Mergullón cristado
| Mergullón cristado | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
,_%D0%9A%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5.jpg)
| |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Podiceps cristatus (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
O mergullón cristado[2][3][4] (Podiceps cristatus) é unha especie de ave podicipediforme da familia Podicipedidae, sendo un dos seus membros máis coñecidos. Son aves das zonas húmidas europea e asiáticas moi frecuentes en lagoas e marismas da Península Ibérica.
Descrición
[editar | editar a fonte]Recoñécese polas súas dúas cristas negras e as súas prominentes golas avermelladas en primavera. As súas partes superiores son de cor marrón escuro; as inferiores, brancas. A súa lonxitude pode variar entre os 46 cm aos 51. Ten unha media de 48 cm. A envergadura varía entre os 85 e os 90 centímetros.
Hábitat
[editar | editar a fonte]Principalmente lagos e lagoas. En inverno tamén frecuenta as costas. Aínda que non aniña a gran altitude, acada os 1.200 metros nalgunhas rexións. Tampouco rexeita os estanques con vexetación palustre que ofrecen algunhas cidades así como masas de auga de orixe antropolóxica como encoros ou lagos artificiais.
Distribución en Galicia
[editar | editar a fonte]En Galicia pode verse ao longo de todo o ano, como invernante regular, en paso e como reprodutor consolidado na provincia de Ourense (Penas-Patiño, Pedreira & Silvar). Na actualidade atópase en expansión (González & Villarino, 1995; X. Vázquez, com. pers.). En Galicia estímase unha poboación de 20-30 parellas (Fernández-Cordeiro & Domínguez, 1991), a nivel galego a maior poboación desta especie atópase asentada nas areeiras do concello limiao de Sandiás con 23 parellas censadas (2010).
Fóra deste concello confirmouse a súa reprodución no encoro da Fervenza en Mazaricos (1 p), encoro das Forcadas no concello de Valdoviño (aprox. 3 pp), lagoa de Sobrado dos Monxes no concello homónimo (1 p), areeiras de Riocaldo-Pedroso Begonte (3 pp), San Martiño (A Rúa) e Verín/Oímbra.
Alimentación
[editar | editar a fonte]Pequenos peixes, crustáceos e insectos que captura mergullándose na auga.
Comportamento
[editar | editar a fonte]A súa parada nupcial resulta moi rechamante. As aves contonéanse mentres nadan, sacoden a cabeza, erguen os seus moños e as súas golas e, en fase final, xúntanse peito con peito sostendo no peteiro plantas acuáticas que arrincaron do fondo.
Reprodución
[editar | editar a fonte]
Constrúen o niño entre a vexetación ribeirega. Despois, as postas desta ave poden comezar en marzo e ultímalas na primeira quincena de setembro. Os pequenos mergullóns ruben ao dorso dos seus pais, agochándose baixo as plumas das súas ás.
Ameazas
[editar | editar a fonte]Os exemplares que aniñan nos encoros teñen postas asincrónicas, debido ás fortes oscilacións do nivel de auga; que danan un bo número de niños todos os anos.
Na directiva de aves
[editar | editar a fonte]- Estado de ameaza europeo: S (segura)
- Categoría de ameaza en España: Na(non ameazada)
- Real Decreto 439/90: II(de interese especial)
- Convenio de Berna: II (especies de fauna estritamente protexidas)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ BirdLife International (2009). "Podiceps cristatus". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza.
- ↑ Conde Teira, Miguel Ángel (1999). Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada. Chioglossa.
- ↑ "mergullón cristado". TERGAL. Consultado o 17 de abril de 2024.
- ↑ Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (2004). Guía das aves de Galicia. Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Mergullón cristado  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Mergullón cristado |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Hume. Rob. 2002. Guía de campo de las aves de España y Europa. Ediciones Omega ISBN 84-282-1317-8
- Ramón Sáez-Royuela. 1980. La guía de Incafo de las Aves de la Península Ibérica. Ed. Incafo ISBN 84-85389-20-4
- Fernando Jubete. 2001. "Guía del las aves de la Montaña Palentina".Editorial Cálamo ISBN 84-95018-29-2
- Gema Nieto. 2005. "Observar las aves". Editorial Tikal.
- Xosé Manuel Penas Patiño & Carlos Pedreira López & Calros Silvar (2005), Baía Edicións. Guía das aves de Galicia, 326. ISBN 84-87674-06-2.
