Illa de Ascensión
| |||||
| Himno | God Save the King  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Epónimo | Día da Ascensión | ||||
| Localización | |||||
 | |||||
| |||||
| Estado | Reino Unido | ||||
| Territorio Británico | Santa Helena | ||||
| Capital | Georgetown | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 806 (2016) (9,16 hab./km²) | ||||
| Lingua oficial | lingua inglesa | ||||
| Xeografía | |||||
| Superficie | 88 km² | ||||
| Medición | 12 ( ) × 14 ( ) km | ||||
| Bañado por | Océano Atlántico | ||||
| Altitude | 345 m | ||||
| Punto máis baixo | Océano Atlántico (0 m) | ||||
| Creación | 1815 | ||||
| Organización política | |||||
| • Xefe de estado | Lisa Phillips | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | ASCN 1ZZ | ||||
| Fuso horario | |||||
| Dominio de primeiro nivel | .ac | ||||
| Prefixo telefónico | +247 | ||||
| Código de país | AC | ||||
| ISO 3166-2 | SH-AC | ||||
| Sitio web | ascension.gov.ac | ||||
 | |||||
Ascensión é unha illa de orixe volcánico situada no océano Atlántico, a medio camiño entre América e África, sobre a Placa Suramericana, ao bordo da Dorsal Mesoatlántica. Sitúase entre as coordenadas 7° 56' S, 14° 22' O, a 1.287 km ao noroeste de Santa Helena. O territorio inclúe pequenas illas satélites como a illa Boatswain Bird, a roca Boatswain Bird (Este), White Rocks (Sur), e a roca Tartar (Oeste).
Xeografía
[editar | editar a fonte]Trátase dunha illa duns 91 km² de superficie situada na Dorsal Mesoatlántica, o que lle confire a súa natureza volcánica. Existen 44 cráteres na illa, todos eles dormentes, isto é, non extintos. Boa parte da superficie componse de coadas de lava basáltica e conos de cinza. A última erupción importante tivo lugar hai uns seiscentos anos.
O punto máis elevado é o Green Mountain, de 859 metros de altura. Dentro deste mesmo macizo, que cobre a metade oriental da illa, atópanse os outros picos relevantes: Weather Post (608 m), White Hill (525 m) e Sisters Peak (445 m).
Non existen cursos permanantes de auga, aínda que existen algúns alxibes construídos durante o século XIX en Green Mountain para reter as augas pluviais. A maior parte da auga para consumo humano obtense de plantas desaladoras.
As choivas repártense ao longo do ano, sendo máis intensas de xaneiro a abril. A temperatura ao nivel do mar oscila entre 20º e 31º. Na Green Mountain é duns 6º menos.
O seu illamento é moi marcado, pois dista uns 1.200 quilómetros da terra habitada máis próxima, Santa Helena, que é á súa vez un enclave remoto no medio do Atlántico Sur.
Administración
[editar | editar a fonte]É un territorio británico de ultramar, que forma unha dependencia xunto con Santa Helena e Tristán da Cuña. O seu capital é Georgetown. O grupo insular gobérnase desde Santa Helena, onde reside o gobernador. En Ascensión represéntalle un administrador.
O Ascension Island Council é de carácter electivo e constitúeno sete membros non remunerados. Asesora ao gobernador en materia de política e lexislativa. Con todo é o gobernador o que ten a responsabilidade xeral do goberno británico en temas de defensa, asuntos exteriores, seguridade interna e servizo público, así como a responsabilidade xeral do bo goberno da illa.
A lexislación aplicable en Ascensión confórmase ao redor das ordenanzas de Ascensión, as ordenanzas de Santa Helena e as leis británicas. Inténtase que estas normas adáptense ás circunstancias locais.
A forza policial da illa constitúea un destacamento de seis membros da policía de Santa Helena.
Existe unha escola en Two Boats que cobre ata undécimo ano (de cinco a quince anos).
