Skip Spence
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (en) Alexander Lee Spence ![]() 18 de abril de 1946 ![]() Windsor, Canadá ![]() |
Morte | 16 de abril de 1999 ![]() Santa Cruz, Estados Unidos de América ![]() |
Causa da morte | cancro de pulmón ![]() |
Lugar de sepultura | Soquel ![]() |
Educación | Andrew Hill High School ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Música e canto ![]() |
Ocupación | cantante, percusionista, guitarrista, cantautor, compositor ![]() |
Período de actividade | 1965 ![]() ![]() |
Membro de | |
Xénero artístico | Rock psicodélico ![]() |
Instrumento | Guitarra e voz ![]() |
Selo discográfico | Columbia Records ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Alexander Lee Spence, Jr., nado en Windsor o 18 de abril de 1946 e finado en Santa Cruz, California o 16 de abril de 1999, máis coñecido como Alexander "Skip" Spence, foi un músico de culto dentro da escena do rock psicodélico. Skip Spence foi membro das bandas Jefferson Airplane e Moby Grape.
Spence tocou nun precursor de Quicksilver Messenger Service antes de converterse en batería de Jefferson Airplane en 1965. Despois do primeiro álbum Jefferson Airplane Takes Off, deixou o grupo para tocar a guitarra para Moby Grape. En 1968, houbo escenas violentas no estudo de traballo do grupo: Spence supostamente ameazou aos seus compañeiros cunha machada. Tras o accidente foi ingresado nunha institución onde lle diagnosticaron esquizofrenia.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en Windsor, Ontario, Canadá, onde viviu ata finais da década de 1950, cando os seus pais decidiron mudarse a San José, California. A súa carreira viuse socavada pola adicción ás drogas unida a problemas de saúde mental. Un biógrafo describiuno como un home que "nin morreu novo nin tivo a oportunidade de atopar unha saída". Durante o seu tempo no ollo público, tivo unha forte influencia na música alternativa e, principalmente, no folk psicodélico.
En xuño de 1968, para gravar o seu segundo álbum Wow/Grape Jam, a banda de Spence, Moby Grape viaxou aos estudos de Columbia Records en Nova York. Cara ao final destas sesións, o guitarrista , Spence, desapareceu cunha droga de tipo de ácido LCD coñecido só como "Johanna". Dous días despois, Spence reapareceu no hotel da banda cun machado; cando non os atopou alí, chamou un taxi ao estudo, listo para atacar. "Os seus ollos eran como máquinas comecartos", relatou o produtor David Rubinson en 2009. A policía detivo a Spence, quen entón pasou cinco meses na sala psiquiátrica do hospital Bellevue. Tras o despido de Spence, Rubinson animou a Columbia a apoiar os gastos legais e os novos proxectos musicais de Spence (ademais dunha motocicleta nova). Moby Grape seguira adiante e Spence quería gravar cancións que escribira no hospital. Rubinson deulle liberdade creativa. Ao longo da semana seguinte, gravou o que se converteu en Oar, o seu único álbum en solitario. O traballo foi un fracaso comercial mais permanece no interese da crítica como un disco experimental, no álbum os instrumentos, todos gravados por Spence, adoitan estar dessincronizados entre si, e a xustaposición entre as súas interpretacións vocais sen pulir aínda que medidas e a súa instrumentación ás veces agresiva é infrecuente.
Deteriorouse aos poucos debido á súa enfermidade, agravada polo consumo excesivo de drogas e alcol. Últimamente viviu nunha casa preto de San José, California.
Skip Spence morreu de cancro de pulmón en 1999, uns días antes do lanzamento do álbum tributo More Oar, con contribucións de Robert Plant, Beck, Tom Waits e outros. "Oar" foi incluído na lendaria lista de The Wire "100 Records That Set the World on Fire (While No One Was Listening)".[1]
Discografía
[editar | editar a fonte]- Takes Off (RCA Records, 1966)
- Moby Grape/Grape (Columbia Records, 1967)
- Wow/Grape Jam (Columbia Records, 1968)
- En Solitario/Oar (Columbia Records, 1969; Sundazed Music, 2000)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "The Rear View Mirror: Alexander “Skip” Spence’s Oar". Consultado o 12 de xaneiro de 2025.