugo como bispo e Artaud foi feito prisioneiro; A mediación de Otón de Alemaña levou a unha transacción (tratado de Visé, preto de Lieja, en 942).

Morreu o 23 de febreiro de 943 e en 946 os seus dominios foron divididos entre os seus fillos: Adalberto I o Piadoso (943-988) recibiu o condado de Vermandois e a Abadía de San Quintín, Heriberto III recibiu o condado de Omois e Chateau-Thierry e as terras de Marne entre o condado de Meaux e o dominio eclesiástico de Epernay (tamén foi nomeado abade laico de Saint-Médard de Soissons). O seu fillo Roberto recibiu o condado de Meaux e o fillo Hugo foi confirmado como abade de Reims que só terá por dous anos ata que foi deposto por un concilio en Ingelheim onde foi nomeado bispo no seu lugar Artaud e como conde de Reims, o conde Renaud de Roucy; outro fillo, Odón morrera antes do 946. As fillas recibiron algunhas terras que doaron aos seus maridos (o Mézerais pasou así a Blois).

Adalberto faleceu o 8 de setembro de 988 e sucedeuno o seu fillo Heriberto III, que naceu no matrimonio do pai con Xerberga de Lorena. Morreu en 997 e sucedeuno o seu fillo Otón I, que faleceu o 25 de maio de 1045. O seu fillo Heriberto IV foi o seguinte conde e casou con Hildebranda (ou Adela) de Valois cara ao 1032. Morreu ao redor de 1080 e, como o seu fillo Otó xa falecera, a sucesión recaeu na súa filla Adelaida de Valois, que herdou este condado e outros (Vexin, Amiens e Bar) á morte do seu irmán Simón arredor de 1082.

Lista de condes de Vermandois

Carolinxios (herbertianos)

Datas	Condes	Notas
896 - 900/907 (902 probábel)	Heriberto I († 900/907)	Fillo de Pipino de Péronne e posíbel neto ou fillo de Teodorico Nibelung. Podería estar casado coa filla de Adalelmo, conde de Troyes .
900/907 (902) - 943	Heriberto II († 943)	Fillo de Heriberto I, casado con Adela, filla do marqués de Núremberg Roberto I, despois rei de Francia en 922
946-987	Alberte ou Adalberto I († 987)	Fillo de Heriberto II, casado con Xerberga, filla de Xisleberto, duque de Lotarinxia. Na partición da herdanza paterna de 946 só recibiron o Vermandois.
987-993 / 1002	Heriberto III († 993/1002)	Fillo de Alberte I, casado con Ermengarda, probabelmente filla do conde Renard ou Renald de Bar-sur-Seine, e viúva do conde de Tonnerre Milo II.
993/1002 - 1015/1021	Alberte II († 1015/1021)	Fillo de Heriberto III, abdicou en 1010 para converterse en monxe na abadía de Homblières. Volveu á vida secular e recuperou a posesión do seu condado en 1015.
Sobre 1021 - 1045	Odón de Vermandois († 1045)	Irmán de Alberte II, sucedeuno por primeira vez entre 1010 e 1015 e unha segunda vez despois da súa morte, cara a 1021. Casou cunha dama chamada Pavia de orixe descoñecida.
1045 - sobre 1080	Heriberto IV († sobre 1080)	Fillo de Otón, casou con Alix de Valois, irmá do conde Simón de Valois. Este último, que quería converterse en monxe, cedeulle o condado de Valois no 1077. Desherdou ao seu fillo Eudes o Insensato en beneficio da súa filla Adelaida.
sobre 1080 - 1102	Adelaida († 1122).	A segunda filla de Heriberto IV casou con Hugo o Grande, fillo de Henrique I, rei de Francia. Polo seu casamento, Hugo converteuse en Conde de Vermandois e Valois.

Comtes capetos de Vermandois

Datas	Condes	Notas
sobre 1080 - 1102	Hugo I o Grande († 1102).	fillo de Henrique I, rei de Francia. Casou con Adelaida, condesa de Vermandois e Valois.
1102-1152	Raúl I de Vermandois dito o Bravo ou o Chosco († 1152)	Fillo de Hugo I o Grande e de Adelaida de Vermandois, casou con Leonor de Blois, Petronila de Aquitania e Laureta de Alsacia.
1152 - 1167	Raúl II de Vermandois († 1176)	Fillo de Raúl I de Vermandois e Petronila de Aquitania, casou con Margarida de Alsacia, condesa de Flandres. Non tiveron descendencia e quedaron afectados pola lepra. Abdicaron a favor da súa irmá Elisabet.
1167-1183	Isabel de Vermandois († 1183)	Filla de Raúl I e Petronila de Aquitania, herdou o condado de Vermandois por abdicación a favor do seu irmán enfermo Raúl II. En 1159 casou con Filipe de Alsacia, conde de Flandres, pero non tiveron descendencia.
1167-1191	Filipe de Alsacia († 1191)	Fillo do conde de Flandres Teodorico de Alsacia, foi conde de Vermandois por matrimonio coa condesa Isabel. Á morte desta sen descendencia, conservou o condado de Vermandois e o de Valois ata o tratado de Boves en xullo de 1185.
1192 - 1213	Leonora de Vermandois († 1213)	Filla de Raúl I de Vermandois e Laureta de Alsacia, tras un acordo datado en 1192 co rei Filipe Augusto recuperou os condados de Vermandois e Valois, vitaliciamente, sendo incorporados á coroa de Francia á súa morte.

Condes concesionarios

Datas	Comtes	Notas
1669-1683	Luís de Borbón († 1683)	Fillo de Lois XIV e Luísa de La Vallière.

Véxase tamén

Bibliografía

• Pierre de Guibours (Padre Anselm), Histoire généalogique de la maison royale de France, 1726.
• Fouquier-Cholet, Histoire des Comtes Héréditaires du Vermandois, Saint-Quentin, 1832.
• Jean Mabillon, Annales ord. Sancti Benedicti. Ticinense. Lucae, 1739.
• Louis Moreri, Le Grand dictionnaire historique, París, 1743-1749

Ligazóns externas

• Os condes de Vermandois