Saltar ao contido

Abellaruco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Abellaruco, abelleiro


Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Coraciiformes
Familia: Meropidae
Xénero: 'Merops'
Especie: M. apiaster
Nome binomial
'Merops apiaster'
Linnaeus, 1758
Distribución do Abellaruco
Distribución do Abellaruco

Distribución do Abellaruco

O abellaruco[2][3] ou abelleiro[4][5] (Merops apiaster), é un paxaro rubideiro da familia dos merópidos.

Esperanza de vida

[editar | editar a fonte]

Os abellarucos teñen unha esperanza de vida de entre uns 5 e 10 anos.

O abellaruco é insectívoro, e o seu nome común é debido ás abellas, que constitúen a súa principal fonte de alimentación.
Aliméntase de insectos voadores, en especial abellas, pero tamén avespas; cázanas no aire e antes de comer as abellas quítanlles o aguillón golpeándoas contra o chan. Poden comer arredor de 250 abellas ou avespas ao día.

Descrición

[editar | editar a fonte]

Pode chegar aos 27 ou 29 cm. É un paxaro con cores ricas, a gorxa amarela, o peito verde e ás azuis e verdes. O seu hábitat é o campo aberto e entre árbores e matos esparexidos, nun clima cálido. Tanto o macho como a femia coidan dos ovos.

Vive no sur de Europa, en partes do norte de África e o oeste de Asia. É un paxaro migratorio, o inverno pásao na África tropical ou no noroeste da India.

Os abelleiros son gregarios, aniña en colonias nas ribeiras dos ríos, escavando buratos ou tobos, xeralmente ao comezo de maio.

En Galiza

[editar | editar a fonte]

Aínda que abunda menos que noutras zonas da Península Ibérica, tamén hai presenza de abelleiros en terras galegas, e a Sociedade Galega de Historia Natural organiza anualmente unhas xornadas de avistamentos destes paxaros chamadas "Na procura do Abellaruco".[6]

  1. BirdLife International (2012). "Merops apiaster". Lista Vermella de especies ameazadas. Versión 2013.2 (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. Consultado o 26 de novembro 2013. 
  2. Conde Teira. M. A. (1999). Nomes galegos para as aves ibéricas: lista completa e comentada. Chiogossa, 1: 121-138
  3. Penas Patiño et al Guía de aves de Galicia. Baía Edicións, 2004
  4. Dicionario Ir Indo
  5. Gran Dicionario Cumio
  6. Noya, Brais Rey (2021-07-21). "Na procura do Abellaruco 11.0". Sociedade Galega de Historia Natural. Consultado o 2022-04-06. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]