Saltar ao contido

Edificio Seagram

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Edificio Seagram

TipoEdificio de oficinas
EstiloMovemento Moderno, Estilo Internacional
Localización
Mapa
 40°45′30″N 73°58′20″O / 40.75844, -73.97214
EstadoEstados Unidos de América
Estado federadoNova York
CidadeNova York
BoroughManhattan Editar o valor en Wikidata
LocalizaciónNova York, Estados Unidos de América Estados Unidos
RúaPark Avenue Editar o valor en Wikidata
Código postal10152 Editar o valor en Wikidata
Historia
Id. catálogoMonumentos Históricos de Nova York e lugar inscrito no Rexistro Nacional de Lugares Históricos
Construción
Fundación1958 Editar o valor en Wikidata
Inauguración1958 Editar o valor en Wikidata
Dimensións
Altura157 metros
Pisos38 Editar o valor en Wikidata
Implicados
PropietarioSeagram Company Ltd.
ArquitectoLudwig Mies van der Rohe e Philip Johnson
Encargado porPhyllis Lambert (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
CreadorLudwig Mies van der Rohe Editar o valor en Wikidata
Patrimonio cultural
Lugar inscrito no Rexistro Nacional de Lugares Históricos
Data24 de febreiro de 2006
Identificador06000056

Rexistro de Lugares Históricos do Estado de Nova York
Data14 de decembro de 2005

Lugar de Interese de Nova York
Data3 de outubro de 1989
Identificador1664
Contacto
Páxina WEB375parkavenue.com Editar o valor en Wikidata
Wikidata ]

O edificio Seagram é un rañaceos situado na Park Avenue en Nova York. Deseñado polo arquitecto alemán Ludwig Mies van der Rohe, en colaboración co americano Philip Johnson. É considerado un dos mellores exemplos da estética funcionalista e unha obra mestra do Estilo Internacional. Foi deseñado como sede da Seagram Company Ltd., nese momento unha das maiores empresas destilerías do mundo.

Conta con 39 pisos en 157 metros de altura e foi construído entre 1954 e 1958.

Arquitectura

[editar | editar a fonte]

O edificio constituíu un modelo de referencia para a arquitectura dos anos 60 e 70, levando ao máximo o pensamento racionalista e o chamado Estilo Internacional.[1] A idea orixinal do arquitecto era que se puidese ve-la trama de aceiro estrutural da que colgan os muros cortina de vidro, pero a normativa edificatoria americana obrigaba a recubrir tódolos elementos estructuraies de aceiro con algún material ignífugo, coma o formigón, para evitar que en caso de incendio se derritan e cedan. O formigón ocultaría a estrutura do edificio, polo que Mies usou perfís H a modo de columnas estruturais que recordaran á estrutura interna, sendo visibles dende o exterior.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]