Demografía
[editar | editar a fonte]Non existe poboación indíxena. Os habitantes da illa comprenden os empregados e familiares das organizacións que traballan na illa. A poboación é de ao redor de 1.100, na súa maioría santahelenos, pero con 200 cidadáns británicos e 150 estadounidenses. Existen cinco asentamentos:
- Georgetown, con 560 habitantes, é o porto principal e exerce de capital da illa.
- Cat Hill é a base principal dos Estados Unidos; conta con 150 habitantes.
- The Residency
- Traveller's Hill, no centro da illa, residencia do persoal da base da Real Forza Aérea, conta con 200 habitantes.
- Two Boats Village é unha área residencial a 5 km da costa; é a sede do colexio da illa.
Ademais hai algunhas casas rurais en Green Mountain.
A illa non tiña poboación indíxena anterior á súa colonización. A lingua falada nas illas é o inglés, sen que haxa nunca lingua autóctona ou idioma crioulo local.
Economía
[editar | editar a fonte]A moeda local é a libra de Santa Helena, equivalente á británica. De divísaa británica aceptan os billetes, pero non sempre as moedas fraccionarias. Na base americana circula o dólar estadounidense. Os servizos bancarios préstaos o Bank of Santa Helena. En setembro de 2006 non había caixeiros automáticos.
Ata a introdución dun novo réxime fiscal en abril de 2002 o orzamento da illa dependía de cantidadas entregadas polos usuarios civís e militares das instalacións da illa. Entre 2000 e 2002 xestouse un novo sistema que privatizou certas actividades e estableceu un novo réxime fiscal. Actualmente existen taxas de aduana limitadas a tabaco, bebidas alcohólicas e fuel; e impostos sobre a renda das persoas físicas e sobre o patrimonio. Como a introdución destes impostos foi anterior á existencia dunha asemblea representativa (unha violación do principio non taxation without representation) produciuse unha negociación coas organizacións civís e militares da illa que levou a que os salarios netos quedasen substancialmente intactos a pesar da reforma fiscal. O imposto sobre o patrimonio tamén afecta ás organizacións civís e militares que operan na illa.
Os salarios son máis baixos que en Gran Bretaña, pero máis elevados que en Santa Helena, por iso é polo que a illa atraia man de obra da súa veciña. Ademais numerosos habitantes perciben pluses por expatriación.
A economía da illa céntrase en dúas ramas de actividade. Por unha banda están as actividades de defensa do Reino Unido e dos Estados Unidos. Doutra banda está as telecomunicacións. Ao redor destas dúas actividades móvese o resto da economía local, dedicada á subministración, manutención e mantemento das persoas e instalacións.
As principais organizacións que operan en Ascensión son:
- Merlin Communications International, que opera e mantén as instalacións da BBC, incluíndo a central eléctrica e a planta desaladora.
- Cable and Wireless plc, ata 1934 coñecida como Eastern Telegraph Company. Leva na illa desde 1898. Entre 1922 e 1964 foron responsables da administración insular. Actualmente operan a estación de seguimento do programa Ariane e proporcionan as telecomunicacións da illa.
- A Forza Aérea dos Estados Unidos opera o Aeroporto Auxiliar de Ascensión (o Wideawake), arrendado ao goberno británico en 1956. É a estación de seguimento máis meridional do Campo de Probas Oriental do Goberno dos Estados Unidos.
- Computer Sciences Raytheon xestiona e opera as instalacións da USAF en Ascensión.
- Ministerio de Defensa do Reino Unido: a instalación Basee da Illa de Ascensión está baixo o control do comandante da forzas británicas no Atlántico Sur, con base nas illas Malvinas. O motivo da existencia desta base é o mantemento do nexo aéreo entre o Reino Unido e as Malvinas.
- Subcontratistas civís do Ministerio de Defensa: Interserve Ltd (mantemento de instalacións), SERCO Ltd (xestión do aeroporto), ESS Ltd (cátering e aloxamento).
- Servizos públicos: dependen do Departamento de Obras Públicas e Servizos Comerciais, que se creou dentro da rama admnistrativa do goberno local en abril de 2004.
- Unha das cinco estacións terrestres do sistema GPS está nesta illa (as outras catro están en Colorado Springs, Hawai, Diego García e Kwajalein).
