Abrótano femia
| Abrótano femia | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Mato de herba da loba | |||||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
O abrótano femia, herba da loba ou santolina [1] (Santolina chamaecyparissus) é unha especie de planta herbácea ou gamallo, pertencente á familia das Asteráceas, de talo erecto e magro, moi ramificado, follas estreitas e lineares de cor verde agrisada e flores amarelas en capítulos, moi aromáticas, da que se utilizan principalmente as flores en infusión[2]. Ademais das propiedades medicinais, cultívase en Galiza coma ornamental.
.jpg)
Descrición
[editar | editar a fonte]Posúe numerosos talos delgados sobre o que medran follas de cor verde cinsenta, estreitas, lineais, divididas, carnosas e recendentes. Botan un intenso cheiro aromático que lembra ao da macela, aínda que un chisco desagradábel. No alto agroman unhas testiñas hemisféricas con flores tubulosas de cor amarela. A súa altura pode oscilar entre os 20 e 70 cm. O seu froito é cuadrangular.
Hábitat
[editar | editar a fonte]Planta de clima mediterráneo, orixinaria do sur de Europa, atopándose tamén no norte de África e en América do Norte. Medra en outeiros e ladeiras arxilosas ou pedrentas. En Galiza non é común atopala brava, agás nas zonas de clima de influencia mediterránea.
Propiedades
[editar | editar a fonte]- Utilízase para evitar as traza meténdoo dentro das gabetas ou caixóns da roupa.
- É rica en óleos aromáticos.
- Pode servir como vermífugo.
- Ten propiedades estomacais.
- Antibiótico e desinfectante.[3]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Santolina chamaecyparissus foi descrita por Carl von Linné e publicado en Species Plantarum 2: 842. 1753.[4]
Santolina: nome xenérico que deriva do latín sanctus = "sagrado" e linum = "liño", baseada nun antigo nome dunha especie deste xénero.[5]
chamaecyparissus: nome xenérico en latín derivado do grego χαμαικυπάρισσος ("alcipreste do chan"), e xa usado na antiga Roma para nomear a especie.[6] Este nome designa tamén ao Chamaecyparis, un xénero de Cupressaceae.
- Santolina chamaecyparissus subsp. chamaecyparissus
- Santolina chamaecyparissus subsp. insularis (Gennari ex Fiori) Yeo
- Santolina chamaecyparissus subsp. pecten Rouy
- Santolina chamaecyparissus subsp. squarrosa (DC.) Nyman
- Santolina chamaecyparissus subsp. tomentosa (Pers.) Arcang.
- Santolina chamaecyparissus var. insularis Gennari ex Fiori
- Santolina pectinata Benth., non Lag.
- Santolina pinnata Viv[7].
- Abrotanum foemina Garsault
- Santolina marchii Arrigoni[8]
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Nomes vulgares galegos en Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C). A Coruña, Deputación da Coruña, 2000 e Vocabulario de ciencias naturais, Santiago de Compostela, Xunta, 1991
- ↑ Definición en Dicionario de alimentación e restauración VV. AA. (2012) Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ Dr. Berdonces I Serra (1998). "Santolina chamaecyparissus". Gran Enciclopedia de las Plantas Medicinales (1ª ed.). Tikal ediciones. pp. 43–44. ISBN 84-305-8496-X.
- ↑ "Abrótano femia". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 7 de novembro de 2013.
- ↑ En Nombres Botánicos
- ↑ Plinio el Viejo, Historia naturalis 24, 136.
- ↑ Sinónimos en Real Jardín Botánico Arquivado 11 de setembro de 2019 en Wayback Machine.
- ↑ Santolina chamaecyparissus en PlantList
