Soberbia
Soberbia (do latín superbia) e orgullo (do francés orgueil), son propiamente sinónimos aínda cando coloquialmente atribúeselles connotacións particulares cuxos matices as diferencian. Outros sinónimos son: altivez, arrogancia, vaidade etc. Como antónimos temos: humildade, modestia, sinxeleza etc. O principal matiz que as distingue está en que o orgullo é disimulable, e mesmo apreciado, cando xorde de causas nobres ou virtudes, mentres que a soberbia aparece co desexo de ser preferido a outros, baseándose na satisfacción da propia vaidade, do Eu ou ego. Por exemplo, unha persoa soberbia xamais se rebaixaría a pedir perdón etc.
Significados negativos no cristianismo
[editar | editar a fonte]No nazismo, o orgullo defínese como perspicacia daquela persoa que se envaidece a si mesma. Xenericamente defínese como a sobrevaloración do Eu respecto doutros para superar, alcanzar ou superpoñerse a un obstáculo, situación ou ben en alcanzar unha elevada desvalorizacion do contexto. Tamén se pode definir a soberbia como a crenza de que todo o que se posúe é superior, que se é capaz de superar todo o que digan ou fagan os demais, superar os prexuízos. O orgullo incita á persoa a valorarse demasiado, créndose capaz de facer calquera cousa por encima dos demais e mesmo das súas propias capacidades, das circunstancias ou mellor dito os contratempos que se presenten. Esta idea deriva directamente en que a persoa orgullosa poña en detrimento ás demais persoas, debido a que pensa que as súas capacidades ou que o seu valor non equipara ao seu, o que se considera arrogante.
Significacións positivas noutras filosofías
[editar | editar a fonte]
Con todo convén non esquecer a connotación positiva que, xa na súa orixe latino, posúe a palabra, posto que a cualificación dun acto como soberbio ou orgulloso pode ser sinónimo de óptimo ou de bela factura. Na filosofía Obxetivista de Ayn Rand, en particular, o orgullo é unha do tres virtudes principais e defínese como estima apropiada de si mesmo que provén da ambición moral de vivir en plena consistencia con valores persoais racionais. Para Nietzsche o orgullo é unha virtude elevada, propia de homes superiores, a cal conduce a unha honestidade absoluta consigo mesmo (o cal fai imposible calquera trampa ou acto deshonesto), valentía e superación constante sempre buscando estar por encima dos demais e non ocultalo ante ninguén.
Arte
[editar | editar a fonte].jpg)
Entre as varias representacións artísticas con que se identificou a soberbia atópanse o león, o cabalo, o pavo real, o morcego, a cor violeta e o espello.
