St. Stephen's Green
St Stephen's Green, (en irlandés Faiche Stiabhna) é un parque público situado no centro da cidade de Dublín (Irlanda), nun dos extremos de Grafton Street, unha das rúas comerciais máis importantes da capital irlandesa.
O parque ten forma rectangular e antigamente as rúas que o rodean constituían as principais arterias por onde se canalizaba o tránsito no centro da cidade, se ben a raíz dunha ordenanza do Concello no 2004, o tráfico nesas rúas (St Stephen's Green North, St Stephen's Green South, St Stephen's Green East e St Stephen's Green West respectivamente)[1] reduciuse considerablemente.
Historia
[editar | editar a fonte]Ata 1663, a área na que actualmente está situado o parque, atopábase fóra da cidade e era empregada principalmente para pastos. Ese ano, o goberno municipal decidiu pechar o parque e vender as terras que o rodeaban.[2] O parque quedou rodeado por un muro en 1664 e rapidamente se comezaron a construír unha gran cantidade de edificios de estilo xeorxiano ao seu redor, o que fixo que a finais do século XVIII, o lugar fose a residencia da alta sociedade de Dublín. Actualmente, a meirande parte dos edificios que se poden ver preto de St Stephen´s Green son unha réplica dos que antes existían, xa que moi poucos dos orixinais sobreviviron.
En 1814, o control do parque pasou a estar baixo unha comisión representativa dos residentes da zona que tomou a decisión de substituír o muro que rodeaba o perímetro por unha rede e restrinxir o acceso ao interior do mesmo, de xeito que só os residentes na zona podían acceder ao interior do parque.[3] O acceso libre só foi retomado en 1877 por orde do Parlamento, por iniciativa de Arthur Guinness, facendo que fose reaberto para poder ser gozado por tódolos habitantes de Dublín. O propio Guiness pagou en 1880 o redeseño do parque que dende aquela se mantén sen grandes alteracións. En agradecemento ao seu traballo, no interior do parque hai unha estatua na súa memoria.
Durante o Alzamento de Pascua de 1916, un grupo de cerca de 250 revolucionarios formado principalmente por membros do IRA baixo as ordes do comandante Michael Mallin tomou o control do parque,[2][4] bloqueando o acceso. O exército británico respondeu atacando as posicións rebeldes dende o Shelbourne Hotel, situado na esquina nordeste do parque, o que obrigou a estes últimos a retirarse ao Real Colexio de Cirurxiáns de Irlanda, onde finalmente a revolta foi sufocada. As crónicas da época contan que durante o combate houbo un momento no que se decretou un alto o lume para que o garda do parque puidese alimentar aos parrulos.[5]
Deseño
[editar | editar a fonte]St Stephen's Green é un dos exemplos de patrimonio público máis antigos de Dublín e o seu deseño actual débese ás reformas que se realizaron durante o século XIX.
Ten forma retangular e unhas dimensións aproximadamente de 550 por 450 metros. No centro do parque hai un gran lago que é alimentado polas augas que lle chegan do Grand Canal de Portbello.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Irish Times Roadworks on St Stephen's Green to reverse traffic flow and restrict movement Arquivado 06 de abril de 2012 en Wayback Machine.
- ↑ 2,0 2,1 Christine Casey, Dublin (The City Within the Grand and Royal Canals and the Circular Road with the Phoenix Park), Yale University Press (2005) ISBN 0-300-10923-7
- ↑ Archiseek.com - St Stephen's Green, Dublin Arquivado 11 de xaneiro de 2008 en Wayback Machine.
- ↑ National Library of Ireland The 1916 Rising: Personalities and Perspectives - Stephens Green Arquivado 06 de novembro de 2015 en Wayback Machine.
- ↑ "St. Stephen's Green - Parks, Gardens and Nature Reserves of Dublin - Ireland for Visitors". Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2011. Consultado o 2009.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: St. Stephen's Green |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]