Maurizio Ferraris

Maurizio Ferraris
	;
Biografía
Nacemento	7 de febreiro de 1956 (68 anos); Turín, Italia
Educación	Universidade de Turín ; Universidade de Heidelberg ; École Normale Supérieure
Actividade
Lugar de traballo	Turín
Ocupación	filósofo
Empregador	Universidade de Turín (1995–) ; Universidade de Macerata (1982–1983) ; Alfabeta (1979–1988)
Profesores	Gianni Vattimo
Influencias	Jacques Derrida
Páxina web	maurizioferraris.it

Maurizio Ferraris, nado en Turín o 7 de febreiro de 1956, é un filósofo e académico italiano, creador dunha nova corrente na filosofía contemporánea chamada Novo Realismo, que naceu, como outras escolas de pensamento, como resposta ao baleiro metafísico legado polo posmodernismo.^[1]

Traxectoria

Licenciouse en Filosofía pola Universidade de Turín en 1979, baixo a dirección de Gianni Vattimo. Os anos que seguiron á súa graduación foron unha mestura entre a docencia, a investigación e o xornalismo cultural. De 1979 a 1988 foi redactor, e logo codirector, de Alfabeta, cuxo consello de administración incluía, entre outros, Antonio Porta, Nanni Balestrini, Maria Corti, Umberto Eco, Francesco Leonetti, Pier Aldo Rovatti e Paolo Volponi .

A principios de 1980 establece unha relación con Jacques Derrida, experiencia que marcou profundamente a súa formación. Despois de dous anos de docencia en Macerata (1982-1983), en 1984 comeza a dar clases en Trieste, intercalando a actividade docente cunha serie de estancias en Heidelberg onde entra en contacto con Hans-Georg Gadamer e inicia o seu camiño na hermenéutica . . En 1995, converteuse en profesor titular de Estética na Universidade de Turín. Dende 1999 imparte clases de Filosofía Teórica^[1]. Tamén ensinou no Collège International de Philosophie de 1998 a 2004. Finalmente, en 1999 fundou o Laboratorio de Ontoloxía (LabOnt) e o Centro Interuniversitario de Ontoloxía Teórica e Aplicada (CTAO).2021

Na súa última obra Documanità. Filosofia del nuovo mondo, analiza o impacto da intelixencia artificial no contexto dunha revolución social baseada na documentación constante da vida. Unha revolución que se alimenta do rexistro e etiquetaxe da nosa creatividade, experiencia e consumo.^[2]

O Novo Realismo na filosofía galega

A través de dous artigos, publicados no ano 2016 na páxina web de Euseino? Editores co título de "Catálogo do mundo 1 e 2"^[3], introducíase na filosofía galega o pensamento do Novo Realismo. Ao ano seguinte, esta mesma editorial publica Emerxencia^[4], libro de Maurizio Ferraris, en tradución galega de Inma Otero Varela. Posteriormente, esta mesma autora publica O obxecto muller e o xiro ontolóxico^[5], ensaio filosófico que Ferraris^[6] considera continuador da súa obra.

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 "Maurizio Ferraris - Alianza Editorial". www.alianzaeditorial.es (en castelán). Consultado o 2024-01-06.
↑ "Maurizio Ferraris y Marta Peirano | Actividades". CCCB (en castelán). Consultado o 2024-01-06.
↑ "Maurizio Ferraris". euseino.org. 2017-12-19. Consultado o 2024-09-29.
↑ "Emerxencia". euseino.org. 2017-12-19. Consultado o 2024-09-29.
↑ "O obxecto muller e o xiro ontolóxico". euseino.org. 2021-12-16. Consultado o 2024-09-29.
↑ "On my work". Maurizio Ferraris (en inglés). 2021-12-04. Consultado o 2024-09-29.

[:0-1] 1,0 ^1,1 "Maurizio Ferraris - Alianza Editorial". www.alianzaeditorial.es (en castelán). Consultado o 2024-01-06.

[2] "Maurizio Ferraris y Marta Peirano | Actividades". CCCB (en castelán). Consultado o 2024-01-06.

[3] "Maurizio Ferraris". euseino.org. 2017-12-19. Consultado o 2024-09-29.

[4] "Emerxencia". euseino.org. 2017-12-19. Consultado o 2024-09-29.

[5] "O obxecto muller e o xiro ontolóxico". euseino.org. 2021-12-16. Consultado o 2024-09-29.

[6] "On my work". Maurizio Ferraris (en inglés). 2021-12-04. Consultado o 2024-09-29.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]