Marcial García Barros

Marcial García Barros
Biografía
Nacemento	c. 1890 ; Ourense, España
Morte	28 de xullo de 1937 (46/47 anos); Ourense, España
Causa da morte	pena de morte, ferida por arma de fogo
Actividade
Ocupación	militar, político

Marcial García Barros, nado en Ourense cara a 1890 e finado na mesma cidade o 28 de xullo de 1937, foi un militar e político galego.

Traxectoria

Tenente de Enxeñeiros. Garda de asalto e xefe da garda de asalto de Ourense. Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido. Foi xulgado en consello de guerra presidido por Ambrosio Feijoo Pardiñas no que actuou como fiscal Joaquín Otero Goyanes o 23 de marzo de 1937, con Anselmo López García, Marcelino Otaduy Vázquez, Manuel Suárez Castro, Eduardo París Villar, Antonio Taboada Nóvoa e Higinio López Barrio.^[1] Condenado a pena de morte foi fusilado o 28 de xullo de 1937 no Campo de Aragón.^[2]

Vida persoal

Vivía en Ourense co seu cuñado Fructuoso Manrique Martín e a súa irmá Josefa García Barros. Prometeuse en Ourense con Maruja Castilleiras Losada en abril de 1936.^[3]

Notas

↑ La Región, 24-3-1937, p. 3.
↑ La Región, 29-7-1937, p. 3.
↑ La Región, 18-4-1936, p. 5.

Véxase tamén

Bibliografía

Prada Rodríguez, Julio (2004). Ourense, 1936-1939. Alzamento, guerra e represión. Sada: Do Castro. ISBN 978-84-8485-157-8.

Ligazóns externas

Héroes o traidores, artigo de Sergio García Ferrera en La Región, (en castelán).
Expediente de responsabilidades políticas de Marcial García Barros, Anselmo López García, Marcelino Otaduy Vázquez, Eduardo París Villar, Higinio López Barrio; Antonio Taboada Nóvoa e Manuel Suárez Castro.

[1] La Región, 24-3-1937, p. 3.

[2] La Región, 29-7-1937, p. 3.

[3] La Región, 18-4-1936, p. 5.

[1]

[2]

[3]