Ecoloxía
[editar | editar a fonte]
A illa é un punto de reunión para as tartarugas mariñas da especie Chelonia mydas (tartaruga verde). Acoden anualmente desde Suramérica, de xaneiro a maio, a depositar os seus ovos na area.
Habita na illa o carrán escuro, Sterna fuscata, denominado localmente wideawake polo peculiar son que emite. Concéntrase na costa suroccidental cada dez meses para pór os seus ovos. Esta ave deu nome ao aeroporto local (Wideawake Airfield).
Este arquipélago constitúe a ecorrexión denominada pradería e matogueira de Ascensión.
Historia
[editar | editar a fonte]Cara a finais do século XV o goberno portugués enviou unha expedición de trece barcos baixo o mando de Pedro Álvares Cabral cara á India pola ruta de O Cabo. A expedición foi un éxito, pero varios meses antes do retorno de Cabral, o rei de Portugal enviou un escuadrón de tres barcos e unha carabela, cunha dotaciónde catrocentos homes ao mando do galego Xoán de Nova para que se reunisen con Cabral e levasen mercancías a Sofala (no actual Mozambique, onde existía un posto comercial portugués), e a Calicut, na India. Na súa viaxe de ida o grupo de Xoán de Nova descubriu o 25 de marzo de 1501 unha illa deshabitada á que denominaron Illa de Nossa Senora de Conceiçao.
A illa volveu ser visitada o 20 de maio de 1503 -día da Ascensión- por Afonso de Alburquerque. por mor desta visita o nome de Concepción caeu en desuso fronte ao de Ascensión imposto por Alburquerque. John Grisalva visitou a illa en 1518. William Dampierre sufriu un naufraxio na illa en 1701, e crese que o seu barco, o Roebuck, foi a causa da aparición de ratas na illa. O goberno da illa indica na súa páxina web o descubrimento do pecio do Roebuck a principios de século XXI. O capitán Cook visitou Ascensión en 1775. A pesar de todos estes contactos, a illa permaneceu deshabitada ata o século XIX, coa excepción ocasional dalgúns pescadores de tartarugas.
En 1815, data do exilio de Napoleón I en Santa Helena, tomouse en consideración a posibilidade de que Ascensión fose usada como base para un intento de rescate. O resultado foi o envío dos navíos británicos H.M.S. Peruvian e H.M.S. Zenobia. Áncoraron en Cros Bay o 22 de outubro de 1815, e ás 17:30 horas proclamaron a soberanía británica na illa. A illa recibiu unha pequena guarnición, restrinxida pola subministración de auga doce, que aínda que existente na illa é limitada.
Charles Darwin visitou Ascensión en 1844.
En 1922 a armada británica transferiu o control da illa á Colonial Office, que á súa vez encargou a xestión do día a día á Eastern Telegraph Company, cuxa presenza remontar a 1899 e cuxo director actuaba como maxistrado residente de Ascensión. Durante a Primeira e Segunda Guerras Mundiais foi un importante centro de comunicacións. En 1942 uns 4.000 militares norteamericanos chegaron á illa para construír pistas para aeronaves na ruta de América a África do Norte. O papel militar de Ascensión tamén foi importante durante a Guerra das Malvinas, en 1982.
En 1964 nomeouse ao primeiro administrador da illa, que así deixou de depender de Cable and Wireless (nome que Eastern Telegraph adoptou en 1934).
En 1998 o goberno británico expúxose o futuro constitucional de Ascensión e as súas relacións con Santa Helena. Á súa vez os usuarios civís (BBC e Cable and Wireless) e militares da illa expuxeron o seu desexo de centrarse nas súas propias esferas de actividade e deixar de fornecer servizos á illa a partir de abril de 2001. Así se iniciou un proceso de cambio constitucional. O 22 e 23 de agosto de 2002 levou a cabo un plebiscito entre os residentes na illa entre as opcións de constituír un consello interinsular con Santa Helena ou un propio de Ascensión. O consello de Ascensión obtivo o 95% dos votos. O 1 de novembro de 2002 celebráronse as primeiras eleccións xerais en Ascensión.
