Emilio Lledó
Atención: Este artigo é demasiado curto e precisa dun traballo de ampliación. |
Emilio Lledó Íñigo, nado en Sevilla o 5 de novembro de 1927, é un filósofo español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Formado en Alemaña, onde marchou con 26 anos,[1] profesor nas universidades de Heidelberg, La Laguna, Barcelona e Madrid. Membro da Real Academia Española dende 1993, é recoñecido a nivel mundial.
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
- Premio Nacional de Ensaio 1992.[1]
- Premio Princesa de Asturias de Comunicación e Humanidades 2015[2].
Obras[editar | editar a fonte]
- Filosofía y Lenguaje (1971)
- Lenguje e historia (1978)
- El silencio de la escritura (1992, Premio Nacional de Ensaio).
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Llano, Pablo de (2020-03-28). "Emilio Lledó: “Ojalá el virus nos haga salir de la caverna, la oscuridad y las sombras”". EL PAÍS (en castelán). Consultado o 2020-03-30.
- ↑ Axencia EFE (21 de outubro de 2015). "Lledó: «Lo terrible es que un ignorante con poder determine nuestras vidas»". El Comercio (en castelán).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Emilio Lledó |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |