Picus

Picus

Femia do peto verdeal europeo (Picus viridis)

Dominio:	Eukaryota
Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Aves
Orde:	Piciformes
Familia:	Picidae
Xénero:	Picus Linnaeus, 1758

Especie tipo

Picus viridis
Linnaeus, 1758

Especies

ver lista

Sinonimia

Gecinus^[1]

Picus é un xénero de aves na familia dos pícidos, xeralmente chamados petos verdeais. Ten representantes en Europa, Asia e norte de África. O nome do xénero procede da palabra latina para "peto". O xénero Picus foi creado polo naturalista sueco Carl Linné en 1758 na décima edición da súa obra Systema Naturae.

Son petos de tamaño grande, característicamente coas partes superiores de cor verde. Viven en bosques espesos ou máis abertos, e poñen ovos brancos nun burato nunha árbore, normalmente sobre unha camada de estelas de madeira. Os petos do xénero Picus comen principalmente insectos, con varias especies especializadas en comer formigas ou térmites. Algunhas especies aliméntanse tamén de froitos ou ovos. Os insectos son capturados sacando rapidamente a súa lingua longa e de punta con saliva pegañenta que teñen. Este xénero é menos completamente arbóreo que outros pícidos, e os seus membros tamén se poden alimentar no chan, atacando formigueiros ou termiteiros.

Taxonomía

O xénero Picus foi creado en 1758 por Carl Linné na 10ª edición de Systema Naturae.^[2] O nome do xénero é a palabra latina para peto. Pico (Picus) era tamén unha figura da mitoloxía romana, o primeiro rei do Lacio que foi convertido en peto pola feiticeira Circe.^[3] Das 13 especies deste xénero listadas por Linné, despois o naturalista inglés William John Swainson designou como especie tipo o peto verdeal europeo (Picus viridis).^[4]

O xénero comprende 14 especies:^[5]

Nome común	Nome científico	Distribución
	Picus chlorolophus	India, Bután, Nepal, Bangladesh e Sri Lanka e cara ao leste en Tailandia, Myanmar, Camboxa, Laos, Indonesia, Malaisia e Vietnam.
	Picus puniceus	Brunei, Indonesia, Malaisia, Myanmar, Singapur e Tailandia.
	Picus viridanus	do sueste de Bangladesh ao centro da península de Malaca.
	Picus vittatus	Camboxa, China, Indonesia, Laos, Malaisia, Myanmar, Singapur, Tailandia e Vietnam.
	Picus xanthopygaeus	subcontinente indio e sueste asiático
	Picus squamatus	Afganistán, Irán, India, Nepal, Paquistán e Turcomenistán.
	Picus awokera	Xapón.
Peto verdeal europeo	Picus viridis	Europa ao sur desde o sur da antiga Iugoslavia, Bulgaria, Asia Menor, norte de Irán e suroeste de Turcomenistán.
Peto verdeal ibérico	Picus sharpei	Europa.
Peto mourisco	Picus vaillantii	Marrocos, Alxeria e Tunisia no noroeste de África
	Picus rabieri	Camboxa, China, Laos, e Vietnam.
	Picus erythropygius	Camboxa, Laos, Myanmar, Tailandia e Vietnam.
	Picus canus	Europa central, setentrional e oriental, e un amplo cinto ao sur do bosque boreal de coníferas a través de Asia e ata a costa do Pacífico, Sakhalin e Hokkaido.
	Picus dedemi	Indonesia

Antigas especies

As seguintes son especies que antes estaban clasificadas dentro do xénero Picus, pero que agora están no xénero Chrysophlegma.

Un peto extinguido describiuse a partir dun fósil dun tarsometatarso esquerdo que data do Mioceno trdío. Pode pertencer a este xénero e recibiu o nome binomial de Picus peregrinabundus.^[6]

Notas

↑ Por exemplo: John Gould – The Birds of Great Britain (vol. 3 (1873), Plate 74) para o peto verdeal europeo: Gecinus viridis. Ver tamén: peto verdeal ibérico, denominado orixinalmente Gecinus sharpei.
↑ Linnaeus, Carl (1758). Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (en latín) 1 (10ª ed.). Holmiae (Estocolmo): Laurentii Salvii. p. 112.
↑ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londres: Christopher Helm. p. 306. ISBN 978-1-4081-2501-4.
↑ Swainson, William John (1820). Zoological illustrations, or, Original figures and descriptions of new, rare, or interesting animals 1. Londres: Baldwin, Cradock, and Joy; and W. Wood. Texto da placa 4.
↑ Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (agosto de 2022). "Woodpeckers". IOC World Bird List Version 12.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 25 de xaneiro de 2023.
↑ Kessler, Jenő (Eugen) (2016). "Picidae in the European fossil, subfossil and recent bird faunas and their osteological characteristics". Ornis Hungarica 24 (1): 96–114. doi:10.1515/orhu-2016-0006.

[gecinus-1] Por exemplo: John Gould – The Birds of Great Britain (vol. 3 (1873), Plate 74) para o peto verdeal europeo: Gecinus viridis. Ver tamén: peto verdeal ibérico, denominado orixinalmente Gecinus sharpei.

[2] Linnaeus, Carl (1758). Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (en latín) 1 (10ª ed.). Holmiae (Estocolmo): Laurentii Salvii. p. 112.

[3] Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londres: Christopher Helm. p. 306. ISBN 978-1-4081-2501-4.

[4] Swainson, William John (1820). Zoological illustrations, or, Original figures and descriptions of new, rare, or interesting animals 1. Londres: Baldwin, Cradock, and Joy; and W. Wood. Texto da placa 4.

[ioc-5] Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (agosto de 2022). "Woodpeckers". IOC World Bird List Version 12.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 25 de xaneiro de 2023.

[6] Kessler, Jenő (Eugen) (2016). "Picidae in the European fossil, subfossil and recent bird faunas and their osteological characteristics". Ornis Hungarica 24 (1): 96–114. doi:10.1515/orhu-2016-0006.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]